คือพี่ๆคะ ผู้หญิงที่คลอดหนูออกมามีสามีใหม่ละมันน่ารำคาญคือแบบ....แกอายุ 33 ละแฟนอายุ 25-27 ละคือวันๆไม่หาเงินให้ตาอายุ 77ดาวน์รถให้ละขี่เล่นกันคือแบบเอองงมาก ไม่หาเงินไม่ส่งเสียเกาะกันกินน่ารำคาญวันๆทำตัวไร้ประโยชน์แทนที่ตายายจะอยู่อย่างสบายๆก็ต้องมาหาตังค์ให้คุณปลิงสองตัวที่สูบคือแบบเห้อถ้านิสัยแบบนี้อย่านิยามตัวเองว่าแม่เถอะ ละแบบพอไม่มีเงินก็มาเถียงตายายขอเงินค้นของ แบบคือตอนนี้โคตรเกลียดผู้หญิงคนนี้เลยภาวนาแต่ขอให้รีบๆตายไปไวๆ ลูก 3 คนไม่ส่งเสียเลี้ยงดูฝากตากับยายไว้ คือแบบเอือมระอาแบบชีวิตคือตกลงทุกวันๆยังต้องผ่อนมอไซต์เพราะเป็นชื่อน้า(ญาติ) ละแบบคือตอนนี้สงสารตากับยายมากที่ต้องเลี้ยงคน 5 คนผมขาวจนจะหมดหัวยังต้องทำงาน ส่วน จขกท. อยู่แค่ ม.ต้น ทำไรไม่ได้ ดีไม่ดีแม่ทำร้ายร่างกายน่ารำคาญพ่อโอนมาให้ขโมยไปบ้าง แบบเห้ออออออ.....ชีวิตนี้แบบเอือมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ละไปด่าอาที่เลี้ยงดูเราจนตอนนี้ครอบครัวเราแทบจะไม่มีญาติเพราะผู้หญิงคนนี้แท้ๆ
สวัสดีค่ะพี่ๆทุกคน หนูอายุ 14 ค่ะอยู่ชั้น ม.3 หนูค่อนข้างเครียดเรื่องครอบครัวจนในบางครั้งหนูเหม่อจนเรียนไม่ทันและสับสนกับชีวิตตัวเอง งงไม่รู้จะหาทางออกยังไง ไม่รู้จะต้องทำยังไงให้มันดีขึ้นกว่านี้
เรื่องมีอยู่ว่าพ่อแม่แยกทางกันแม่มีแฟนใหม่ พ่อก็มีแฟนใหม่แต่ตอนนี้เลิกแล้ว ตอนนี้หนูอยู่กับตายายอายุ 70 ทั้งสองเป็นคนหาเงินเลี้ยงหนูและน้องชายอีก 1 คนที่ตอนนี้อยู่ ป.1 แม่ไม่เคยส่งเสียหนูเลยแม้แต่บาทเดียวจนวันนึงเรื่องชิ*หายก็ต้องเกิดขึ้นเพราะแฟนใหม่แม่ มันขโมยเงินเราไปจำนวนนึงแต่แม่เลือกที่จะปกป้องมัน?! และทำร้ายร่างกายหนู หนูก็ไม่ได้เป็นลูกที่ดีอะไรขนาดนั้นที่ แม่ตบหนูกระทืบหนูกระชากผม ด้วยความที่หนูโคตรโกรธเลยต่อยแม่ไป 2 ครั้งและทุกอย่างก็เงียบลง วันนั้นเป็นวันที่โกรธมากวิ่งไปในครัวเจอมีดด้ามเล็กจะแทงคอตัวเองให้ตาย จู่ๆแมวที่เลี้ยงก็มาเลียขาตอนนั้นแบบปลงมาก เลยวางมีดและขึ้นห้องไปเหตุการณ์วันนั้นถึงวันนี้เป็นเวลา 2 เดือนที่ไม่ได้พูดคุยกับคนที่เรียกว่าแม่และเกลียดบุคคลนี้มาก เค้าเริ่มสร้างเรื่องให้ยายด่าว่าหนู หนูก็ไม่เข้าใจว่าเค้าทำไปทำไม และจนถึงวันนี้หนูเกลียดผู้หญิงคนนี้มาก เค้าทำให้ตายายลำบาก ที่ต้องมาเลี้ยงหนูและน้องทั้งๆที่มันไม่ใช่หน้าที่ คนแก่ๆอายุ 70 ต้องมาเลี้ยงหลานทำงานหนักและผู้หญิงคนนั้นไม่เคยส่งเสียให้เงินเลยแม้แต่บาทเดียว ค่าเทอม ม.1-3 รายายจ่ายให้หมดไม่เคยมีใครจ่ายให้เลย