วันนี้นั่งคิดว่าถ้าเรารู้วันตายของตัวเองจะเรียกโชคดีหรือโชคร้าย สืบเนื่องจากกลางปีของปี 61 พ่อได้ไปตรวจสุขภาพปกติแล้ว CT SCAN แล้วได้เจอเนื้องอกเบียดก้านสมองทำให้ต้องตัดสินใจเพื่อที่จะผ่าตัดเอาเนื้องอกนี้ออก พ่ออายุ 72 ปี ก็หาข้อมูลต่างต่างนานา สุดท้ายก็ตัดสินใจผ่าตัดสมองเอาเนื้องอกนี้ออก การผ่าตัดก็เป็นไปได้ด้วยดี แต่มีปัญหาระหว่างพักฟื้นหลังผ่าตัดต้องเข้าออกโรงพยาบาลบ่อยหน่อยกับโรคแทรกซ้อน ปอดติดเชื้อบ้าง ปัสสาวะติดเชื้อบ้าง ต้องเจ็บและทรมานกับกระบวนการรักษาต่างต่าง พอผ่านช่วงหลังพักฟื้นหลังผ่าตัดก็กลับมาบ้านก็ทำให้ได้รับรู้ถึงผลกระทบที่ไปผ่าตัดเนื้องอกนี้ออก คือ การทรงตัวเสียไป ลุกขึ้นนั่ง เดินเองไม่ได้ กลืนอาหารไม่ได้ ซีกซ้ายอ่อนแรง (หมอบอกเรื่องพวกนี้ต้องฝึกใหม่) เป็นผู้ป่วยติดเตียงไป จากที่พ่อก่อนผ่าตัดเป็นคนสนุกสนาน แข็งแรง แต่ตอนนี้ดูเค้าไม่โอเคกับสภาพที่เป็นอยู่ตอนนี้เอาซะเลย ซื่งเรื่องความตายก็คุยกับพ่อเป็นเรื่องปกติไม่ได้กลัว เห็นญาติผู้ใหญ่ตายไปทีละคนสองคน บางคนก็นอนติดเตียงเต็มไปด้วยสายเต็มไปหมด ก็เคยคุยกันเล่นเล่นน่ะว่าถ้าถึงคราวพ่ออย่าให้เป็นแบบนี้น่ะ ตายก็ตายไปเลย แต่พอเป็นสถานะการณ์จริงมันไม่ง่ายเหมือนที่คุยเล่นกันไว้เลย เรากับไม่อยากให้คนที่เรารักจากไป จนถึงปัจจุบันนี้ก็ดูแลพ่อที่นอนติดเตียงไป
พอมาวันนี้นั่งคิดเล่นเล่นว่าการที่เราตัดสินใจในการผ่าตัดเนื้องอกให้พ่อในวันนั้น เราทำไปเพื่ออะไร เพื่อที่จะไม่ให้คนที่เรารักจากไปหรือ แต่วันนี้เค้าต้องนอนติดเตียงดูเค้าไม่มีความสุขเอาซะเลยกับการที่ขยับตัวทำอะไรไม่ได้ แต่ถ้าเราไม่ตัดสินใจผ่าตัดเค้า เค้าก็จะขยับได้ทำอะไรได้เองตามปกติแต่ไม่รู้ว่าได้นานอีกแค่ไหนที่เนื้องอกจะเบียดก้านสมองทำให้เกิดอันตราย แล้วถ้าเราทำตามที่คุยเล่นเล่นกับพ่อไว้ว่าไม่รักษารอวันตายเราจะเป็นลูกที่ไม่ดีไหม แต่รักษาแล้วมันไม่กับมาเหมือนเดิมแต่ไม่ตายแล้วเค้าทุกข์เราจะเป็นลูกที่ไม่ดีไหม
หลังจากดูพ่อแล้วทำให้เรามาคิดว่าถ้าเป็นเรา เป็นอาการเหมือนพ่อเลย เราควรจะยินดีหรือเสียใจที่รู้ว่าเราใกล้ตายแล้ว เราควรจะไปรักษาต้องทนเจ็บต้องทนทรมานกับการรักษาดี หรือ ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติดี ถ้าร่างกายไม่ไหววันไหนก็ต้องตายไป (กรณีไม่มีห่วงอะไรเลยลูกเรียนจบหมดทุกคนมีงานการทำ ครอบครัวไม่มีหนี้สิน )
เลยเกิดคำถามในใจที่ว่าถ้ารู้วันตายของตัวเราเองหรือคนที่เรารัก จะเรียกโชคดีหรือโชคร้าย แล้วเป็นสถานะการณ์จริงคุณจะคิดได้แบบนี้จริงหรือไม่
โชคดีหรือโชคร้ายถ้าเรารู้วันตายของตัวเอง
พอมาวันนี้นั่งคิดเล่นเล่นว่าการที่เราตัดสินใจในการผ่าตัดเนื้องอกให้พ่อในวันนั้น เราทำไปเพื่ออะไร เพื่อที่จะไม่ให้คนที่เรารักจากไปหรือ แต่วันนี้เค้าต้องนอนติดเตียงดูเค้าไม่มีความสุขเอาซะเลยกับการที่ขยับตัวทำอะไรไม่ได้ แต่ถ้าเราไม่ตัดสินใจผ่าตัดเค้า เค้าก็จะขยับได้ทำอะไรได้เองตามปกติแต่ไม่รู้ว่าได้นานอีกแค่ไหนที่เนื้องอกจะเบียดก้านสมองทำให้เกิดอันตราย แล้วถ้าเราทำตามที่คุยเล่นเล่นกับพ่อไว้ว่าไม่รักษารอวันตายเราจะเป็นลูกที่ไม่ดีไหม แต่รักษาแล้วมันไม่กับมาเหมือนเดิมแต่ไม่ตายแล้วเค้าทุกข์เราจะเป็นลูกที่ไม่ดีไหม
หลังจากดูพ่อแล้วทำให้เรามาคิดว่าถ้าเป็นเรา เป็นอาการเหมือนพ่อเลย เราควรจะยินดีหรือเสียใจที่รู้ว่าเราใกล้ตายแล้ว เราควรจะไปรักษาต้องทนเจ็บต้องทนทรมานกับการรักษาดี หรือ ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติดี ถ้าร่างกายไม่ไหววันไหนก็ต้องตายไป (กรณีไม่มีห่วงอะไรเลยลูกเรียนจบหมดทุกคนมีงานการทำ ครอบครัวไม่มีหนี้สิน )
เลยเกิดคำถามในใจที่ว่าถ้ารู้วันตายของตัวเราเองหรือคนที่เรารัก จะเรียกโชคดีหรือโชคร้าย แล้วเป็นสถานะการณ์จริงคุณจะคิดได้แบบนี้จริงหรือไม่