สวัสดีครับ ผมชื่อชิน อยากอยากมาแชร์ประสบการณ์อะไรนิดหน่อยให้ทุกคนได้รู้และลองคิดดู
ผมได้เจอผู้หญิงคนนึงในแอปแอปนึง ตอนนั้นเขามีปัณหาในชีวิต ผมเลยเป็นที่ปรึกษาและคอยอยู่ให้กำลังใจ พูดปลอบใจ ทุกอย่างที่ทำได้เพื่อให้เขาดีขึ้น
จนเขาเริ่มหายจากความเศร้านั้น ผมคิดว่าผมเป็นส่วนหนึ่งและส่วนมากในการทำให้เขาลืมอะไรไม่ดีแล้วกลับมาเป็นคนเดิมที่เขาเคยเป็น
เราพูดคุยกันได้มาสักพักครับ เราเปิดอกคุยกันได้ทุกเรื่อง เหมือนคนสองคนที่อยู่ด้วยกัน แต่บอกก่อนนะครับว่าเขาไม่ได้อยู่กับผม เราใช้การโทรหาและวิดีโอคอลเอาในการติดต่อกันและกัน ผมเป็นคนอุดรครับ ส่วนเขาเป็นคนภูเก็ต
ชีวิตก็เดินมาด้วยดีครับ และเหมือนจะลงตัวมากๆ เราคุยเรื่องนั่นนี่ในอนาคตกันบางครั้ง
แต่ผู้หญิงเขาเป็นคนชอบออกไปทำกิจกรรมกลางคืนครับ เช่น กินข้าว ดื่ม นั่นนี่ย้าง แต่ส่วนมากจะเป็นกินครับ
ด้วยความที่มันรูกสึกผูกพันธ์มาก ผมก็คอยเตือนคอยเป็นห่วงเขา คอยทักถามเป็นระยะๆตอนเขาออกไปนอกบ้านว่าเป็นไง ถึงไหน ทำอะไร เขาก็ตอบกลับมาตลอดว่าเขาทำอะไร เหมือนเขาก็ไม่อยากให้เรากังวลด้วยแหละ
เรื่องราวมันก็เดินมาอีกไม่ไกล จนวันสุดท้ายที่ผมได้คุยกับเธอ เธอบอกเธอจะออกไปกินข้าวตอนดึก ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่ผมชอบเตือนให้เธออย่ากลับดึกและก็อย่าไไปทั่ว ผมก็ห่วงก็หวงตามนิสัย ไม่รู้มันดูงี่เง่าหรือป่าว แต่ผมก็ชอบคอยบอกเธอแบบนี้ตลอดที่เขาออกไปกลางคืน ด้วยความอยู่ไกลไม่ได้อยู่ด้วยเลยเป็นห่วงเกินไปหรือป่าวผมก็ไม่รู้ และคืนนั้นเอง เธอก็ทำเหมือนเดิม ผมก็เหมือนเดิม ผมทักถามเขาเป็นระยะๆ เขาก็ถ่ายรูปและก็คุยกับผมเป็นช่วงๆ แต่เราจะคุยกันไม่กี่นาทีแต่ละรอบ เพราะผมก็ต้องให้เวลาเขาทำกิจกรรมของเขา ผมชอบทักไปประมาณ 30-1 ชั่วโมง แล้วแต่ความรู้สึกและสถานะการณ์ที่เขาอยู่ แต่คืนนั้น หลังจากที่ผมถามว่ากินข้าวอิ่มหรือยัง เขาก็หายไปพักใหญ่ ผมเลยกระวนกระวาย จึงตัดสินใจโทรไปหา เขาก็รับ ผมถามว่าอยู่ไหนทำไมหายทำไมไม่อ่านนแชท เขาบอกเขาไปเล่นกับเพื่อนที่ร้านเพื่อน ซึ่งผมไม่รู้หรอกว่าเพื่อนเป็นผู้ชายหรือปู้หญิง แต่พอผมโทรไป เขาเหมือนจะเป็นอะไรสักอย่าง เขาพยายามที่จะกลับที่จะออกจากร้านเพื่อนเขาทันที ผมก็โมโหตามอารมณ์ ผมไม่เคยว่าเขาเลยที่เขาจะไปไหนมาไหน แต่ผมบอกเขาไว้เสมอว่า ไปได้ แต่ไปไหนบอกก่อน ซึ่งการที่เขาหายไปไม่ตอบแชทเรา ไม่อ่าน และก็ไปโผล่อีกทีร้านเพื่อน ทั้งๆที่วันนั้นเขาบอกว่าแค่จะออกไปกินข้าวแล้วก็กลับ
หลังจากที่ผมโทรไปอีกรอบหลังจากเขารีบตัดสายเพราะบอกจะเข้าห้องน้ำที่ร้านเพื่อน โทรไปรอบนี้ผมก็ได้ยินเสียงเหมือนกำลังขับรถ โอเคร เขาก็คงกำลังกลับ ผมถามว่านานไหมถึงบ้าน เขาบอก 15 นาทีประมาณ ผมก็โอเครแลเวก็ตัดสายให้เขาขับรถกลับบ้าน
