นานๆ ทีนะครับที่ผมจะรีวิวซีรี่ส์ของไทย(เรื่องที่แล้วคือ "เด็กใหม่ The Girl From Nowher" ถ้าอยากอ่านเชิญคลิ๊ก https://ppantip.com/topic/38300709 เลยจ้า) เพราะผมไม่ค่อยชอบดูซีรี่ส์ของไทยครับ เพราะผมจะเห็นแต่แนวตบตีแย่งผัวชาวบ้านกันซะเยอะแยะ แต่หลังๆ มาทาง Line TV ได้ผลิตคอนเทนต์อะไรใหม่ๆ ออกมาเยอะมาก ส่วนใหญ่จะเป็นผลงานของ GMM TV ซึ่งบังเอิญว่า "เด็กใหม่" ก็เป็นหนึ่งในนั้น และผมดันชอบเรื่องนี้มากซะด้วย หลังจากนั้นก็ลองหาซีรี่ส์ของ GMM มาดูครับ และผมก็เริ่มจาก "เลือดข้นคนจาง" ซึ่งผลออกมาก็ค่อนข้างประทับใจไม่ใช่น้อย จากนั้นก็ "บังเอิญรัก Love By Chance" ซึ่งก็ยังคงชอบอยู่ และตามมาด้วยเรื่อง "เขามาเชงเม้งข้างๆ หลุมผมครับ" เรื่องที่ผมกำลังจะรีวิวเนี่ยแหละครับ

     กว่าจะรู้ตัวอีกที เมษ (สิงโต-ปราชญา เรืองโรจน์) ก็ตายไปกว่า 20 ปี โดยไม่มีใครเคยมาเหลียวแล ผีขี้เหงาอย่างเขาจึงทำได้เพียงนั่ง ๆ นอน ๆ รอเวลาที่จะถึงวันเชงเม้งของแต่ละปี แต่ปีนี้ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ธันวา (โอม-ภวัต จิตต์สว่างดี) เด็กหนุ่มวัยสิบปี ที่บังเอิญปีนี้เขามาเชงเม้งที่ข้าง ๆ หลุมของเมษ และไม่รู้อะไรดลใจให้ธันวาเกิดรู้สึกสงสารหลุมศพของเมษ เลยให้ลูกอมรูปหัวใจที่ติดกระเป๋ามาด้วย โดยที่ธันวาไม่รู้เลยว่าลูกอมสื่อความรู้สึกนั้นจะเป็นจุดเริ่มต้นของความประทับใจในตัวธันวา และเด็กน้อยสัญญาว่าจะกลับมาอีก ความใส่ใจของธันวาจึงทำให้เมษเริ่มรู้สึกดีกับธันวาขึ้นมาทีละนิด ความสัมพันธ์เดินทางแบบนี้ไปทุก ๆ ปี ซึ่งการที่เมษยังวนเวียนไม่ไปเกิด คือสิ่งที่คับข้องใจ ทำให้ธันวาอยากจะเรียนกฏหมายเพื่อจะหาคำตอบให้ได้ว่าสาเหตุการตายของเมษเป็นเพราะอะไร จนในที่สุดเขาตัดสินใจพาวิญญาณของเมษไปอยู่ด้วย
     เรื่องราวความรัก 2 โลกของคนและวิญญาณจึงเกิดขึ้น และเติบโตไปพร้อมกับการค้นหาปริศนาการตายอย่างมีเงื่อนงำ แม้จะแตกต่างกันแค่ไหน แต่เมื่อมีความรัก ทุกอย่างก็มีคำตอบในตัวของมันเอง

     ก่อนดูผมเคยอ่านเรื่องย่อมาก่อนครับ ผมว่าน่าสนใจนะ เรื่องคนกับผีเนี่ย เหมือนหนังรักที่ผมเคยดูสมัยเด็กๆ อย่าง Just Like Heaven ซึ่งเรื่องนั้นผมชอบมากครับ มันดูสดใสและก็เพลินดี สำหรับเรื่องนี้ ผมไม่เคยอ่านตัวนิยายมาก่อนนะครับ เพราะฉะนั้นผมจะไม่สามารถเอามาเป็นบรรทัดฐานในการเปรียบเทียบได้ เพราะฉะนั้นในรีวิวนี้จะเป็นรีวิวของคนที่ Fresh มากๆ เลยนะครับ แต่ผมว่า..... หลังจากเขียนรีวิวเสร็จผมไปหาเดินดูแถวร้านนายอินทร์ดีกว่า เผื่อจะมีเหลือไว้ให้ครอบครองสักเล่ม

