หลังจากจบซีซั่นที่ 8 ไปแบบเซอร์ๆ เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา เราก็กลับมาขุดๆ รำลึกความหลังกับซีรีส์มหากาพย์นี้อีกครั้ง และปฏิเสธไม่ได้เลยว่าแม้ฉากจบมันจะชวนอิหยังวะจนหลายคนร่วมลงชื่อให้สร้างใหม่ แต่ความดีงามตลอดหลายปีที่สะสมมาก็ทำให้เราอยากเขียนทิ้งทวนถึงมันสักหน่อย เพราะที่สุดแล้ว นี่คือหนึ่งในซีรีส์ที่เราชอบมากที่สุดเรื่องหนึ่งเลย

และนี่คือ 10 ฉากโปรดของเราจากซีรีส์นี้ (ใครมีฉากอื่นๆ ก็มาแบ่งปันกันได้นะ)


Ned loses his head

แม้จะไม่ได้เชียร์เน็ด สตาร์คเป็นพิเศษ แต่ก็เหวอเหมือนกันที่ซีรีส์มันประกาศตัวโฉ่งฉ่างว่าเป็นซีรีส์ที่ "คนดีอยู่ไม่ได้" โต้งๆ กันตั้งแต่ซีซั่นแรก แล้วถ่ายทำอย่างเดือดเพราะแพนกล้องไปทางลูกๆ ที่ถูกบังคับให้ดูพ่อตัวเองถูกตัดหัวแบบเนี้ย

เอาจริงๆ คือมันพังความคาดหวังของคนดูที่หวังจะเห็นลุงเน็ดรอดตาย ตามประสาตัวละครฝ่ายดี แต่พอเป็น GOT ก็คือโนแคร์จ้า บั่นคอกันซึ่งๆ หน้า นี่ตอนดูก็คิดว่าเดี๋ยวคงมีคนมาช่วยเน็ดละมั้งวะ สรุปไม่มี แถมหัวยังถูกเสียบประจานอีกต่างหาก แง


The Red Wedding

เราว่าซีนนี้มันเขียนมาดี ศัตรูจ้วงแทง ทาสิลา เมียรักของร็อบบ์ สตาร์ค ที่กำลังตั้งท้องอ่อนๆ อย่างเลือดเย็น ซึ่งสำหรับเราการตั้งกล้องรับหน้านักแสดงแล้วซูมอินไปที่ 'หน้าท้อง' ซึ่งมีเด็กในครรภ์อันเปรียบเสมือนอนาคตและความฝันใฝ่ของสตาร์ค มันก็เป็นฉากที่โคตรจะโหดเลย ส่งกันกับการแสดงของทุกคนในฉากนี้ที่แสดงกันแบบถวายชีวิต ฉากที่ร็อบบ์หันมองหน้าแม่เป็นครั้งสุดท้าย มันไม่ใช่แววตาโกรธเคือง แต่มันเจ็บปวดและสิ้นหวัง เมียตาย ลูกตาย แม่ตัวเองก็พยายามขอร้องศัตรูให้ไว้ชีวิตเขาไว้

สำหรับเราที่เหี้ยมเกรียมที่สุดคือฉากสังหารเกรย์วินด์ หมาป่าไดร์วูฟของร็อบบ์ นี่ลุ้นสุดตัวว่าใครก็ได้ช่วยหมาออกมาทีโว้ยยยย คนจะตายก็ช่างมัน สรุปหมาตาย แถมถูกตัดหัวไปเย็บกะร่างเจ้านายอีก TT เลือดเย็นไปแล้ว


Drogon rescues Daenerys

แค่รู้สึกว่าน้องโดรกอนเท่จังวะ พึ่งพาได้สัสๆ หลังจากงอแงสร้างปัญหาให้แม่ตามประสาวัยรุ่นกำลังโต แล้วเปิดตัวอย่างคูล เป็นนิมิตหมายว่าผมพึ่งพาได้นะฮะแม่ แม่จะไปครองบัลลังก์ที่ไหนผมไปด้วยเคิ้บบบบ

