สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน

ผมมีเรื่องๆนึงที่อยสกจะมาเล่าให้ทุกท่านได้อ่านมันคือความผิดพลาดครั้งนึงในชีวิตของผม เป็นความผิดพลาดที่ไม่น่าให้อภัยจริงๆ เรื่องของผมก็คือ ผมได้พบรักกับผู้หญิงคนนึงตอนม.ปลายครับ เธอเป็นรุ่นพี่ของผมเอง ด้วยความที่ผมเป็นเฟรชชี่ก็จะฮอทเป็นธรรมดา แต่เธอคนนั้นเธอเป็นซีเนียร์ของโรงเรียน เราทั้งสองคนก็คุยกันมาได้สักพักนึง แล้วก็ตกลงคบกัน แรกๆเรามีความสุขมาก ไม่เคยทะเลาะกันเลย ผ่านมาสักระยะหนึ่ง เราก็ทะเลาะกันเรื่องมันเกิดขึ้นเพราะว่าผมเป็นคนใจร้อนและงี่เง่า คือเธอติดต่อกับคนคุยเก่าซึ่งเขาและเธอต่างก็ไม่ได้คิดอะไรกันแล้ว แต่ด้วยความที่ผมใจร้อนและกลัวเสียศักดิ์ศรี เลยเปิดประเด็นเรื่องนี้ทำให้เราทะเลาะกัน ความไว้ใจของผมที่มีให้เธอก็ลดลง หลังจากนั้นมาเราก็ทะเลาะกันบ่อยขึ้นๆ เรื่องที่ไม่ควรทะเลาะเราก็ทะเลาะกัน ถึงวันปิดเทอมผมได้กลับมาอยู่ที่บ้าน(ลืมบอกไปว่าผมอยู่โรงเรียนประจำ)เราก็ได้คุยกันทุกวัน แต่ก็ทะเลาะกันแทบทุกวัน โดยที่ผมชอบขุดคุ้ยเรื่องเก่าๆของเธอคนคุยเก่าของเธอมาทะเลาะ ผมก็ได้คิดอยู่หลายวัน จนวันสุดท้ายผมมีความคิดที่ว่า”อยากเลิกกับเธอ”เป็นเพราะว่าผมไม่อยากมานั่งคิดเรื่องเธอให้มันเจ็บใจและเสียใจอีก แล้วเราก็เลิกกันครับ 

แต่ผมลืมนึกไปอย่างนึงก็คือ ผมเลือกแคร์ความรู้สึกตัวเอง โดยที่ผมไม่แคร์ความรู้สึกคนที่รักผม หลังจากนั้นมาเธอเสียใจมาก เธอไม่ได้ติดต่อกับผมอีกเลยจนถึงทุกวันนี้ 

ผมอยากจะบอกทุกคนนะครับว่าให้รักษาคนที่รักคุณให้มากๆนะครับจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจกับความวู่วามแบบผมที่เสียคนที่ดีที่สุดในชีวิตคนนึงไป ขอบคุณที่มาอ่านเรื่องราวของผมนะครับ