     โดยภาพรวม ผมว่าดีเกินคาดเลยนะ ตอนแรกก็กะว่ามันคงจะเป็นซีรี่ส์วายดาดๆ ทั่วไปนั่นแหละ คงไม่มีอะไรพิเศษหรอก แต่พอได้ดูกลับพบว่ามันมีองค์ประกอบที่จัดอยู่ในเกณฑ์ "ยอดเยี่ยม" หลายอย่างเลยล่ะ

     จุดแรกที่ผมชอบมากๆ ก็คือ "ตัวละครเมษกับธัน" ครับ สองคนนี้มีอะไรนี่น่าสนใจอยู่ไม่น้อย

     "เมษ" เป็นผีขี้เหงาในสุสาน เป็นผีไร้ญาติ ไม่เคยมีใครเคยมาเยี่ยมเขาเลย เขาใช้ชีวิตไปวันๆ อยู่กับผีไร้ญาติอีกสองตนคือเฮียเจ๋งและเจ้องุ่น จนวันหนึ่งได้มี "ธัน" เด็กน้อยคนนึงมาจุดธูปไหว้หลุมเขา และเหมือนกับว่าเด็กคนนี้จะมองเห็นเขาด้วย เปรียบเสมือนคนโสดครับ ใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่มีอะไรพิเศษ หรือบางทีก็ไปเที่ยวกับเพื่อนร่วมโสดบ้าง แล้วจู่ๆ ก็มีคนเข้ามาในชีวิตเขา และเหมือนกับว่าคนที่เข้ามานี้ อาจจะมองเห็นอะไรบางอย่างในตัวเขาก็ได้ครับ

     "ความบังเอิญไม่มีอยู่จริงครับ ทุกอย่างเกิดขึ้นด้วยเหตุผลของมันเอง....." พี่เมษและธันก็เช่นกันครับ สองคนนี้ไม่ได้เจอกันเพราะความบังเอิญ แต่เป็นโชคชะตาและพรหมลิขิตมากกว่า

     และพอธันได้รู้จักกับเมษ ธันก็ริเริ่มคิดว่าจะพาพี่เมษออกจากสุสาน ไปดูโลกข้างนอก ก็เปรียบเทียบเหมือนเราได้เจอคนที่ใช่อ่ะครับ เขาจะชอบพาเราออกไปเปิดโลกกว้าง ออกจากโลกอันคับแคบและจำเจของเรา แล้วไปเผชิญกับอนาคตที่กำลังจะมา นั่นคือ "ลงเอยกัน"

     ผมว่าคนเขียนบทเขาวางโครงเรื่องมาดีครับ เขียนให้เราได้เห็นภาพชัดเจน คือดูวินาทีแรกก็รู้แล้วอ่ะว่าสองคนนี้มีอะไรบางอย่างที่เข้ากัน และพอคนดูเชื่อ เราจะคล้อยตามเนื้อเรื่องได้ไม่ยากครับ คนเขียนก็เดินหน้าไปสู่ประเด็นหลักของซีรี่ส์เลย ซึ่งผมชอบนะครับ ผมว่ามันไม่เวิ่นเว้อเกินไป ทำออกมารสพอดีปากเลย

     จุดต่อมาที่ชอบก็คือ "การสร้างอารมณ์" ครับ

     ตัวซีรี่ส์นั้นมีหลากหลายอารมณ์มากครับ ช่วงแรกเปิดมาก็ให้อารมณ์เหงา องค์ประกอบฉากจัดว่าเวิร์คครับ ฉากสุสานที่เมษเดินฟังเพลงไปมา บวกกับดนตรีที่ให้อารมณ์เคว้งคว้าง มันใช้ได้มากเลยครับ จากนั้นจะเข้าโหมดตลก เอาเข้าจริงๆ มันไม่ได้ตลกจนท้องแข็งนะครับ แต่จะออกแนวตลกอมยิ้มมากกว่า มุขแต่ละมุขจะไม่หยาบแต่จะออกน่ารักๆ เด็กดูได้ไม่หยาบคายอะไร และก็เข้ามาโหมดโรแมนติก ซึ่งบทสนธนามันไม่ได้เลี่ยนอะไรเลยนะครับ มันไม่ได้มีวลีหวานๆ อะไรมาบิ้วท์เลย แต่จะเป็นอารมณ์จากตัวละครและการพูดคุยกันปกติมากกว่า ซึ่งผมว่าเจ๋งมากนะที่ทำให้คนดูเขินจนตัวบิดทั้งๆ ที่ตัวละครแค่คุยกันแบบคนธรรมดาคุยกันเนี่ยแหละ ก่อนจะปิดท้ายด้วยอารมณ์ดราม่า จุดนี้ซีรี่ส์ก็ไม่ได้เล่นใหญ่อะไรมากมาย เพราะปมมันไม่ได้ลึกซึ้งอะไรเบอร์นั้น คือขยี้สมกับสเกลอ่ะครับ ทำให้คนดูอินตามแบบพอเหมาะพอเจาะ ต้องขอชื่นชมทีมงานทุกคนครับ ที่ควบคุมทุกอย่างออกมาได้ไม่เบาบางและไม่หนักมือกันจนเกินไป