และเวลาก็ผ่านไป 15นาที 30นาที 1ชั่วโมง 2 3.. คำสุดท้ายที่ผมได้ยินจากเขาคือ ผมถามว่าทำไมนานจังถึงไหนแล้ว เขาตอบมาว่าเขาอยู่ ตลาด ไปเอา กุญแจ
และนั่นก็คือคำตอบสุดท้าย และ ประโยคสุดท้ายที่ผมได้คุยได้พูดกับเขา
เชาบล็อคไลน์ผม ปิดกั้นการติดต่อทุกช่องทางจากผม
เข้าใจว่าเราเจอกันในโลกออนไลน์ แต่ถ้าผมตัดสินใจอยากจะเดินทางไปขอโทษเขาไปง้อเขา มันจะทันไหมครับ วันนี้ผ่านมาวันที่ 2 แล้ว
ผมจะบินจากอุดรไปหาเขาที่ภูเก็ต ผมไม่รุ้ด้วยซ้ำว่าบ้านเขาหลังไหน ไม่รู้เลยบ้านเลขที่อะไร แต่ผมพอรู้ละแวกบ้านและชื่อของเธอ
ถ้าผมออกเดินทาง ผมจะดูโง่ไหมครับ ผมจะดูงี่เง่าหรือป่าว เขาตัดการสื่อสารตัดขาดการติดต่อเราแล้วขนาดนี้ ผมยังต้องทำไหม มันเหมาะสมไหม
อันนี้คือคำถามที่ผมอยากลองถามเพื่อนในพันทิปดู
ไม่ว่าคำแนะนำจะเป็นอย่างไร แต่ผมตัดสินใจแล้ว ว่าผมจะไป และผมก็จะเดินทางในวันนี้ วันที่ผมเขียนกระทู้นี้ขึ้นมา
นี่แหละครับ ผมจึงตั้งหัวข้อกระทู้นี้ว่า ผมโง่ หรือ เพราะรัก
ผมไม่รู้เลยว่าไปแล้วจะเจอเขาไหม และถ้าเจอ เขาจะรู้สึกยังไง แต่ผมยอมรับมันไม่ได้ที่เขาหายไปแบบนี้ ไม่ว่าจะสมหวังหรือผิดหวัง ผมก็จะทำมัน
*ยอมรับทุกคำแนะนำและคำติดชมนะครับ
ความรักมันทำให้คนโง่ หรือเพราะรักถึงยอมโง่
ผมได้เจอผู้หญิงคนนึงในแอปแอปนึง ตอนนั้นเขามีปัณหาในชีวิต ผมเลยเป็นที่ปรึกษาและคอยอยู่ให้กำลังใจ พูดปลอบใจ ทุกอย่างที่ทำได้เพื่อให้เขาดีขึ้น
จนเขาเริ่มหายจากความเศร้านั้น ผมคิดว่าผมเป็นส่วนหนึ่งและส่วนมากในการทำให้เขาลืมอะไรไม่ดีแล้วกลับมาเป็นคนเดิมที่เขาเคยเป็น
เราพูดคุยกันได้มาสักพักครับ เราเปิดอกคุยกันได้ทุกเรื่อง เหมือนคนสองคนที่อยู่ด้วยกัน แต่บอกก่อนนะครับว่าเขาไม่ได้อยู่กับผม เราใช้การโทรหาและวิดีโอคอลเอาในการติดต่อกันและกัน ผมเป็นคนอุดรครับ ส่วนเขาเป็นคนภูเก็ต
ชีวิตก็เดินมาด้วยดีครับ และเหมือนจะลงตัวมากๆ เราคุยเรื่องนั่นนี่ในอนาคตกันบางครั้ง
แต่ผู้หญิงเขาเป็นคนชอบออกไปทำกิจกรรมกลางคืนครับ เช่น กินข้าว ดื่ม นั่นนี่ย้าง แต่ส่วนมากจะเป็นกินครับ
ด้วยความที่มันรูกสึกผูกพันธ์มาก ผมก็คอยเตือนคอยเป็นห่วงเขา คอยทักถามเป็นระยะๆตอนเขาออกไปนอกบ้านว่าเป็นไง ถึงไหน ทำอะไร เขาก็ตอบกลับมาตลอดว่าเขาทำอะไร เหมือนเขาก็ไม่อยากให้เรากังวลด้วยแหละ