ก่อนหน้านี้ ซีรีส์มันทำให้รู้สึกว่าแดนี่คุมมังกรของเธอไม่ได้ เธอไม่รู้วิธีรับมือและสื่อสารกับมัน จนคนดูแคลงใจว่าตกลงมังกรมันรู้ภาษาแน่หรือเปล่า แล้วมันรักแดนี มองเห็นเธอในฐานะแม่จริงไหม ผลปรากฏว่าน้องมารับแม่ค้าบ แถมซีซั่นสุดท้ายคือชวนน้ำตาซึมพอกับซิมบ้าตอนเขย่าร่างมูฟาซ่า


Littlefinger's death

อีกหนึ่งตัวละครโปรดตลอดกาลของข้าพเจ้า ไม่คิดว่าซีรีส์จะฆ่าทิ้งได้ลง เพราะที่ผ่านมาปีเตอร์ เบลิชเอาตัวรอดเก่งมาก มาตายเพราะนางซานซ่าในวินเทอร์เฟล

มันถ่ายทำดีด้วยแหละ เห็นสีหน้านักแสดง (ย่อไหว้คุณไอเด็น กิลเลนตรงนี้) กระตุกตอนถูกเรียกชื่อ ความเยือกเย็นที่ค่อยๆ กลายเป็นความคลุ้มคลั่งสติแตกแบบที่เราคาดไม่ถึงว่าจะได้เห็นในตัวลอร์ดเบลิช แถมมันยังเป็นฉากสำคัญที่แสดงให้เห็นว่าซานซ่าเติบโตแล้ว "ถึงข้าจะเรียนรู้ช้า แต่ข้าก็ได้เรียนรู้นะ" มงลงค่า


Stannis Burns His Daughter Alive

เป็นฉากที่กราดเกรี้ยวมาก เพราะลุ้นว่าใครก็ได้ช่วยน้องไชรีนออกมาทีเว้ย อย่าไปฟังอีแม่มดแดง แล้วผลคือหดหู่มาก มันเป็นฉากที่ทำให้คนดูเอาใจออกห่างจากสแตนนิส พร้อมกันนั้นก็เกลียดชังนางแม่มดแดง จนตอนที่นางช่วยตาจอน สโนวไว้ได้ ก็สับสนว่านี่กูต้องรู้สึกยังไงกะอีนี่วะ แถมซีซั่นสุดท้ายยังจุดไฟในซีนโคตรมืดให้เราๆ อีกต่างหาก 

ฉากนี้ชวนใจสลายอะ หวังใจมากว่าจะมีคนมาช่วย


Battle of the Bastards

รู้สึกว่ามันกำกับฉากรบดีมากๆ การทำให้ฉากรบไม่ได้เป็นความเท่ความคูล แต่คือสมรภูมิรบที่ไม่รู้ว่าจะชนะหรือไม่ชนะ โคลน เลือด ฝุ่น ทุกอย่างปะทะเข้ามาพร้อมๆ กันกับคมหอกและดาบจนไม่รู้ว่าต้องหันไปประมือกับอะไรก่อน มันถ่ายทอดความสิ้นหวัง การขาดอากาศหายใจ ความตายในเงื้อมมือของทหารได้ดีมากๆ จนรู้สึกได้ถึงความชื้นของอากาศที่ทำให้หายใจลำบาก ความตึงเครียดสุดขีด โดยเฉพาะฉากที่กองทัพถูกบีบเข้าหากันจนร่างลอยขึ้นจากพื้นนี่ทำดีกว่าหนังสงครามหลายๆ เรื่องอีก


