...สวัสดีค่ะ ดูละครด้วยแรงอธิษฐาน เห็นวรดาแล้วนั่งพินิจวิเคราะห์ถึงตัวเอง เรื่องชะตากรรมที่ติดตัวมาข้ามภพข้ามชาติของแต่ละคน เรารู้ว่า "กรรม" คือผลจากการกระทำ เป็นไปได้ว่าชาติที่แล้วเราอาจจะทำอะไรใครไว้ ชีวิตชาตินี้เลยขาดตกบกพร่องไป ไม่ว่าจะทำดีอย่างไรก็ไม่รู้จะขึ้นไหม เพราะเราค่อนข้างมั่นใจเรื่อง "กรรมเก่า"

เคยดูละครเรื่องหนึ่งที่ตัวร้ายทำกรรมร่วมกันไว้ในชาติก่อน พอเกิดมาอีกชาติแม้ตัวร้ายตัวนี้จะพยายามทำดีแค่ไหน แต่ท้ายที่สุดก็มีเหตุการณ์ที่บีบให้ตัวร้ายตัวนั้นต้องทำผิดอีก เราไม่อยากเป็นแบบนั้น เราเลือกที่จะทำดี ใช้ชีวิตที่ดีในชาตินี้แล้ว ทำไมกรรมเก่ายังต้องเป็นตัว "กำหนด" ชีวิตเราอยู่อีก

เรื่อง "มือที่สาม" ของเราอาจไม่ถือว่าร้ายแรงนัก พูดให้เบา ๆ คือ หลายครั้งเรากลายเป็น "ตัวต้นเหตุ" ที่ทำให้คนรักกันเขาเข้าใจผิดกัน ทะเลาะกัน มันไม่ได้เกิดแค่ครั้งเดียว แต่มันเกิดขึ้นแบบชัด ๆ ถึง 3 ครั้ง จนเราแน่ใจว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่ราวกับว่ามี 'บางอย่าง' กำหนดให้เราเป็นแบบนั้น ...เราไม่ได้ตั้งใจเลยจริง ๆ มันเป็นแค่อารมณ์เอาแต่ใจ รักใคร่แบบเด็ก ๆ ด้วยซ้ำ (เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นสมัยมัธยม) แต่ไม่รู้ทำไมเราถึงทำให้คนเหล่านั้นทะเลาะกัน และเราก็กลายเป็น "ฝ่ายผิด" ทุกที

เหมือนถูกสาปไม่ให้สมหวังหรือยุ่งวุ่นวายกับความรัก เหมือนกับว่าหากเราเลือกที่จะรักใคร ก็จะมีกรณีนี้ตามมา เราอาจยังเจอความรักมาไม่มากพอ แค่เคยชอบคนคนเดียวกับเพื่อน เคยชอบคนมีแฟน เคยชอบทอม ชอบกะเทย ชอบคนมีครอบครัว ชอบดารามาแล้วเท่านั้นเอง อาจพูดไม่ได้เต็มปากว่าอาภัพรักจริง ๆ เพราะเราไม่เคยเข็ดหรือกลัวความรัก แต่ค่อนข้างมั่นใจว่าในชีวิตนี้คงครองตัวเป็นโสด ไม่มีทางมีครอบครัวกับเขาได้แน่ ๆ

ประเด็นสำคัญ คือ เรื่องมือที่สามนั่นแหละค่ะ เราไม่ตั้งใจนะ สาบานได้ แต่ทำไมถึงตกอยู่ในสถานการณ์แบบนั้นเกือบตลอด ใครมีความรู้ทางด้านนี้ ช่วยชี้ทางสว่างเป็นวิทยาทานให้ทีเถอะค่ะ มันเกิดจากอะไร เราควรแก้อย่างไร หรือว่าชาตินี้ไม่ควรจะรักใครอีก...

ปล.แท็กมั่ว ๆ ค่ะ ผิดพลาดขออภัย