เราอายุ22มีลูก1คนอายุ1ขวบ4เดือน เราจะทำอะไรก็โดนขัดไปหมดเราจะพาลูกไปตัดผมแม่เราก็จะบอกว่าถ้าตัดมีเรื่องแน่ลูกก็ลูกเราไม่มีสิทธิ์อะไรเลยเราเป็นคนเลี้ยงเองตลอด24ชม.นะคะ แม่เราไม่ช่วยเลี้ยงเลยเขาจะไปคุยกับเพื่อนฝูงเขา บางทีเราบ่นกับลูกว่าแม่เหนื่อยนะอย่าเพิ่งซนแม่เราก็จะบ่นว่าแค่เลี้ยงลูกจะเหนื่อยอะไรนักหนา ลูกนอนก็นอนกับลูกเข้าไปขี้เกียดตัวเป็นขน โดนว่าประจำ เราไม่ได้ทำงานสามีทำคนเดียวแต่เรากับสามีไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันสามีอยู่กับแม่เค้าที่บ้านแต่มาหาเราอาทิตย์ละ2วัน แม่เราเค้าก็ทำงานเลิกงานบ่าย2ทุกวัน หนักสุดคือสอนให้ลูกเราเรียกเราว่าพี่ เราก็พูดอะไรไม่ได้อึดอัดมากพูดอะไรผิดใจนึดนึงจะไล่ให้ไปอยู่ที่อื่นตลอด ช่วงนี่แม่มานอนกับเราทุกคนที่นอนเราแค่6ฟุตมีน้องมานอนด้วยคนนึงแม่ก็ตามมาด้วยมานอนขวางปลายที่นอนด้วยเหตุผลที่ว่าจะประหยัดไฟห้องเขาเราก็เหยียดขาไม่ได้นอนงอขาตลอดทั้งคืนไม่รู้จะบอกยังไงดีให้แม่กลับไปนอนที่ห้อง เราให้ลูกงดมื้อดึกแม้เราก็จะด่าๆเราเวลาลูกร้องกลางคืนว่านมก็ไม่ให้กินเลี้ยงปัญญาอ่อนแบบเนี่ย เราก็จะพูดด้วยเหตุผลว่าหมอให้งดมื้อดึกได้แล้วฟันจะผุ แม่เราก็จะบอกเชื่อหมอทุกอย่างปัญญาอ่อนปล่อยให้ลูกหิวอยู่ได้ว่าเราบลาๆ จะฝึกให้เลิกขวดเราก็โดนว่าอีกอ่ะ จะทำอะไรเกี่ยวกับลูกไม่ได้เลยจะพาลูกไปหาสามีที่บ้านย่าแม่เราก็ไม่ให้ไปบอกว่าหลานกูอย่ามายุ่ง ตอนนี้เราอึดอัดมากอยากให้แม่กลับไปนอนที่ห้องเราต้องการพื้นที่ส่วนตัวในการเลี้ยงลูกมากๆแต่ไม่รู้จะพูดกับเขายังไง
ปล.ห้องแม่เราก็มีแอร์นะแต่เขาบอกเขาจ่ายค่าไฟกลัวเปลื่อง
ห้องเราสามีจ่ายให้แม่เราเลยมาขอนอนอถมกลางวันก็จะบ่นว่าเอ้าทำไม่ไม่เปิดแอร์ร้อนจะตายกูจะมาอาศัยอยู่ด้วย เราบอกว่าไม่ร้อนแม่เราจะย้อนกลับทันทีไม่ร้อนกูร้อน เราก็พูดไม่ได้อีก อยากช่วยสามีประหยัดเพราะเขาทำงานคนเดียว
ปล.แม่จะชอบให้เราโอนค่าโน้นค่านี่ให้เพราะเรามีแอพใรโทรศัพท์โอนแล้วก็ไม่คืนนะคะ เงินที่โอนก็เงินสามีเขาให้เราเก็บ ถ้าเป็นเงินเราเราไม่เคยว่าแม่จะเอากี่บาทแต่นี่มันเงินสามีบางทีเขาก็ไม่พอใช้พูดบอกก็ไม่ได้อึดอัดมาก พูดอะไรไม่ถูกใจแม่จะไล่เราอย่างเดียว
แม่เราอายุ45 พ่อเราก็อยู่นะท่านไม่ได้เลิกกัน