สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เราอยากจะปรึกษากับพี่ๆน้องๆชาวพันธุ์ทิพย์ เกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้นกับเรามานานกว่า6ปี แล้วเหมือนจะไม่มีทางหาย อาการยิ่งแรงขึ้นไปเรื่อยๆ ถึงเคยไปปรึกษาหมอแล้ว ก็ยังไม่หาย ยังคงทำแบบเดิมไปเรื่อยๆ เครียดมากเลยค่ะ เพราะต้องไปเรียนในต่างประเทศเป็นสังคมที่บูลลี่หนักมาก พยายามทำเท่าไหร่ก็ไม่หาย กลับไทยไปสิ้นเดือนนี้จะไปหาหมออีกหลายที่เลยค่ะ เพราะตอนนี้จะจริงจังให้ได้ เพราะเพื่อตัวเราเอง ทำร้ายตัวเองมานานพอแล้ว อยากจะหยุดเรื่องนี้..

เริ่มแรกที่เราถอนผม ก็อาจจะเพราะว่าคัน? ยิ่งถอนไปยิ่งมัน เลยถอนจนหัวตรงกลางแหว่งเป็นวงไปเลย ช่วงแรกเพื่อนเห็นเพื่อนเลยทักว่าไปทำไรมา ตอนนั้นคือยังไม่มีใครรู้ว่าถอนผม แต่เวลาเรียน เราก็ถอนไปเรื่อยๆ จนเพื่อสังเกตเห็นว่านั่งไปถอนไป เลยมาคุยกับเราว่าทำไมถึงถอน เราก็ก็ตอบไม่ได้ สงสัยเพลินมั้ง ช่วงที่เรียน เพื่อนก็คอยเตือนเวลาเห็นเอามือไปจับผม แต่พอกลับบ้านตอนนั้นที่บ้านยังไม่รู้ เราก็เลยยิ่งถอนๆๆๆๆ แต่ช่วงแรกจะถอนไม่เยอะ แต่พักหลังคือถอนกองไว้เป็นกอง จนครอบครัวสังเกตเห็น ก็เลยถามว่าทำไม เราก็ตอบไม่ได้อีก ก็เลยบอกน่าจะเพลิน แต่ว่า ยิ่งนานไปยิ่งแรงขึ้น ยิ่งถอน แล้วยับยั้งไม่ได้ ถึงจะรู้สึกตัวแต่ก็ไม่ยอมเลิกถอน จนได้อ่านวิธีในกระทู้พันธุ์ทิพย์ต่างๆ ว่าทำยังไง เป็นเพราะอะไร จนเมื่อก.ค.ปีที่แล้วได้เริ่มไปหาหมอที่ศรีธัญญา (แต่ก่อนหน้านั้น1-2ปี แม่เห็นว่าถอนหนักมากจนหัวล้านเลยพาไปที่โรงพยาบาลผิวหนัง เพื่อดูอาการ แล้วหมอก็ให้ยาทา แล้วบอกว่าให้ยับยั้งตัวเอง ไม่ให้ถอน แต่ก็อย่างที่บอก คือทำไม่ได้เลยค่ะ)

