สวัสดีครับอย่างที่หัวกระทู้เลยครับ ผมเป็นคนไม่ชอบให้คนรู้จักแต่ตัวแบบวับๆแวมๆครับ แบบถ้าเพื่อนแต่ก็จะเตือนตลอด(ถึงมันจะไม่ฟังก็ตาม) ทีนี้ผมมีแฟนครับเป็นคนที่รู้จักกันมานาน เอาเป็นว่าเรายังไม่คิดเลยครับว่าจะลงเอยกันได้ ทุกสิ่งทุกอย่างผมรับได้หมด ยกเว้นเรื่องการแต่งตัวนี่แหละครับ เดี๋ยวก่อนนะครับคุณอาจคิดว่าผมห้ามเขาแต่ง ใช่ครับตอนแรกๆผมห้ามเขา 55555 ไม่ฟังเช่นเคยครับ เปิดไหล่ผมโอเคนะครับรับได้ ครอปด้วย แต่เอวลอย กับคอลึกนี่ ถ้าผมรู้หรือเห็น ผมจะเป็นอีกคนนึงเลยครับ แบบนิ่งหงุดหงิด มีครั้งนึงทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้ ผมได้รู้ว่าเขาก็ปรับให้ผมเยอะเหมือนกัน และสิ่งนี้ทำให้เขามีความสุขทำให้เขามั่นใจ ผมจึงคิดได้ครับว่าผมไม่ควรห้ามเขา แค่ห้ามอันที่มันไม่ควรจริงๆดีกว่า แต่ทั้งที่เราอยากจะปล่อยพอเขาใส่ เราทรมานมากเลยครับ แบบโอ้ยผมอธิบายไม่ค่อยถูกน่ะครับ

อารมณ์แบบ ผช. ก็จะรู้กันใช่ไหมครับ ว่าเวลามองผญ. เรามองจุดไหนก่อน ทั้งที่ตั้งใจไม่ได้ตั้งใจมันมองไปเอง แต่บางคนไม่ได้แค่มองไงครับ มันคิด จะมีผช.ที่ไหนชอบล่ะครับ ให้คนอื่นคิดกับแฟนตัวเองแบบนั้น เคยลองบอกเขาแบบนี้ เขาก็บอกก็ได้แค่คิดไหมล่ะ นั่น5555

สรุปเลยละกันนะครับพิมพ์ทีพิมพ์เพลิน พี่ๆคนไหนที่ยอมให้แฟนแต่งตัวแบบนี้ได้ แล้วเคยเป็นคนแบบผม พวกพี่ทำยังไงหรอครับถึงจะไม่กังวลขนาดนี้ ผมไม่อยากเป็นคนที่งี่เง่าในสายตาเขาครับ ขอบคุณครับ

ปล.เขาอยู่ปี1ผมอยู่ม.6ครับ