เราอาจจะไม่เข้าใจกระบวนการทางความคิดของคุณนะคะ
อาจจะด้วยโรคซึมเศร้า ความคิดคุณเลยดูสับสนซับซ้อนกันหมด
แต่ถ้าเริ่มคิดมาก เริ่มเครียด ก็เทมันทิ้ง ขว้างมันทิ้งไปสักแป๊บก่อน
หายใจลึกๆแล้วค่อยเริ่มเผชิญกับมันไปทีละข้อ อย่าโยงกันไปหมด
ถ้าทำงานไม่ถูกกฎหมาย ก็ลองหาวิธีทำให้มันถูกกฎหมาย ผลดีกับตัวคุณเอง
โดนผู้ชายเท แล้วเอาไปเมาท์ ก็คิดซะว่ามันไม่ได้ส่งเสียเลี้ยงดู อย่าไปให้ค่ามัน
ใครอยากบล็อก ก็ปล่อยมันบล็อกไป เราไม่ได้ยืมจมูกเขาหายใจ อย่าไปแคร์
จขกท รู้ไหมคะ ความทุกข์มันตามเราไปทุกที่นะ ถ้าเราพามันไปด้วย
แล้วไม่มีใครอยู่กับ จขกท ได้ตลอดชีวิต คุณนั่นแหละเป็นเพื่อนแท้ของตัวเอง
ถ้าท้อ ถ้าเหงา ไม่อยากอยู่คนเดียว ลองหากิจกรรมที่ได้พบปะคนอื่นๆบ้าง
อาจจะไปออกกำลังกายที่ฟิตเนสในวันหยุด กิจกรรมค่ายอาสาต่างๆ
พยายามคิดอะไรที่ง่าย(แต่ไม่มักง่าย) คุณจะยิ้ม จะมีความสุขมากขึ้นนะ