พอไปถึงโรงพยาบาล ต้องไปแต่เช้าเพราะเป็นคนไข้ใหม่ สมัครเสร็จก็ต้องรอคิว คนเยอะมากกก ทั้งใหม่และเก่า กว่าเราจะได้พบก็เย็นมากแล้ว ไปตั้งแต่7โมงเช้าหน่ะ.. ก่อนที่จะเข้าไปตรวจ เราโดนไปก่อน2ห้อง ห้องแรกเข้าไปก็คือห้องสังคมสงเคราะห์ก็เหมือนแค่เขาถามประวัติถามเรื่องทั่วไปปกติแค่นั้นแล้วก็ออกมานั่งรอหมอ ระหว่างรอหมอก็ได้ไปที่ห้องนึงแต่จำไม่ได้ว่าห้องอะไร แต่ห้องนี้เป็นเหมือนห้องที่ระบาย บอกไปว่าเรามีปัญหาอะไร พูดออกมาให้หมดเลย ทางหใอจะรับฟังแล้วก็ตอบเรา บอกเรา เหมือนเราไปปรึกษาปัญหาให้เขาฟัง ก่อนจะไปพบจิตแพทย์ เราก็เล่าก็คุยกับเขาประมาณ3ชั่วโมงได้ ทิชชูหมดไปหลายม้วนเลยค่ะ กว่าเราจะได้พบจิตแพทย์ก็6โมงแล้วเหลือเรากับคนไข้คนอื่นประมาณ5คนได้ ถึงทีเราเขาไปรักษา หมอแค่ถามว่าเป็นอะไร มีอะไรที่ผิดปกติ ไหนขอดูซิ (เหมือนหมอทางที่เราไปคุย เขาสรุปลงมาให้หมอคนนี้ฟังคงได้ไม่ต้องเสียเวลา) เราก็ถอดหมวก บอกว่าเราติดการถอนผมหนักมาก เป็นมานานแล้วค่ะ ยิ่งนานยิ่งหนัก เลยรีบมารักษา เขาบอกก็ดีนะทแล้วมีใครทราบปัญหานี้บาง เราบอกครอบครัวเรารู้ค่ะ แต่ไม่รู้ว่าเรามาที่นี่ หมอก็บอกโอเค แล้วบอกว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า มีอาการย้ำคิดย้ำทำ หมอก็เลยบอกว่าจะให้ยาไปกินตัวนึงกินวันละเม็ด อีก1เดือนค่อยมาหาใหม่ รอบนั้นคงไม่ต้องใส่หมวกมาแล้วนะ เราก็ถามอีกค่ะว่าไม่มียาปลูกผมหรอคะ555 เพราะผมล้านมากซื้อทุกยาแล้วที่ว่าขึ้นแต่กลับไม่ค่อยขึ้น ขึ้นน้อย หรือขึ้นช้า หมอบอกไม่มีหรอก แบบนั้นต้องไปหาโรงพยาบาลผิวหนัง....(ลืมบอกไปเลยค่ะว่าเขาสอบถามอาการ แล้วเราเคยติดล้างมือมาก อะไรนิดอะไรหน่อยก็ไปล้าง ถึงขนาดพกทิชชูเปียก พกสบู่ล้างมือเลยค่ะ เข้าห้องน้ำไปล้างเกือบทุก10นาทีเลยค่ะ) เราก็นั่งรอรับยา พอรับเสร็จเภสัชก็บอกว่าให้กินวันละเม็ด หลังอาหารเช้า ห้ามกินหลังเที่ยง เพราะจะนอนไม่หลับ

หลังจากกลับบ้านสัก1อาทิยต์เราก็กินยามาตลอดเลยตัดสินใจบอกน้าสาวเรื่องที่เราซึมเศร้า น้าก็พูดว่าอือเข้าใจ เพราะแม่แกเป็นแบบนั้น? ก็ไม่แปลกหรอก น้าก็รับฟังเราแล้วก็ถามเราว่ามีเงินพอมั้ย เราก็บอกรอบหน้าอาจมีไม่ถึง เพราะค่ารถแพง ค่ายาไม่เท่าไหร่ น้าเลยให้มา2พันบาท แต่1เดือนที่เราเริ่มกินยา เริ่มหยุดการถอนผม เหมือนอาการเริ่มดีขึ้น แต่ทานอาหารได้น้อยลง น้ำหนัก ลดเหลือ40กว่า ปกติเราน้ำหนักประมาณ45ขึ้นลงไม่เกิน50

