ดิฉันแต่งงานกับคนจีนมาเลเซียคะ มีลูก3คน 4 5 7  ขวบ ดิฉันเกิดความน้อยใจคะ สามีมองดิฉันว่าดิฉันมาอยู่กับเขาเพื่อจะมาเอาสมบัติเขา  ดิฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาคิดแบบนี้ได้ ดิฉันอยู่กับเขามา9ปีแล้วมีลูกให้เขาแล้วตั้ง3คน ดิฉันเอาเงินเก็บทั้งหมดของดิฉันให้เขาซื้อรถและต่อยอดทำธุระกิจ เวลาเขาแย่เขาจนดิฉันก็ให้กำลังใจไม่เคยทิ้งไปไหน และเขาหาเงินเก่งคะทุกวันนี้ดีขึ้นมาก ลูกก็โตขึ้นแล้วเร็วๆนี้ดิฉันขอเขากลับบ้านอุดรธานีเขาพูดว่าใครจะออกค่าตั๋วเครื่องบินให้เธอ ดิฉันบอกขอแม่ก็ได้ เราก็ทะเลาะกันสุดท้ายเขาบอกว่าพี่สาวพ่อแม่เขาไม่ให้กลับ  แล้วเขาก็ยึดทองที่สามีซื้อให้ดิฉันตอนปีแรกที่คบกัน ดิฉันถามว่าซื้อให้แล้วเอาคืนไปทำไม ให้มาแล้วไม่ใช่หรือ เขาบอกว่าพี่สาวพ่อแม่เขาบอกให้ยึดไว้ก่อน กลัวเขาจะเอาไปขาย ดิฉันไม่อยากทะเลาะก็ยอมคิดสะว่าของนอกกายแต่ยอมรับว่าน้อยใจคะ  ต่อมาสามีไปจัดงานวันเกิดให้เพื่อนในผับเขาหลุดปากพูดคะหมดไปตั้งหลายพัน  ดิฉันก็น้อยใจอีก ทีวันเกิดดิฉันเขาไม่เคยจำได้ไม่เคยบอกแม้แต่แฮบปี้เบิดเด้ พอบอกเขาวันนี้วันเกิดฉันนะเขาก็แค่ อ๋อเหรอๆแล้วก็พูดเรื่องอื่นไป 
ต่อมาดิฉันถามเขา ที่เขาพาดิฉันไปเปิดบัญชีเคยฝากเงินให้ดิฉันไม เขาด่าใหญ่ จะให้ฉันฝากให้เธอ เพื่อให้เธอเอากลับไปไทยนะเหรอ  ถ้าคิดแบบนี้แล้วจะให้ไปเปิดตั้งแต่แรกทำไม เขาทำกับดิฉันเหมือนไม่ใช่ภรรยา ดิฉันทำหน้าที่แม่บ้านทุกอย่าง งานบ้านกับข้าวเลี้ยงลูกเขาไม่เคยช่วยเลย งานเขาสบายแต่เขาไม่ช่วยอะไรเราเลย เรายังต้องขับรถให้เขาอีก เพราะเขาเล่นแต่โทรศัพคุยโทรศัพ เวลานั่งรถออกไปด้วยกันดิฉันกลัวอุบัติเหตุ เลยขับเองและจากนั้นมาจนถึงบัจจุบันดิฉันก็กลายเป็นคนขับรถด้วย  บางวันดิฉันทำงานแทบไม่ทันคะ งานบ้านขับรถพาสามีไปทำธุระ กลับมาทำกับข้าวไปรับลูก เราไม่เคยได้เงินเดือนนะค่ะอยากได้อะไรบอกสามีเขาจะเอาเงินให้ตามราคาของที่อยากได้คะของที่ซื่อให้ก็มีของกินกับเสื้อผ้า ยาครีมทาผิวเท่านั้น เครื่องประดับกระเป๋าสวยๆ อย่าหวังคะ  สามีอยากไปเที่ยวกลางคืนดิฉันขับรถไปรับไปส่งคะเขาชอบเที่ยวกลางคืนเริ่มเที่ยวตั่งแต่13ขวบคะ จนถึงตอนนี้35แล้วก็ไปอยู่4ทุ่ม กลับ6โมงเช้า อาทิตย์ละครั้ง มีผู้หญิงด้วย เคยทะเลาะกันคะ ตอนดิฉันมาอยู่กับเขาปีแรกเขาไม่เที่ยวเลยคะดีมากเขาวัด แล้วก็กลับมาบ้าน  ไม่ไปผับเลย พอดิฉันท้องเขาก็ไปคะ และมีผู้หญิง เขาบอกว่าเป็นชีวิตของเขาเขาเป็นแบบนี้มานานแล้ว แต่ตอนจีบเราเขาบอกเขาเลิกแล้ว พอเราท้องกลับไปสะงั้น พอเราคลอดลูกได้2เดือนเราจับได้เขามีผู้หญิงเราถามเขา เขาบอกแค่คบตอนเที่ยวเท่านั้นเพราะเราไปกับเขาไม่ได้ เขาเลยต้องมีคนอื่นแทนแต่ไม่ต้องคิดมากไม่มีอะไรเกินกว่าผู้หญิงนั้งดริ้งเราบอกเราก็อยากไปเราอยากมีช่วงเวลาสนุกกับเขาบ้างผัวเมียกันต้องสนุกด้วยกันบ้าง เขาบอกเขาก็รักลูก เขาอยากให้ลูกเขาอยู่กับแม่ ไม่อยากฝากใคร ส่วนเขาหยุดเที่ยวไม่ได้เพราะมันเป็นชีวิตเขา เขาไม่เคยลงไม้ลงมือกับเราคะเพราะเราไม่ยัวโมโหไม่ต่อปากต่อคำเพราะเราตัวคนเดียวเรากลัวเขาคะเวลาทะเลาะกันเริมแรงดราจะหยุดตัวเองผิดรึถูกทำใจเอาคะ มาตอนนี้เราคิดว่าเราทนไม่ได้แล้ว เราอยากจะเลิก อยากจะออกไปจากผู้ชายเห็นแก่ตัวคนนี้ ถ้าเราอยู่ต่อชีวิตเราคงไม่มีอะไรดีขึ้น 
แต่พอ คิดถึงลูกตั้งสามคนเราก็ต้องกัดฟันทน แต่ถ้าเราไม่มีความสุขเราก็เลี้ยงลูกแบบให้มีความสุขไม่ได้ เลี้ยงให้ผ่านไปวันๆ เราเอาลูกกลับไทยไม่ได้ ลูกเกิดที่นี้เป็นคนสัญชาติมาเลเซีย และลูกอยู่นี้ก็สบายกว่ามีบ้านมีรถมีโรงเรียนที่ดี แต่เรากลัวถ้าออกไปเราจะทนคิดถึงลูกไม่ไหวจนเป็นบ้า เรารู้อยู่แล้วอยู่ต่อก็ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอกคะสามีก็บอกทนได้ก็อยู่ทนไม่ได้ก็ไป ไปแต่ตัวนะมาไงก็ไปงั้น ส่วนเงินของเรา เขาจะทะยอยคืนให้เดือนๆ จนครบ  เราจะไปดีไม  หรือทนต่อดีเพราะกลัวคิดถึงลูกไม่ไหว  เขาไม่ให้กลับมาคะ ไปแล้วให้ไปเลย  เขาบอกเขาจะพาลูกย้ายไปที่อื่นไม่ให้เรารู้  เหนื่อยใจคะเลือกผัวผิดคิดจนตัวตายจริงๆ เพื่อนชาวพันทิบช่วยให้กำลังใจช่วยให้คำแนะนำด้วยนะคะ