คือเราคบกับแฟนเราเกือบๆสองปีตัวติดกันตลอดแฟนเราเป็นคนที่ยอมเราทุกอย่างไม่ว่าเเราจะพูดจาไม่ดีขนาดไหนพอมาวันนึงเรารู้สึกเหนื่อย,ต้องการอิสระเราเลยขอเขาเลิกระหว่างนั้นเราปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวเสียใจคนเดียวมาตลอดเขารอเรามานานมากเกือบๆปีแต่เรากลับไม่สนใจเพราะเราคิดว่ายังไงเขาก็รอเราไปตลอดเราเขารักเรามากจนมาวันนึงที่เขาเข้มแข็งขึ้นเริ่มมีคนเข้ามาในชีวิตเขาเราก็มานึกได้ว่าเราเสียเขาไปไม่ได้จริงๆเรารักเขามากเราไม่พร้อมที่จะเห็นเขาไปมีคนใหม่ตอนนี้เรากำลังตามง้อเขาเพราะเราคิดว่ายังมีโอกาสเพียงน้อยนิดเหลืออยู่ตอนนี้เราได้คุยกันเขาย้ำกับเราเสมอว่าตอนนี้เขามีคนคุยแล้วนะเขากลับไปให้โอกาสเราอีกครั้งไม่ได้แต่เราไม่สนใจยังคงตามง้อต่อไปเขายังตอบเราเหมือนตอนที่คบกันแต่อาจจะไม่ได้ตอบเร็วเท่าตอนที่คบกันเรากินไม่ได้นอนไม่หลับมา3วันแล้วนึกถึงเขาตลอดเวลาเรารุ้สึกว่าเราโง่เองตอนที่เขามาอ้อนวอนแทบตายเราไม่สนใจแต่ตอนนี้ดันไปเรียกร้องขอโอกาสจากเขาแต่เราบอกกับเขาว่าถ้าได้กลับไปเราจะไม่ทำให้เสียใจอีกเราไม่ได้พูดไปอย่างนั้นเราหมายความแบบนั้นจริงๆเพราะตอนนี้เรารู้แล้วว่าเธอมีค่ามากแค่ไหนเราอยากรู้ว่าตอนนี้เราง้อแบบนี้ต่อไปเผื่อว่าเขาใจอ่อนหรือปล่อยควรเขาไปสักที...