จนถึงเวลานัดหมออีกครั้งเราก็ไปปกติรอบนี้ไวหน่อย2-3ช.มก็ได้พบหมอแล้ว เราก็บอกหมอว่าดีขึ้น แต่ไม่ค่อยอยากกินอาหาร นอนไม่ค่อยหลับ หมอเลยบอกเป็นปกติหล่ะ เริ่มดีขึ้นใช่มั้ย เดี๋ยวรอบนี้จะให้ยาสองตัวนะ กินเหมือนเดิมเลย ตัวแรกก็เหมือนปกติหล่ะ แต่อีกตัวให้ไว้เผื่อนอนไม่หลับ (แต่เดี๋ยวก่อน ก่อนหน้านั้น แม่บอกมาว่าแม่โดนส่งตัวให้ไปทำงานที่ตปท.เพราะเป็นหัวหน้า เลยจะพาเราไปด้วย เพราะเราลูกคนเดียว แม่เลี้ยงคนเดียวมาตลอด แยกจากพ่อไปตั้งแต่เราอนุบาล บอกว่าพ่อมันไม่ดี) เราก็บอกหมอว่าหมอคะ จะทำยังไงดี ให้ยาไปเยอะๆทีเดียวได้ไหมคะ เพราะเดือนหน้าอาจไม่ได้มาแล้ว หมอบอกไม่ได้ แต่ว่าต้องไปทำเรื่องขอเบิกยากับโรงพยาบาลที่เรามีบัตรทอง? เขาก็ส่งเรื่องไปโรงพยาบาลปากเกร็ด2 เพื่อทำเรื่องเบิกยา ซึ่งรพ.นี้ไกลมากกกกกกกก หลังจากเราเสร็จจากศรีธัญญา ก็รีบไปรพ.ปากเกร็ด เพื่อไปขอยา เราโดนนีดหลังจากนั้น2อาทิตย์ เพราะหมอจะเข้ากลางเดือน เดือนละครั้ง พอถึงวันนัด เราก็ไปพบหมอ ไปบอกเรื่องยา เรื่องที่เราต้องกินยาต่อเนื่อง เราไปเรียนที่นั้น3เดือนกลับ ก็ให้ตั๋วดู ให้ดูใบที่โรงเรียนตอบรับ หมอก็จัดยามาให้ มา2แบบเหมือนศรีธัญญา แต่คนละชื่อ หมอบอกตัวยาตัวเดียวกัน ได้มาคือ 1.Fluoxetine 20mg ได้มา240เม็ด  2.Clonazepam 0.5mg ได้มา30เม็ด หมอบอกกินเหมือนกันแต่ยาคลายกังวลให้กินเฉพาะจำเป็น เดียวมันติดจะนอนไม่หลับ แล้วหมอก็เขียนใบรับรองแพทย์ภาษาอังกฤษ เพื่อที่เวลาเราไปเขาถามเรื่องยา เพราะบางที่ยาต้องเอาไปอย่างจำกัด หรือห้ามนำเข้า เราก็รับยามา ไม่ได้จ่ายอะไรเลย จ่าแค่20ค่าบัตรใหม่ กับค่ารถที่ไกลแสนไกล หลายร้อยบาท

จนถึงวันที่เราอยู่ที่ตปท.เราไม่เคยบอกแม่เรื่องนี้เลย เก็บเงียบมาโดนตลอด แต่อาการก็ดีขึ้น จนวันนึงเราตัดสินใจบอกแม่ ตอนแรกคิดว่าแม่จะเข้าใจ แต่เปล่าเลย แม่ยิ่งด่าว่า บอกไปทำไม อยากบ้าหรอ (แม่เป็นคนที่ใจร้อน อารมณ์ร้อน พูดคำหยาบกับเราประจำ) แล้วแม่ก็เอายาเราไปเก็บ บอกไม่ต้องกินแล้ว กินแล้วอยากบ้าหรอ อะประสาท เป็นปกติดีแล้วอยากบ้า (นี่ปกติดีหรอ😭) จนหลังจากนั้นเราไม่ได้กินยาอีกเลย

เล่าเรื่องเรากับแม่ก่อน คือเรากับแม่อยู่ด้วยกันมาสองคนมาโดนตลอด แม่บอกพ่อเลว เวลาเราทะเลาะกับแม่ แม่จะบอกว่านี่มันเหมือนพ่อเลยจริงๆ เอาเลือดชั่วของพ่อมา ไม่มีเลือดดีของกูเลย แล้วก็จะด่าแรงๆ ตลอดเลย เรากับแม่ทะเลาะกันบ่อยมาก ถึงมากที่สุด มีเยอะกว่านี้แต่เล่าคงเล่าไม่หมด แต่เราก็อดทน ทำอะไรไม่ได้

