**ผมไม่รู้นะครับว่าเป็นกันทุกคนไหมผมไม่ได้เหมารวมทั้งหมดนะครับผมยกตัวอย่างแค่ของผมครับ**

ผมจะเข้าเรียนมหาลัยละครับอีกไม่กี่เดือน บ้านผมไม่ค่อยรวยครับแล้วผมอาศัยอยู่กับแม่สองคน ผมเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวค่อนข้าง​สูง​ครับ และเป็นคนทำได้หลายอย่าง ทั้งเล่นกีต้าร์ เตะฟุตบอล ออกแบบ วาดรูป แต่ก็ไม่ได้ว่าอยู่ในระดับเก่ง ก็แค่ระดับกลางๆ แม่กับน้าตั้งความหวังผมให้รับข้าราชกาล เพราะน้าก็เป็นครูด้วย แต่แม่ผมทำงานรับจ้าง ผมไม่อยากรับงานข้าราชการ​ครับ ผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ น้าผมบังคับให้เรียนครู​ แต่ด้วยความผมไม่อยากรับราชกาล ผมก็ลงเรียนออกแบบผลิตภัณฑ์​ครับ ทั้งๆที่ผมคิดว่าเรียนไปแล้วคงไม่มีความสุขเลย คงไม่เป็นตัวขตัวเอง ใจผม ผมอยากไปเรียนช่างสัก ผมชอบในศิลปะ​และมันเป็นส่วนตัวด้วยครับ ไม่ต้องเป็นลูกน้องใครผมชอบมากครับ แต่พอผมปรึกษากับแม่ แม่ผมกับด่าผมว่าผมเป็นขี้ยา ทั้งๆที่ผมไม่ แตะต้องสิ่งเสพติดเลย แถมพูดอีกว่าตัดขาดแม่ลูกกัน  ทำให้ผมคิดฆ่าตัวตายเลยครับ ก็แค่ผมอยากออกไปทำในสิ่งที่รักดีกว่าเป็นขี้ข้าในห้องแอร์ เอาง่ายๆคือผมไม่อยากเป็นลูกน้องใคร และเพราะเชื่อมั่นในคำของอาจารย์​เฉลิมฉัย ด้วยคำว่า "ทุกอาชีพไม่มีไส้แห้ง" ผมแค่อยากได้ความสบายใจขึ้นครับ ว่สถ้าทุกคนเจอแบบนี้ต้องเลือกยังไงครับ เพราะผมเดินมาถึงทางตันแล้ว ปรึกษาใครก็ไม่ได้ เลยอยากมาปรึกษากับคนที่เห็นกระทู้​นี้ครับ