เวลาเครียดเราจะไม่ปรึกษาใครเลยค่ะน้อยมากที่จะพูดให้คนอื่นฟังชอบคิดคนเดียวร้องให้คนเดียวไม่มีใครฮีลเราได้เราฮีลตัวเองตลอด เหมือนเราเองมีเรื่องให้คิดในหัวอยู่ตลอดเวลาบางเรื่องที่ไม่ควรคิดเราก็เก็บมาคิดไปไกลมากๆมีบางครั้งที่ความคิดอยากฆ่าตัวตายแว้บมาในหัวคิดว่าถ้าไม่มีเราพ่อแม่จะอยู่ได้ไหมนะถ้าไม่มีเรามันจะดีกว่านี้หรือเปล่าแต่ก็แค่คิดไปแว้บเดียวยังไม่เคยทำร้ายตัวเอง แต่พอตอนที่มีความสุขเราก็มีความสุขมากๆสุขจนลืมเรื่องเครียดๆไปหมดมองไปทางไหนก็แฮปปี้คุยกับใครก็แฮปปี้แต่พอออกมาจากตรงนั้นมาอยู่คนเดียวก็เครียดอีกคิดมากอีกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวบนโลกเราเป็นไฮโปไทรอยกับไมเกรนตั้งแต่อายุ14เวลาและนอนหลับค่อนข้างยากมากๆ เราควรทำยังไงดีคะอาการแบบนี้ควรไปปรึกษาจิตแพทย์หรือใครมีคำแนะนำอะไรไหมคะ