ถ้าจะตั้งแง่ในทางนี้แล้ว ...... เอาจริงๆไม่ใช่มีแค่สิงคโปร์ที่คอยเล่นงานเราไม่ให้ทำคลองคอดกระ แต่มีมาเลเซียร่วมด้วย เผลอๆอินโด ที่เราว่าเป็นมิตร ก็อาจร่วมวงด้วย ....

...เพราะเส้นทางการเดินเรือที่ใกล้ที่สุดในแถบนี้ไม่ได้มีแค่ช่องแคบมะระกา แต่มี 3 เส้นทาง คือ


1. ช่องแคบมะละกา มีปริมาณเรือขนส่งสินค้าผ่านประมาณ 70,718 ลำ/ปี
2. ช่องแคบซุนดา มีปริมาณเรือขนส่งสินค้าผ่านประมาณ 3,500 ลำ/ปี
3. ช่องแคบลอมบอก มีปริมาณเรือขนส่งสินค้าผ่านประมาณ 3,900 ลำ/ปี

ซึ่งจากตรงนี้จะเห็นว่า มาเล กับ สิงคโปร์ ก็หากินกับช่องแคบมะระกา โดยมาเลยก็คอยฝากร้านเป็น option ดึงลูกค้าจากสิงคโปร์ โดยสร้างท่าเรือ Johor Bahru ดังรูป


ค่าผ่านทางเรือ ตกลำละ 1,000,000 เรือผ่านช่องแคบมะระกาปีละ 70,000 ถ้าดึงจากสิงคโปร์มาได้ซัก 5,000 - 6,000 หรือาจจะหมื่น แค่นี้ก็รายได้มหาศาลแล้ว ......

แต่......เส้นทางผ่านช่องแคบมะระกา ซึ่งเป็นเส้นทางการเดินเรือหลัก ประสบปัญหาความไม่ปลอดภัยจากการจราจรแออัด, ปัญหาน้ำตื้นบางส่วน และปัญหาโจรสลัด ....เรือหลายลำ เลยเลือกเส้นทางอื่น คือ เล้นทาง 2 และ 3 ....ไม่ต้องสืบว่าใครส่งโจรไปป่วน ...ฮ่าๆๆๆ

จากตรงนี้ถ้าไทยทำคลองสำเร็จ และบริหารจัดการได้ดี แน่นอนว่า 3 ประเทศทางใต้ เสียประโยชแบบเต็มมมมมมมมๆ จากแต่ก่อนที่เคยตั้งแง่ว่า สิงคโปร์คอยขัดขาเรา แต่ความจริงอาจไม่ใช่แค่สิงค์โปคนเดียวก็ได้ .....นี่ถ้าหากเราทำได้สำเร็จ เราคงต้องมีกองทัพเรือที่แข็งแกร่งไว้เก็บพวกโจรสลัดที่มาคอยป่วนด้วยแล้วล่ะ

เพราะเรื่องคลองคอดกระ อาจไม่ใช่แค่สิงคโปร์ที่คอยขัดขา