เรื่องราวมันก็เดินมาอีกไม่ไกล จนวันสุดท้ายที่ผมได้คุยกับเธอ เธอบอกเธอจะออกไปกินข้าวตอนดึก ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่ผมชอบเตือนให้เธออย่ากลับดึกและก็อย่าไไปทั่ว ผมก็ห่วงก็หวงตามนิสัย ไม่รู้มันดูงี่เง่าหรือป่าว แต่ผมก็ชอบคอยบอกเธอแบบนี้ตลอดที่เขาออกไปกลางคืน ด้วยความอยู่ไกลไม่ได้อยู่ด้วยเลยเป็นห่วงเกินไปหรือป่าวผมก็ไม่รู้ และคืนนั้นเอง เธอก็ทำเหมือนเดิม ผมก็เหมือนเดิม ผมทักถามเขาเป็นระยะๆ เขาก็ถ่ายรูปและก็คุยกับผมเป็นช่วงๆ แต่เราจะคุยกันไม่กี่นาทีแต่ละรอบ เพราะผมก็ต้องให้เวลาเขาทำกิจกรรมของเขา ผมชอบทักไปประมาณ 30-1 ชั่วโมง แล้วแต่ความรู้สึกและสถานะการณ์ที่เขาอยู่ แต่คืนนั้น หลังจากที่ผมถามว่ากินข้าวอิ่มหรือยัง เขาก็หายไปพักใหญ่ ผมเลยกระวนกระวาย จึงตัดสินใจโทรไปหา เขาก็รับ ผมถามว่าอยู่ไหนทำไมหายทำไมไม่อ่านนแชท เขาบอกเขาไปเล่นกับเพื่อนที่ร้านเพื่อน ซึ่งผมไม่รู้หรอกว่าเพื่อนเป็นผู้ชายหรือปู้หญิง แต่พอผมโทรไป เขาเหมือนจะเป็นอะไรสักอย่าง เขาพยายามที่จะกลับที่จะออกจากร้านเพื่อนเขาทันที ผมก็โมโหตามอารมณ์ ผมไม่เคยว่าเขาเลยที่เขาจะไปไหนมาไหน แต่ผมบอกเขาไว้เสมอว่า ไปได้ แต่ไปไหนบอกก่อน ซึ่งการที่เขาหายไปไม่ตอบแชทเรา ไม่อ่าน และก็ไปโผล่อีกทีร้านเพื่อน ทั้งๆที่วันนั้นเขาบอกว่าแค่จะออกไปกินข้าวแล้วก็กลับ
หลังจากที่ผมโทรไปอีกรอบหลังจากเขารีบตัดสายเพราะบอกจะเข้าห้องน้ำที่ร้านเพื่อน โทรไปรอบนี้ผมก็ได้ยินเสียงเหมือนกำลังขับรถ โอเคร เขาก็คงกำลังกลับ ผมถามว่านานไหมถึงบ้าน เขาบอก 15 นาทีประมาณ ผมก็โอเครแลเวก็ตัดสายให้เขาขับรถกลับบ้าน
และเวลาก็ผ่านไป 15นาที 30นาที 1ชั่วโมง 2 3.. คำสุดท้ายที่ผมได้ยินจากเขาคือ ผมถามว่าทำไมนานจังถึงไหนแล้ว เขาตอบมาว่าเขาอยู่ ตลาด ไปเอา กุญแจ
และนั่นก็คือคำตอบสุดท้าย และ ประโยคสุดท้ายที่ผมได้คุยได้พูดกับเขา
เชาบล็อคไลน์ผม ปิดกั้นการติดต่อทุกช่องทางจากผม
เข้าใจว่าเราเจอกันในโลกออนไลน์ แต่ถ้าผมตัดสินใจอยากจะเดินทางไปขอโทษเขาไปง้อเขา มันจะทันไหมครับ วันนี้ผ่านมาวันที่ 2 แล้ว
ผมจะบินจากอุดรไปหาเขาที่ภูเก็ต ผมไม่รุ้ด้วยซ้ำว่าบ้านเขาหลังไหน ไม่รู้เลยบ้านเลขที่อะไร แต่ผมพอรู้ละแวกบ้านและชื่อของเธอ
ถ้าผมออกเดินทาง ผมจะดูโง่ไหมครับ ผมจะดูงี่เง่าหรือป่าว เขาตัดการสื่อสารตัดขาดการติดต่อเราแล้วขนาดนี้ ผมยังต้องทำไหม มันเหมาะสมไหม
อันนี้คือคำถามที่ผมอยากลองถามเพื่อนในพันทิปดู
ไม่ว่าคำแนะนำจะเป็นอย่างไร แต่ผมตัดสินใจแล้ว ว่าผมจะไป และผมก็จะเดินทางในวันนี้ วันที่ผมเขียนกระทู้นี้ขึ้นมา
นี่แหละครับ ผมจึงตั้งหัวข้อกระทู้นี้ว่า ผมโง่ หรือ เพราะรัก
ผมไม่รู้เลยว่าไปแล้วจะเจอเขาไหม และถ้าเจอ เขาจะรู้สึกยังไง แต่ผมยอมรับมันไม่ได้ที่เขาหายไปแบบนี้ ไม่ว่าจะสมหวังหรือผิดหวัง ผมก็จะทำมัน
*ยอมรับทุกคำแนะนำและคำติดชมนะครับ