ตั่งแต่เกิดมาดิฉันมีเพื่อนอยู่ข้างกายตลอด ดิฉันมีเพื่อนไม่เยอะค่ะ เป็นคนไม่ชอบมีเพื่อนเยอะอยู่แล้ว จะชอบอยู่กับคนสนิทมากกว่าในชีวิตดิฉันมีเพื่อนสนิท4คน (เพื่อนคนละกลุ่มแต่ละคนไม่รู้จีกกัน) จะคุยจะปรึษากันทุกเรื่องสนิทกันมากๆ ไม่เคยรู้สึกว่าขาดหรืออะไรรู้สึกพอใจมากๆที่ได้อยู่ด้วยกัน
แต่เวลาตั่งแต่สิงหา-พฤษภาคมปีนี่ ดิฉันมีปัญหากันสาเหตุแตกต่างกันไปจึงทำให้เสียเพื่อนสนิทไปถึง3คน ซึ่งสาเหตุที่ทะเลาะไม่ได้มาจากตังดิฉันเลย
ทุกคนมีบทบาทในชีวิตมีบ้างที่เหงาไม่รู้จะคุยกับใคร รู้สึกตัวคนเดียวบ้าง เวลามีปัญหาไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ เพื่อนคนเดียวที่เหลืออยู่ก็เกรงใจไม่กล้าปรึกษามาเพราะอยากรักษาเอาไว้
ตอนนี้ชีวิตดิฉันเหลือแค่เพื่อนสนิทอีก1คนกับแฟน แค่นั้นจริงๆ บางทีแอบอายตัวเองที่ไม่ค่อยมีเพื่อนเหลือเพื่อนแค่คนเดียว เลยมีบ้างที่รู้สึกแย่
อยากทราบว่าเพื่อนๆมีความคิดจัดการกับความรู้สึกนี้อย่างไรคะ แล้วการใช้ชีวิตคนเดียวมีความสุขดีมั้ยคะ เพื่อที่จะเป็นแรงให้ดิฉันได้กล้าที่จะใช้ชีวิตคนเดียว
คนที่ไม่มีเพื่อนสนิทใช้ชีวิตกันอย่างไรบ้างคะ เวลามีปัญหามีวิธีจัดการกับความรู้สึกเองอย่างไร
แต่เวลาตั่งแต่สิงหา-พฤษภาคมปีนี่ ดิฉันมีปัญหากันสาเหตุแตกต่างกันไปจึงทำให้เสียเพื่อนสนิทไปถึง3คน ซึ่งสาเหตุที่ทะเลาะไม่ได้มาจากตังดิฉันเลย
ทุกคนมีบทบาทในชีวิตมีบ้างที่เหงาไม่รู้จะคุยกับใคร รู้สึกตัวคนเดียวบ้าง เวลามีปัญหาไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆ เพื่อนคนเดียวที่เหลืออยู่ก็เกรงใจไม่กล้าปรึกษามาเพราะอยากรักษาเอาไว้
ตอนนี้ชีวิตดิฉันเหลือแค่เพื่อนสนิทอีก1คนกับแฟน แค่นั้นจริงๆ บางทีแอบอายตัวเองที่ไม่ค่อยมีเพื่อนเหลือเพื่อนแค่คนเดียว เลยมีบ้างที่รู้สึกแย่
อยากทราบว่าเพื่อนๆมีความคิดจัดการกับความรู้สึกนี้อย่างไรคะ แล้วการใช้ชีวิตคนเดียวมีความสุขดีมั้ยคะ เพื่อที่จะเป็นแรงให้ดิฉันได้กล้าที่จะใช้ชีวิตคนเดียว