ทุกคนเคยมีเรื่องที่อยากจะพูดเเต่พูดไม่ได้มั้ย?
วันนี้เราทะเลาะกับเเม่เราแม่เราชอบบอกว่าเราเถียงใช่บางครั้งเราก็เถียงเเต่สิ่งที่เถียงคือความคิดที่เราอยากให้แม่เราเข้าใจบ้างเเต่ไม่เลยไม่เคยมีสักครั้งที่เข้าใจว่าเรารู้สึกอย่างไรเค้าไม่เคยรู้เลยว่าทำไมเราถึงต้องเถียงเเล้วอธิบาย.ครั้งนึงตอนนั้นเราอยู่ป6เราต้องไปถ่ายรูปเพื่อสมัครเรียนเเต่น้าเราไม่อยู่เลยไม่มีไครพาไป.แม่เราเลยวานให้รุ่นพี่ที่ตอนนั้นมันอยู่ม1ที่แม่เรารู้จักกับครอบครัวมันให้พาเราไปถ่ายรูปที..เราก็ไปเเต่ก่อนที่จะถึงร้านถ่ายรูปมันพาเราเเวะเข้าที่ที่หนึ่งเเล้วบังคับให้เรามีอะไรกับมันซึ่งตอนนั้นเรายังเด็กมันบอกว่าห้ามบอกไครด้วยความที่เราเด็กเราได้เเต่เก็บเงียบมาตลอดไม่เคยบอกไครเลยสักคนเดียวไครจะมาเข้าใจว่าตอนนั้นเรารู้สึกเจ็บขนาดไหนที่โดนเเบบนั้นหลังจากนั้นเราก็ไม่เคยเจอมันทำเเบบนี้อีกเลย..จนมต้นเราต้องอยู่บ้านคนเดียวเเม่เราไปธุระนานมากมันมาเคาะน่าต่างบังคับให้เราไปมีอะไรด้วยเรากลัวมันทำร้ายเราเราได้เเค่ยอมทั้งที่เราเจ็บขนาดไหนห้ามบอกไครว่าเราเจออะไรมาหลังจากนั้นเราย้ายมาจากนั่นหลังเกิดเเบบนั้นครั้งที่2..จนนตอนนี้เราอายุ20เรื่องผ่านมานานเเล้วทุกครั้งที่ทะเลาะกลับแม่เราอยากจะพูดว่าแม่รู้ไหมหนูเจออะไรมาบ้างตอนหนูอยากให้แม่กอดหนูแม่ไม่เคยอยู่เลย......มันเจ็บมากนะที่ต้องมาเจออะไรเเบบนี้นานมากเเล้วเเต่มันยากที่จะลืมลืมไม่ลงจริงๆเหนื่อยเหลือเกินเหมือนเราอยู่ตัวคนเดียว.เราเป็นผู้ชายนะ