ปชป.เหมือนดรุณีสมันแรกรุ่น ... ทั้งป่ามีอยู่นางเดียวที่ครองอายุมาเจ็ดสิบกว่าปี..ผ่านโลกมามาก ทั่วเจ็ดคุ้งน้ำไม่มีภัยอันตรายให้กังวล มาเจอหลุมลาดใหญ่ที่มีอาหารดีอยู่ก้นหลุม นางดูซ้ายขวา ชะล่าใจว่าปลอดภัยลงไปกิน อาหารนี้เป็นอาหารทิพย์ กินแล้วตัวหนักขึ้นจากหลุมไม่ได้ ให้เกิดอาการกระวนกระวายใจยิ่งนัก พลางรำพึงถึงชะตาชีวิตตนเอง "ใครหนอช่างใจร้าย สร้างหลุมพรางดักอิชั้นได้"
ทันใดนั้นเทวดาก็ปรากฏกายขึ้น พลางกล่าวว่า"อย่ากลัวไปเลยนางสมันน้อย เรามิได้ต้องการชีวิตเจ้า เราขอให้เจ้าไปรับใช้เราเถิดหนา เราจะรักเจ้าดั่งเช่นคนในครอบครัว"
นางสมันน้อยจึงอุทานว่า" โอ้...ตาเถรเป็นหลุมพรางรักของท่านเองดอกรึนี่...คุณพระช่วย".
กินของเค้าไปแล้ว จะไม่ช่วยงานเค้าก็จะกลายเป็นเนรคุณ
จะคายของออกมาก็จะถูกตราหน้าว่า เรื่องมาก ....เฮ้อ หลุมพรางรักทำพิษซะแล้ว.
ตกหลุมพรางรัก
ทันใดนั้นเทวดาก็ปรากฏกายขึ้น พลางกล่าวว่า"อย่ากลัวไปเลยนางสมันน้อย เรามิได้ต้องการชีวิตเจ้า เราขอให้เจ้าไปรับใช้เราเถิดหนา เราจะรักเจ้าดั่งเช่นคนในครอบครัว"
นางสมันน้อยจึงอุทานว่า" โอ้...ตาเถรเป็นหลุมพรางรักของท่านเองดอกรึนี่...คุณพระช่วย".
กินของเค้าไปแล้ว จะไม่ช่วยงานเค้าก็จะกลายเป็นเนรคุณ
จะคายของออกมาก็จะถูกตราหน้าว่า เรื่องมาก ....เฮ้อ หลุมพรางรักทำพิษซะแล้ว.