     จุดต่อมาที่ชอบก็คือ "ทีมนักแสดง" ครับ

     พี่สิงโต ในบทเมษ ก็ไปตามบทได้ดีครับ ผมว่าพี่แกเล่นดีตั้งแต่ Sotus แล้วล่ะ เรื่องนี้ก็ฝีมือไม่ตกเลย, โอม ในบทธัน ผมว่าเซอร์ไพร์สมากที่โอมเล่นออกมาได้เต็มที่ไม่มีกั๊กเลย ถือว่าฝีมือพัฒนาขึ้นมากเลยครับ, จีจี้ ในบทปรายฟ้า ก็คล่องดีครับ เป็นธรรมชาติไม่ขัดอะไร, ชิม่อน ในบทปริ้นซ์ ก็ยังเก่งเหมือนเดิมครับ, พี่ซิง ในบทเขียวเข้ม ก็เล่นได้ฮาดี, พ่อสุเชาว์ ออกมาน้อยแต่ทรงพลังมาก, แม่อมตา ก็ออกน้อยเช่นกันแต่ก็เล่นดี, พี่ทราย ผมว่าพี่แกมีความสุขกับบทมากเลยนะ เล่นออกมาเหมือนเป็นคุณแม่จริงๆ เลย, พี่กันสมายกับพี่แอมแปร์ ก็แย่งซีนได้ดีครับ คู่นี้ออกมาเมื่อไหร่อมยิ้มทุกที และคนสุดท้ายคือ น้องแม็ค ในบทธันวัยเด็ก ก็เล่นได้ดีครับ อีกอย่างน้องออกมาเมื่อไหร่ออร่ากระจายมาก555

     จุดสุดท้ายที่ชอบก็คือ "การกำกับ" ครับ

     พี่อ๊อฟ นพณัช ชัยวิมล ไม่ทำให้ผมผิดหวังครับ การกำกับของพี่แกค่อนข้างพิถีพิถันในงาน Production และอินเนอร์ของนักแสดง ทุกฉากทุกวินาทีของซีรี่ส์ผมสามารถสัมผัสได้เลยครับว่าพี่อ๊อฟตั้งใจทำจริงๆ จนกลายไปเป็นลายเซ็นต์ของพี่เขาไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ ถ้ามีซีรี่ส์เรื่องไหนที่พี่อ๊อฟเป็นคนทำ ผมก็เต็มใจที่จะดูครับ

     โดยรวมประทับใจครับ ผมว่านี่อาจจะเป็นซีรี่ส์วายที่ดีอันดับต้นๆ ของไทยเลยนะ เอาไปขึ้นหิ้งได้เลย ใครที่อยากลิ้มลองก็เชิญได้ครับ มีให้ดูแล้ววันนี้ใน Line TV คร้าาบบบป๋ม

ข้อดี

     1. บทและพล็อต เขียนมาได้ดีมาก ไม่เลี่ยนเกินความจำเป็น

     2. อารมณ์ร่วม สุข เศร้า เหงา ทุกข์ ตลก โรแมนติก ครบเครื่อง

     3. นักแสดงทุกคน เล่นดีและเป็นธรรมชาติ

     4. Production ดีมาก

     5. เพลง "ให้รักปรากฎตัว" ความหมายดี เพราะ ฟังเพลิน

     6. พี่อ๊อฟ ฝีมือไม่ธรรมดา เทียบชั้นครูได้เลย

     7. น้องแม็ค น่าร๊าากกกกกกกกกกกกกก

ข้อเสีย

     จริงๆ ดูมาทั้งซีซั่นผมแทบจะหาอะไรที่มันขัดใจผมได้เลยนะ อาจจะมีบางช่วงของซีรี่ส์ที่เรื่อยๆ ไป แต่เนื่องจากมันไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายอะไรมากและข้อดีด้านบนนั้นมันเด่นจนกลบข้อเสียซะมิดเลยครับ ฉะนั้นสำหรับผมนั้นข้อเสียไม่มีครับ

คะแนนเฉลี่ยรวม : 10/10 (คะแนนให้ 9.75 อีก 0.25 ให้น้องแม็ค อิอิ)

เรตหนัง : หนังยอดเยี่ยมที่ไม่ควรพลาด