Man Of Constant Sorrow
I am a man of constant sorrow;
I've seen trouble all my day
I'm going back to California,
Place where I was partly raised.
All through this world, I'm bound to ramble.
Through storm and wind, through sleet and rain
I'm bound to ride that northern railroad,
Perhaps I'll take the very next train.
Your friends they say I am a stranger.
You'll never see my face no more.
There is just one promise that's given.
We'll sail on God's Golden Shore.
I am a man of constant sorrow,
I've seen trouble all my day
I'm going back to California,
Place where I was partly raised.
ขอบคุณ คุณ tuk-tuk@korat
https://ppantip.com/topic/32508398
A great thank to YouTube & oldibutgoodi54
คนเศร้า
ในโลกนี้ มีใครเล่า เศร้าเหมือนฉัน
ชั่วชีวัน ฉันทุกข์ตรอม จนผอมผ่าย
เมื่อสูญสิ้น ความหวัง ทั้งใจกาย
อยากหลบหาย หนีลับ กลับบ้านเดิม
ชะตาเอ๋ย สุดตกต่ำ แสนลำบาก
ต้องตรำตราก ขวากปัญหา ดาหน้าเสริม
เข้ารุกโรม โหมกระหน่ำ แบบซ้ำเติม
จับรถไฟ กลับบ้านเดิม คือสิ่งควร
" แกมันคน แปลกหน้า " -- เพื่อนว่าฉัน
แต่นี้ไป ไม่เห็นกัน ไร้วันหวน
มีความจริง ฝากทิ้งไว้ ใช่คร่ำครวญ
" คนเราล้วน เกิดแล้วดับ ลับโลกา "
พลัน -รถไฟ สายล่าสุด ก็หวูดร้อง
เสียงดังก้อง ต้องตัดใจ ไปแล้วหนา
โอ้ คนเศร้า คนนี้หนอ ขออำลา
กลับเรือนเหย้า เราเกิดมา ดีกว่าเอย
คนเศร้า
I am a man of constant sorrow;
I've seen trouble all my day
I'm going back to California,
Place where I was partly raised.
All through this world, I'm bound to ramble.
Through storm and wind, through sleet and rain
I'm bound to ride that northern railroad,
Perhaps I'll take the very next train.
Your friends they say I am a stranger.
You'll never see my face no more.
There is just one promise that's given.
We'll sail on God's Golden Shore.
I am a man of constant sorrow,
I've seen trouble all my day
I'm going back to California,
Place where I was partly raised.
ขอบคุณ คุณ tuk-tuk@korat
https://ppantip.com/topic/32508398
A great thank to YouTube & oldibutgoodi54
คนเศร้า
ในโลกนี้ มีใครเล่า เศร้าเหมือนฉัน
ชั่วชีวัน ฉันทุกข์ตรอม จนผอมผ่าย
เมื่อสูญสิ้น ความหวัง ทั้งใจกาย
อยากหลบหาย หนีลับ กลับบ้านเดิม
ชะตาเอ๋ย สุดตกต่ำ แสนลำบาก
ต้องตรำตราก ขวากปัญหา ดาหน้าเสริม
เข้ารุกโรม โหมกระหน่ำ แบบซ้ำเติม
จับรถไฟ กลับบ้านเดิม คือสิ่งควร
" แกมันคน แปลกหน้า " -- เพื่อนว่าฉัน
แต่นี้ไป ไม่เห็นกัน ไร้วันหวน
มีความจริง ฝากทิ้งไว้ ใช่คร่ำครวญ
" คนเราล้วน เกิดแล้วดับ ลับโลกา "
พลัน -รถไฟ สายล่าสุด ก็หวูดร้อง
เสียงดังก้อง ต้องตัดใจ ไปแล้วหนา
โอ้ คนเศร้า คนนี้หนอ ขออำลา
กลับเรือนเหย้า เราเกิดมา ดีกว่าเอย