ดิฉันเพิ่งเลิกกับแฟนไปได้ประมาณ2-3อาทิตย์ค่ะ
สาเหตุที่เลิกเพราะว่า ไปกันไม่ได้ค่ะ lifestyle
ชีวิตต่างกันมากเกินไปเหมือนขั้วบวกกับลบเลย
แฟนมีโลกส่วนตัวสูงมาก อยากทำอะไรคนเดียว
ส่วนดิฉันสาวสังคมสุดๆ ต้องมีเพื่อน ต้องปาร์ตี้ ชอบไปเทียว
ก่อนที่จะเลิกกัน หลังๆแฟนทำอะไรไม่ค่อยเกรงใจค่ะ
คือนัดไว้แล้วไม่มาตามนัด ทิ้งให้รอเก้อ
โดยที่ไม่มีเหตุผลประกอบ ติดต่อไม่ได้ โทรไปไม่รับ
โทรกลับไม่โทร งอนไม่ยอมง้อ ตั้งแต่คบกันมาดิฉันไม่เคยยุ่งกับโทรศัพท์ เพราะให้สิทธิ์ส่วนตัว
ไม่เคยก้าวก่าย ไม่เคยหึงหวงไม่เคยเหวี่ยงวีน
ทะเลาะกัน 2 ครั้งแล้วเลิกกันเลย ดิฉันบอกเลิกกับแฟนในวันเกิด
เพราะเขาหายไปต่างจังหวัดโดยที่ติดต่อไม่ได้
ดิฉันรอการติดต่อจากเขาและทำใจไปแล้วว่า
คงจะต้องบอกเลิกอย่างแน่นอน เพราะทนไม่ไหวแล้ว โดยมีเพื่อนสนิทให้คำปรึกษาอยู่ทางโทรศัพท์ด้วยเสมอ
และสุดท้ายแฟนก็ติดต่อมาตอนดึกของวันเกิดซึ่งอีก1ชั่วโมงหมดวันค่ะ
เรามีปากเสียงกัน แฟนไม่ยอมอธิบายเหตุผล แฟนบอกว่า ดิฉันชวนทะเลาะ พูดจาหยามน้ำใจแล้วบอกว่าจะไม่คุยกับดิฉันอีกถ้าเป็นแบบนี้
สุดท้ายก็เป็นไปตามคาดค่ะ ดิฉันบอกเลิกกับแฟน จบลงไปแบบงงๆ แต่ดิฉันตัดสินใจดีแล้ว ทั้งหมดทั้งมวลดิฉันและเพื่อนสนิทปรึกษาหารือกันตลอดค่ะ

ท้าวความก่อนนะคะ
ดิฉันกับเพื่อนคนนี้สนิทกันมากประมาณหนึ่งเลย เรียนมหาวิทยาลัยด้วยกันมา4ปี
จบมายังเคยทำงานด้วยกันก่อนจะแยกย้ายไป
เพื่อนคนนี้จะรู้จักความอับยศอดสูในชีวิตรักของดิฉันดี เพราะคบใครก็โดนทำร้ายสาหัสตลอด
ดิฉันกล้าพูดได้ว่าเจอผู้ชายเลวๆมาหมดเกือบทุกรูปแบบแล้ว แหะๆ
ประมาณ 2 สัปดาห์ผ่านไป มีมีตติ้งกลุ่มเล็กๆของเพื่อน
เพื่อนสนิทคนนี้เอาtext lineให้ดิฉันดู
ว่าแฟนเก่าดิฉันทักไลน์ไปที่เพื่อนสนิท คุยเรื่องดิฉันอยู่ไม่กี่คำ
เพื่อนดิฉันก็ถามว่าทำไมไม่ง้อดิฉัน ผู้ชายคนนั้นบอกว่า ดิฉันบอกเลิกเขาเองวันเกิดและเขามีความสุขดีกับชีวิตที่อยู่คนเดียว แล้วก็คุยเรื่องอื่นกับเพื่อนดิฉันไปเรื่อย
แต่ก็แปลกที่ทักเพื่อนดิฉันมาทั้งที่เขาบอกว่าอยู่คนเดียวดีกว่า !?!
หอพักเพื่อนสนิทและแฟนอยู่ใกล้กันมากค่ะแบบเดินถึงได้ แต่ดิฉันกับแฟนอยู่ไกลกันประมาณนึง
แล้วเพื่อนกับแฟนก็ติดต่อกันได้เพราะว่าดิฉันแนะนำให้รู้จัก
ทีนี้ปัญหามันเกิดขึ้นกับใจของดิฉันเอง

ดิฉันมีอดีตที่ไม่ดี คือดิฉันเคยถูกเพื่อนสนิทหักหลังแย่งแฟนเก่าคนก่อนไปเหมือนกัน ชนิดที่ว่าแอบไปกินกันแล้ว ถ่ายรูปอัพเฟซบุคจับรูปของทั้งสองคนมาต่อกันแล้วก็รู้ว่าเป็นที่เดียวกัน แถมพยานบุคคลรู้เห็นเพียบ เจ็บปวดมากแบบมารู้ทีหลังเขางอก ดิฉันไม่มองหน้าเพื่อนคนนั้นอีกเลย
ส่วนผู้ชายไม่ต้องพูดถึง อัปเปหิออกไปจากชีวิต จนกระทั่งผ่านเคสนี่มาได้3-4ปีแล้ว เขาทั้งสองเลิกกันไปแล้ว ดิฉันก็ยังไม่มองหน้าไม่สุงสิงด้วย

ดิฉันก็กลัวประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยเดิม ต่างกรรมต่างวาระกับเพื่อนสนิทคนนี้อีก ดิฉันค่อยข้างมีอคติและทำใจไม่ได้กับการที่แฟนเก่าเราต้องไปเป็นแฟนใหม่เพื่อน แล้วก็ยังเคลือบแคลงสงสัยอยู่ว่าที่ดิฉันเลิกกับแฟนนั้นมีมือที่สามรึปล่าว?
ใครกันแน่ ดิฉันจึงตัดสินใจที่จะเฟดตัวออกมาจากกลุ่มเพื่อน ออกจาก group line
ไม่ใช่อะไร แต่นาทีนี้ดิฉันคิดว่า ต้องหันกลับมาปกป้องจิตใจของตัวเองก่อน คือดิฉันอ่อนแอมาก
สำหรับเพื่อนไม่ได้โกรธเคืองอะไร แต่ดิฉันก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเหมือนกัน
ระบายและขอความเห็นค่ะ ขอบคุณมากๆ