สวัสดีครับ

เมื่อ 2 เดือนที่แล้ว..

ผมถูกแฟนสาวบอกเลิก!! (เราคบกันมา 3 ปีครับ) ด้วยเหตุผลที่ว่าผมคุยไม่สนุก ทำตัวงี่เง่า ขี้หึงหวง และบอกว่าผมดีเกินไป!! โดยที่เธอมีใหม่หรือป่าวผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมก็พยายามง้อ พยายามรั่งเธอไว้ สัญญาว่าจะปรับปรุงตัวเอง ก็ง้อๆ แต่เหมือนทำไปไม่มีความหมาย ทักไปคุย โทรไปก็เหมือนถามคำตอบคำ ต้องคุยกันในเวลาที่เธอว่าง ผมง้อเต็มที สุดท้ายเธอบอกผมว่า "ต่อไปคุณอยากจะทำอะไรมันก็เรื่องของคุณ จะปรับปรุงตัวเองมันก็เรื่องของคุณ เค้าจะเป็นของเค้าอย่างนี้ คุณอยากจะคบ อยากจะเลิกก็แล้วแต่คุณเลย เราโอเคร" ผมเงียบ อึงไปพักใหญ่ ผมขอโทษ และขอบคุณเธอ..

**ช่วงนั้นเสียใจมากๆ ร้องไห้ๆ กินอะไรๆ ก็ไม่อร่อย แบบว่าสภาพตัวเองดูไม่ได้ จนคนรอบข้างเป็นห่วง คอยปลอบ ถามไถ่ข่าวคราว..

ผ่านไป 2 เดือน..

ผมก็ยังทำใจไม่ได้ และยังคงไม่ลืมเรื่องราวเหล่านั้น!!

และแล้ว..
เธอทักก็โทรกลับมา(แต่ไม่ได้รับ!!) และ Line. มาถามข่าวคราวของผม ถามว่าผมเป็นไงบ้าง.? ถามว่าสบายดีไหม.? ถามว่าผมเสียใจไหม.? ถามว่าผมเหงาไหม.? ถามผมกินข้าวบ้างหรือป่าว กินอะไรตรงเวลาไหม.? ถามว่าถ้าผมมีแฟนและเป็นแบบนี้มันดีไหม.? และนัดเจอผม ชวนผมไปทานข้าวกันอีก.!! (ผมไม่เข้าใจ งงกับสิ่งที่เธอทักกลับมาเพราะความเป็นห่วง หรือเป็นเพราะความสงสารกันครับ หรือเธอต้องการอะไรกันแน่น)..

**ใครเคยเจออะไรๆ แบบนี้บ้างครับ ผมควรทำยังไงบ้าง ควรทำตัวยังไง ผมสับสน 555+

ขอคำแนะนำด้วยครับ

ขอบคุณครับ