Walk of Shame

หลังจากเกลียดนางเซอร์ซี่มาตลอดทั้งเรื่อง เราก็พบว่าซีรีส์มันหาทางให้เราสงสารและเห็นใจตัวละครนี้ได้อย่างทารุณและเลือดเย็นมากๆ การต้องแก้ผ้าโดนแห่ประจานกลางเมือง แถมยังเป็นผลลัพธ์จากการเล่นเกมทางการเมืองของตัวเองอีก (เพราะกลุ่มคลั่งศาสนาที่ทำร้ายเธอนี้ก็เรืองรองขึ้นเพราะเซอร์ซี่ใช้พวกเขาในการทำลายไทเรลล์) สำหรับเซอร์ซี่แล้วมันคงเป็นแผลฉกรรจ์ ถูกกร้อนผม ไร้ตำแหน่งราชินี หนำซ้ำยังถูกประจานความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองกับฝาแฝด ถูกด่า ถ่มน้ำลายโดยประชาชนที่ไม่ได้รักเธอ (และเธอก็ไม่ได้รักพวกเขาเช่นกัน) เลยสักนิด ชะตากรรมของเซอร์ซีทำให้เราสับสนว่าแท้จริงแล้วเราควรรู้สึกอย่างไร เราอยากเห็นใจ แต่นังนี่มันทำลายคนมาค่อนเรื่องเลยนะ แต่มันใช้สิ่งที่มนุษย์คนหนึ่งสมควรได้รับเหรอวะ เอ๊ะ ว่าแต่ว่าในยุคกลางแบบนี้ คอนเซ็ปต์ว่าด้วยความเป็นมนุษย์มันเกิดขึ้นมาแล้วหรือไงกัน ฯลฯ

แล้วมันยังทำให้เรามองไกลไปถึงวันที่เซอร์ซีมีโอกาสได้แก้แค้นศัตรูของเธอหลังจากนี้ด้วยนะ ว่ามันจะหอมหวานแค่ไหน


Court trial of Tyrion Lannister 

โอ้โห เขียนไดอะล็อกดีมากๆ จนอยากร้องไห้ "ข้าช่วยพวกเจ้า ปกป้องทั้งเมืองนี้และชีวิตอันไร้ค่าของพวกเจ้าทุกคน ข้าควรจะปล่อยให้สแตนนิสฆ่าทิ้งให้หมดด้วยซ้ำ!

"ข้าหวังจะเป็นสัตว์ประหลาดอย่างที่เจ้าคิดว่าข้าเป็น หวังว่าจะมียาพิษมากพอจะฆ่าพวกเจ้าทุกคน ข้ายินดีอย่างยิ่งที่จะแลกทั้งชีวิตเพื่อมองดูพวกเจ้าดื่มไอ้ยานั่น!"

เป็นแรงระเบิดที่มาจากคนแคระผู้ดูเยือกเย็นและสุขุมที่สุด เราเศร้ามากๆ ทุกครั้งที่ทีเรียนเล่าเรื่องราวของตัวเอง เพราะหากไม่ดื่มให้เมาตลอด ดูเหมือนนรกคือชีวิตของเขาแท้ๆ เลย


By what right does the wolf judge the lion?

สำหรับเมนเจมี่อย่างเราคงไม่มีซีนไหนดีไปกว่าซีนนี้ บัดซบ จนตรอก ไหนล่ะราชสีห์แห่งเจ็ดอาณาจักรและเวสเทอรอส เหลือแค่ชายแขนด้วนที่ถูกโลกทั้งโลกมองว่าขี้ขลาด ลอบแทงแมดคิงจากข้างหลัง แต่แล้วยังไงวะ นาทีนั้นใครจะเลือกอะไรได้บ้าง คนมีชีวิตอยู่ก็แค่ต้องทำหน้าที่ของตัวเองไปแบบเท่าที่ทำได้เท่านั้นใช่หรือเปล่าวะ


Jaime-Tyrion 

นับตั้งแต่การลอบปล่อยทีเรียนให้เป็นอิสระ จนทีเรียนปล่อยเจมี่บ้างในซีซั่นสุดท้าย น้ำหูน้ำตาไหลกับความสัมพันธ์ของสองพี่น้องมาก คนพี่หน้าตาหมดจด ร่างสูง (ในหนังสือบรรยายว่าสูงกว่าเน็ดด้วยซ้ำ) เป็นนักรบ น้องกลับเป็นคนแคระแถมถูกพี่สาวรังเกียจว่าทำให้แม่ตาย อย่างเดียวที่พยุงชีวิตมาได้คือความเอื้ออารีของเจมี่แท้ๆ

ใครชอบฉากไหนแบ่งปันความเห็นกันน้า ระลึกถึงซีรีส์ที่เราติดงอมแงมมาตั้งหลายปีกันค่ะ

ฝากเพจหนังด้วยนะคะ  https://www.facebook.com/llkhimll/