เรามาเรียนที่นี่ แต่ว่าถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้เรียน ตั้งแต่มา6เดือนแล้ว แม่ให้ช่วยทำงานมาตลอด ไม่ได้ให้เรียนพิเศษอะไรเลย จนมาเดือนหน้ามหาลัยนัดไปสอบเพื่อทดสอบว่าจะเข้าเรียนได้ไหม เราถือว่าเป็นเด็กที่ไม่ค่อยฉลาด เรียนเองไม่ได้ ต้องให้มีคนมาสอน แม่ก็บอกให้เราเรียนเอง แล้วด่าว่าเราไม่เคยเรียน ถึงได้โง่ สอบรอบนี้ก็คงไม่ได้เรียน ถ้าสอบรอบนี้ไม่ได้ ก็ไม่ต้องเรียน คือเราช่วยแม่ทำงานตั้งแต่08.00-22.00น. กลับบ้านมาก็เหนื่อย ก็อยากจะนอนแล้ว แต่ช่วง2-3อาทิตย์นี้ เราก็เงินที่ทำงานมา (แม่ให้เงินเดือน) เอามาเรียนพิเศษทุกตอนเย็นหลังเลิกงาน 22.30-0.30 กว่าจะได้นอนก็ตี1 เราก็พยายามทำทุกวิธี

อย่างนึงคือแม่เราชอบทวงบุญคุณ บอกว่าเลี้ยงมา20ปีแล้ว ทำให้กูแค่นี้ไม่ได้หรอ (คือเราของค่าทำงาน) แล้วเวลามีอะไรก็จะทวงบุญคุณ อย่างเช่นเรื่องเรียน นางชอบบอกว่าไม่ใช่หน้าที่นางที่จะต้องส่งเรียน ไม่ใช่หน้าที่ที่จะต้องเลี้ยงถึงขนาดนี้ แต่ที่เลี้ยงเพราะรัก แต่ตอนนี้ยิ่งโตกูยิ่งเกลียด สักวันกูจะทิ้ง แล้วหาเงินไปเรียนเอง แม่เราเคยไล่เราไปขายตัวด้วยค่ะ บอกว่าคนอย่างจะทำอะไรได้นอกจากขายตัว...

เรื่องเล่าทั้งหมดแค่ส่วนน้อย มันก็เป็นแบบนั้นหล่ะค่ะ ส่วนใหญ่ก็คงเพราะเราเองด้วย ถึงเรื่องราวจะยาว แต่ยอกปรึกษาพี่ๆน้องๆในพันธุ์ทิพย์ เรื่องโรงซึมเศร้าที่เราเป็นอยู่ ทำยังไงดีคะ รักษายังไง ตอนนี้เราถอนผมจนหัวล้านมากเลยค่ะ เพราะตอนนี้โดนกดดันแล้วโดนด่าทุกวัน ตอนนี้มีอาการผิดปกติจากเดิมคือ กินผมค่ะ!! ตอนนี้ไม่ใช่ถอนอย่างเดียวแล้ว ถอนมากิน นุ่งถอน นั้งจับ นั่งกิน นี่ค่ะ สภาพหัวตอนนี้ https://twitter.com/osg3hm0vhrbdlv0/status/1124162146659471362?s=21

ทำยังไงดีค่ะให้ผมขึ้น เลิกหยุดถอน เลิกจับมากิน ทำยังไงให้ผมขึ้น เราจะไปต่อผมที่ไทย ร้านบอกว่าแบบนี้ก็ต่อได้ หรือว่าเราใส่วิกดีคะ ไปโกนผม เพราะว่าไปเรียนใส่หมวกไม่ได้ ตอนนี้เราใส่หมวกทุกวันเลยค่ะ เรามีงบแค่5หมื่นสำหรับทำเรื่องนี้ เงินนี้เราเก็บมาตั้งแต่ที่เรามาที่นี่ค่ะ เพราะทำงานอย่างเดียวไม่ได้ไปไหน รับทำงานเสริมบ้าง อย่างเลี้ยงเด็กวันเสาร์อาทิตย์ อยู่ที่นี่มาครึ่งปีแล้วเลยมีเงินเก็บเยอะพอสมควร ทำยังไงกับเรื่องปัญหานี้ดีคะ ที่เราจะไปทำเลยคือไปโรงพยาบาลศรีธัญญาค่ะ