คือเราชอบพี่คนหนึ่งค่ะ เค้าเป็นผู้หญิงเหมือนกัน เรารู้จักเค้าตอนไปเข้าค่ายคณิตฯที่รร.จัด แต่คือเค้าไม่รู้จักเรา แต่เห็นหน้ากันบ่อยค่ะเพราะอยู่สีเดียวกัน อยู่ตึกเรียนใกล้ๆกัน เราเห็นเค้าเกือบทุกวัน แอบไปส่องเฟส,ไอจี เคยแฮปปี้เบิร์ดเดย์เค้าในไอจี เค้าก็ตอบกลับมาเป็นมารยาทแหละค่ะ แต่พอเจอตัวจริงก็ไม่กล้าเข้าไปใกล้ๆ ได้เเต่เเอบมอง เรารู้สึกว่าเค้าคงไม่ชอบเราหรอกเพราะเราเป็นผู้หญิง ผู้ชายคนอื่นที่อยู่ใกล้ตัวเค้าก็ดูดีทุกคน เราก็เลยเริ่มถอดใจ พยายามไม่มอง พยายามไม่เดินผ่านห้องเค้า ตอนนั้นก็เริ่มลืมได้เเล้วค่ะ รู้สึกว่าเราไม่ชอบพี่เขาเเล้ว แต่หลังจากที่เราพยายามลืมเค้าเกือบอาทิตย์เค้าก็มาทำให้เราชอบอีก วันนั้นต่อเเถวซื้อข้าวเที่ยง ปกติม.ปลายจะกินข้าวหลังม.ต้น แต่วันนั้นเหมือนครูห้องพี่เค้าจะปล่อยก่อนเวลาเลยมากินข้าวก่อนได้ เรากับเพื่อนก็เดินหาโต๊ะในโรงอาหารกันประมาณ2-3รอบแต่ก็ไม่มีที่นั่ง เรากับเพื่อนเลยจะไปซื้อหมูปิ้ง เราดห็นพี่เค้าอยู่ที่ด้านหลังเรา แต่เราก็ไม่ได้สนใจ พอไปต่อเเถวจะซื้อหมูปิ้งพี่เค้าก็มาต่อหลังเรา อยู่ดีๆความรู้สึกชอบก็กลับมาอีกครั้ง ใจเราเต้นแรงมาก เเรงจนทำอะไรไม่ถูก พอไปสั่งว่าจะเอาอะไรบ้าง เราก็หันหน้าไปทางพี่เค้าพอดีเพื่อที่จะสั่ง แต่หางตาฉันเหลือบไปเห็นพี่เค้ามองหน้าเรา หลังจากนั้นพี่เค้าก็ปิดปากแล้วหันไปคุยกับเพื่อนเหมือนจำได้ว่าตอนวันเกิดเราเคยแฮปปี้เบิร์ดเดย์ เเต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะตอนนั้นทำตัวไม่ถูกแล้ว ความรู้สึกตอนนั้นคืออยากลืมมาก แต่ยังไงก็ลืมพี่เค้าไม่ลง เหมือนมันถูกบันทึกลงในสมองอัตโนมัต

ถึงเราจะชอบพี่เค้ามาก แต่ยังไงก็ไม่อยากเป็นแฟน อยากเป็นแค่คนสนิท หรือคนที่เจอกันก็ทัก เราจะทำยังไงดีคะ เพื่อนสนิทเราก็รู้หมดว่าเราชอบพี่เค้า มันบอกให้เราไปพูดกับพี่เค้าตรงๆ แต่จะให้พูดต่อหน้าก็คงไม่กล้า จะให้ทักไปก็กล้าๆกลัวๆ เราควรทำไงคะ มีวิธีรู้จักเเบบไม่ให้เค้ารู้ว่าเราชอบมั้ยคะ....