ค่าเทอม 5,000 ค่ะพอพ่อแม่เลิกกันฝ่ายพ่อก็มีส่งเงินให้บ้างในบางครั้งก็พอเบาภาระตายายลงได้บ้าง และพ่อก็เลี้ยงน้องอีก 1 คนเราก็ไม่แปลกที่พ่อจะส่งเงินให้น้อยเพราะค่าเทอมน้องค่อนข้างสูงกว่าเราหลายเท่า พอทุกๆอย่างผ่านไปก็ไม่มีใครติดต่อเราถามสารทุกข์สุกดิบเรา บ้านเราทำนาพอเกี่ยวข้าวเสร็จก็ส่งข้าวไปให้ เค้าบอกแค่ขอบคุณแต่ไม่ต้องส่งมาเเล้วนะข้าวมันแข็งไป เราน้ำตาไหลแต่ไม่รู้ทำไมหน้าเราชาแบบข้าวมันแข็งไปหรอ ทำไมอะปกติบ้านเราก็กินแบบนี้ ปิดเทอมที่ผ่านมาอาเราพาน้องไปเที่ยว ตปท. เราบอกว่าอยากไป เค้าอ่านแต่ไม่ตอบเลยเราก็แบบเค้าคงตัดหางปล่อยวัดเราเเล้วแหละ โอเคปลงทุกอย่างปลงๆๆๆๆๆ ปิดเทอมที่ผ่านมาเราเหงาเลยไปบวชชีที่วัดป่า นั่งสมาธิสวดมนต์เราเริ่มแบบปล่อยวาง5555555(ใครเครียดๆลองไปบวชชีดูนะคะ) เราก็ไม่รู้จะระบายให้ใครฟังเพราะครอบครัวเราเคยดีกว่านี้เลยขอมาเล่าให้ทุกๆคนในพันทิปฟัง แล้วก็อยากถามว่าพี่ๆคนไหนเคยเป็นแบบเราเล่าสู่กันฟังหน่อยนะคะ และก็อีกอย่าง คือหนูเรียนโปรแกรมพิเศษเพื่อนพากันไปเรียนพิเศษกัน ไอเราก็อยากไปด้วยแต่รู้ว่าไม่มีตังค์มีใครพอจะหาทางแก้ให้ปลงได้ไหมคะคือมันคุนกันทุกวันเลย เห้ออออออ ถ้าดีกว่านี้ขอให้ถูกรางวัลเถอะสาธุๆ หนูอยากช่วยตายายหาเงินนะคะแต่ไม่รู้จะหายังไงภาวนาแต่ขอให้เวลาผ่านไปไวๆให้ทำงานหาเงินได้ครอบครัวจะสบายกว่านี้ #ประหยัดสุดๆละค่ะ55555
หนูรักตาจ๋ากับยายจ๋านะ เลิฟๆ
(พิมพ์ไว้นานละค่ะคิดๆอยู่จะลงไหม ไม่รู้ละระบายกับใครลงแม่-งเลย)
ขอโทษที่หนูดูเป็นเด็กก้าวร้าวนะคะขอโทษถ้าคำพูดหนูมันดูไม่มีมารยาท ขอโทษจริงๆค่ะ ขอบคุณที่อ่านนะคะ
#หนูไม่รู้จะแท็กห้องไหน ขอโทษนะคะที่แท็กไม่ตรงบ้าง
โชคดีกับการใช้ชีวิตนะคะทุกคน
เหนื่อยกับที่บ้านเบื่อเถียงกันทุกวันน่ารำคาญ
สวัสดีค่ะพี่ๆทุกคน หนูอายุ 14 ค่ะอยู่ชั้น ม.3 หนูค่อนข้างเครียดเรื่องครอบครัวจนในบางครั้งหนูเหม่อจนเรียนไม่ทันและสับสนกับชีวิตตัวเอง งงไม่รู้จะหาทางออกยังไง ไม่รู้จะต้องทำยังไงให้มันดีขึ้นกว่านี้
เรื่องมีอยู่ว่าพ่อแม่แยกทางกันแม่มีแฟนใหม่ พ่อก็มีแฟนใหม่แต่ตอนนี้เลิกแล้ว ตอนนี้หนูอยู่กับตายายอายุ 70 ทั้งสองเป็นคนหาเงินเลี้ยงหนูและน้องชายอีก 1 คนที่ตอนนี้อยู่ ป.1 แม่ไม่เคยส่งเสียหนูเลยแม้แต่บาทเดียวจนวันนึงเรื่องชิ*หายก็ต้องเกิดขึ้นเพราะแฟนใหม่แม่ มันขโมยเงินเราไปจำนวนนึงแต่แม่เลือกที่จะปกป้องมัน?! และทำร้ายร่างกายหนู หนูก็ไม่ได้เป็นลูกที่ดีอะไรขนาดนั้นที่ แม่ตบหนูกระทืบหนูกระชากผม ด้วยความที่หนูโคตรโกรธเลยต่อยแม่ไป 2 ครั้งและทุกอย่างก็เงียบลง วันนั้นเป็นวันที่โกรธมากวิ่งไปในครัวเจอมีดด้ามเล็กจะแทงคอตัวเองให้ตาย จู่ๆแมวที่เลี้ยงก็มาเลียขาตอนนั้นแบบปลงมาก เลยวางมีดและขึ้นห้องไปเหตุการณ์วันนั้นถึงวันนี้เป็นเวลา 2 เดือนที่ไม่ได้พูดคุยกับคนที่เรียกว่าแม่และเกลียดบุคคลนี้มาก เค้าเริ่มสร้างเรื่องให้ยายด่าว่าหนู หนูก็ไม่เข้าใจว่าเค้าทำไปทำไม และจนถึงวันนี้หนูเกลียดผู้หญิงคนนี้มาก เค้าทำให้ตายายลำบาก ที่ต้องมาเลี้ยงหนูและน้องทั้งๆที่มันไม่ใช่หน้าที่ คนแก่ๆอายุ 70 ต้องมาเลี้ยงหลานทำงานหนักและผู้หญิงคนนั้นไม่เคยส่งเสียให้เงินเลยแม้แต่บาทเดียว ค่าเทอม ม.1-3 รายายจ่ายให้หมดไม่เคยมีใครจ่ายให้เลย ค่าเทอม 5,000 ค่ะพอพ่อแม่เลิกกันฝ่ายพ่อก็มีส่งเงินให้บ้างในบางครั้งก็พอเบาภาระตายายลงได้บ้าง และพ่อก็เลี้ยงน้องอีก 1 คนเราก็ไม่แปลกที่พ่อจะส่งเงินให้น้อยเพราะค่าเทอมน้องค่อนข้างสูงกว่าเราหลายเท่า พอทุกๆอย่างผ่านไปก็ไม่มีใครติดต่อเราถามสารทุกข์สุกดิบเรา บ้านเราทำนาพอเกี่ยวข้าวเสร็จก็ส่งข้าวไปให้ เค้าบอกแค่ขอบคุณแต่ไม่ต้องส่งมาเเล้วนะข้าวมันแข็งไป เราน้ำตาไหลแต่ไม่รู้ทำไมหน้าเราชาแบบข้าวมันแข็งไปหรอ ทำไมอะปกติบ้านเราก็กินแบบนี้ ปิดเทอมที่ผ่านมาอาเราพาน้องไปเที่ยว ตปท. เราบอกว่าอยากไป เค้าอ่านแต่ไม่ตอบเลยเราก็แบบเค้าคงตัดหางปล่อยวัดเราเเล้วแหละ โอเคปลงทุกอย่างปลงๆๆๆๆๆ ปิดเทอมที่ผ่านมาเราเหงาเลยไปบวชชีที่วัดป่า นั่งสมาธิสวดมนต์เราเริ่มแบบปล่อยวาง5555555(ใครเครียดๆลองไปบวชชีดูนะคะ) เราก็ไม่รู้จะระบายให้ใครฟังเพราะครอบครัวเราเคยดีกว่านี้เลยขอมาเล่าให้ทุกๆคนในพันทิปฟัง แล้วก็อยากถามว่าพี่ๆคนไหนเคยเป็นแบบเราเล่าสู่กันฟังหน่อยนะคะ และก็อีกอย่าง คือหนูเรียนโปรแกรมพิเศษเพื่อนพากันไปเรียนพิเศษกัน ไอเราก็อยากไปด้วยแต่รู้ว่าไม่มีตังค์มีใครพอจะหาทางแก้ให้ปลงได้ไหมคะคือมันคุนกันทุกวันเลย เห้ออออออ ถ้าดีกว่านี้ขอให้ถูกรางวัลเถอะสาธุๆ หนูอยากช่วยตายายหาเงินนะคะแต่ไม่รู้จะหายังไงภาวนาแต่ขอให้เวลาผ่านไปไวๆให้ทำงานหาเงินได้ครอบครัวจะสบายกว่านี้ #ประหยัดสุดๆละค่ะ55555
หนูรักตาจ๋ากับยายจ๋านะ เลิฟๆ
(พิมพ์ไว้นานละค่ะคิดๆอยู่จะลงไหม ไม่รู้ละระบายกับใครลงแม่-งเลย)
ขอโทษที่หนูดูเป็นเด็กก้าวร้าวนะคะขอโทษถ้าคำพูดหนูมันดูไม่มีมารยาท ขอโทษจริงๆค่ะ ขอบคุณที่อ่านนะคะ
#หนูไม่รู้จะแท็กห้องไหน ขอโทษนะคะที่แท็กไม่ตรงบ้าง
โชคดีกับการใช้ชีวิตนะคะทุกคน