อุจระไหลออกทางช่องคลอด ผนังช่องคลอดทะลุ

กระทู้สนทนา
ตอนนั้นเพื่อนเราป่วยเป็น อุจระไหลออกทางช่องคลอด เนื่องจากผนังช่องคลอดทะลุทวารค่ะ เกิดจากการคลอดลูกค่ะ วันที่ 23 มิถุนายน 2560 เพื่อนเราไปคลอดลูกที่โรงพยาบาลอำเถอค่ะ ตอนคลอดลูกพยาบาลเป็นคนทำคลอดให้ พยาบาลบอกเพื่อนเราว่าแผลฉีกลึก พยาบาลไม่สามารถเย็บได้ เลยไปตามหมอมาเย็บให้ หมอบอกเพื่อนเราว่าแผลแบบนี้ที่รพ.นี้เย็บไม่ได้ ต้องส่งไปเย็บที่รพ.จังหวัด แต่หมอก็ไม่ส่งตัวไป แล้วหมอก็ทำการเย็บแผลด้านใน และให้พยาบาลเย็บแผลด้านนอก หมอให้เพื่อนเรากลับบ้านในวันอาทิตย์ที่ 25 มิถุนายน และวันที่ 28 มิถุนายน เพื่อนเรามีอาการปวดแผลมาก และไหมหลุด

จึงกลับไปที่รพ.อีกครั้ง หมอบอกว่าแผลติดเชื้อ แล้วให้เพื่อนนอนรพ. ก็นอนอยู่โรงพยาบาลอำเภอได้ 8วัน จนผนังช่องคลอดทะลุหารูทวารได้อย่างไรก็ไม่รู้ แล้วมันก็มีอุจจาระออกมาทางช่องคลอดแทน แล้ววันที่ 9 ก็คือวันที่ 6 กรกฎาคม หมอมาตรวจ เลยส่งตัวไปโรงพยาบาลจังหวัด เพื่อรักษาต่อ หมอโรงพยาบาลจังหวัดพยายามเย็บให้สองรอบแล้ว แต่แผลก็ยังไม่หาย อุจจาระก็ยังคงออกมาทางช่องคลอดเหมือนเดิม แล้วโรงพยาบาลจังหวัดก็ได้ส่งตัวเพื่อนเรา ไปที่โรงพยาบาลจังหวัดอีกจังหวัดแทน ในวันที่ 9 สิงหาคม เพื่อทำการรักษาต่อ แต่พอถึงโรงพยาบาลอีกจังหวัดหมอตรวจแผล แล้วบอกเพื่อนเราว่าให้กลับไปรักษาแผลให้หายก่อน แล้วค่อยกลับมาเย็บ เพื่อนเราบอกหมอที่โรงพยาบาลนั้นว่า โรงพยาบาลจังหวัดที่ส่งตัวมา พยายามเย็บให้เพื่อนเราสองรอบแล้ว แต่แผลไม่ติดกัน หมอที่โรงพยาบาลอีกจังหวัดนั้นบอกว่า ที่นี่ก็เย็บไม่ติดเหมือนกัน และให้กลับไปรักษาแผลที่โรงพยาบาลเดิม พอกลับไปโรงพยาบาลเดิมเค้าก็รักษา หมอให้กินยาฆ่าเชื้อก่อนอาหารและหลังอาหารเท่านั้นเอง มันจะดีขึ้นได้ไงในเมื่อเพื่อนเราต้องกิน กินแล้วมันก็ไหลออกมาเหมือนเดิม เวลามันไหลมันปวด เจ็บ และทรมานมากค่ะ และมาวันที่ 18 สิงหาคม หมอก็ให้เพื่อนเรากลับบ้าน และหมอที่โรงพยาบาลอีกจังหวัด ให้กลับไปรักษาตัว รักษาแผลแล้วให้กลับ มาที่โรงพยาบาลอีกจังหวัดอีกครั้ง ในวันที่ 22 สิงหาคม

วันที่ 24 หมอจะตรวจภายในเพื่อดูแผลและเย็บแผล แต่ผลก็เหมือนจะดีขึ้น สุดท้ายอุจระก็ออกมาอีก และหมอก็นัดวันเย็บแผลใหม่ เท่าที่จำได้น่าจะเป็นการเย็บครั้งสุดท้าย เพราะตอนนี้เพื่อนเราหายดีแล้วค่ะ ในตอนนั้นเราลงเรื่องราวนี้ไว้ในเฟสบุ๊ค เพื่อขอบริจาคเงิน นม แพมเพิสเด็กและของใช้ผู้ป่าย แต่ตอนนี้เพื่อนเราหายป่วยแล้ว วันนี้เราเลยอยากลงเรื่องราวนี่ไว้ เพื่อบอกกล่าว และเป็นกำลังใจ ให้กลับคนที่กำลังป่าย หรือเจอเรื่องราวแบบนี้อยู่

อยากฝากไว้ว่า หายค่ะ แต่อาจใช้เวลา
แต่ขอให้เราสู้นะคะ สู้เพื่อลูกค่ะ

Facebook : Natamon Bomkuntod
ผู้ลงเรื่องราว

Facebook : Sasiwimon Chandakool
เจ้าของเรื่องราว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่