น้ำใสเห็นปลาช่อนเล่นซ่อนหาลิงตั้งท่าผาดโผนทะโมนพ่น-น้ำลายใส่หน้าของฟ้าคำรนวกเวียนวนตดใส่หน้าใบหู.............เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง โรงลิเกทุกวันนี้มีแต่ฝุ่น  ขาดแม่ยก

เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง ตระ เตร้ง เตรง เตร่ง เตร่งเตรงเตร่งเตร่งเตร่งเตร่ง โอ้ว่าวันนี้ฟ้าผ่องใส รับสารจุนยายมาเปิดวิกลิเก ฟ้าคำรนคนมากเสน่ห์ ไร้เล่ห์ไร้เหลี่ยมเชื่อได้ ฉุกละหุกจับผลูจับพลัด อยา

เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง .... เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง ๆๆๆๆ   ใคร่จะกล่าวบทมา เออ ถึงปัญญาหัวข่วงผู้แทนอาชีพประท้วง  ขวางแมร่งทุกเรื่องทุกราวลิเกสภาแสดงสดสด  บางบทบางตอนเสนอหน่วยด

เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตร่ง เตรง เตร่ง เตร่ง เตร่งงงง ๐ เมื่อยามย่างเข้าหน้าแล้ง ดินแตกระแหงกระด้าง คณะลิเกไม่มีสตางค์ ไม่มีคนจ้างเอาตังค์ที่ไหน ๐ อันว่าแม่ยกที่เคยมี แป

เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตรง เตร่ง เตร่ง เตร่ง เตร่งงงง ๐ เมื่อยามย่างเข้าหน้าฝน ฟ้าคำรนแสนลำบาก ๐ ชาวคณะต้องอดอยาก ปากแห้งยากจะทนไหว ๐ หน้าตลาดสี่มุมเมือง แม่ค้าขุ่นเคือง

เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง เตร้ง เตรง เตร่ง ๆๆๆๆ ฟ้าคำรณคนซื่อ  สิ่งที่ขาดคือ วาสนาขาดไร้สาวสาวเมตตา  กานดาเมินให้ไออุ่นต้องขอพึ่งใบบุญเจ้าตา  นำพาให้พ้นวิกฤตคณะลิเกเปิดวิก ที่ไห