นี่เป็นเรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นเมื่อวานค่ะ
เราเป็นลูกสาวคนโตพ่อเเม่เเยกทางกันตอนเราอายุได้ขวบกว่าเราอยู่ทางฝั่งพ่อค่ะพอเราอายุได้13พ่อก็มีเเม่ใหม่มีลูกใหม่ด้วยอันนี้เราเข้าใจว่าเราจะต้องเลี้ยงน้องเเบ่งเบาภาระหน้าที่ทางบ้าน
แต่ไม่รู้ทำไมเราเหมือนเริ่มโดนเอาเปรียบขึ้นเรื่อยๆ ห้องที่เคยเป็นของเราก็โดนยึดไปให้เเม่เลี้ยงกับลูกใหม่ เราก็ไม่ได้ว่าอะไร(ห้องนอนที่บ้านสร้างไว้พอดีกับสมาชิก5ห้องเเต่แม่ใหม่เข้ามาอยู่เลยยังไม่ได้สร้าง)
ก็ไล่ให้เราไปนอนที่อื่นเราเลยไปนอนห้องโถง
เเต่ย่าบอกว่าไม่ให้นอนที่โตฟาเราเลยนอนที่พื้นเเทนเลย
พอน้องเริ่มโตของที่เป็นของเราน้องก็เริ่มเอาไปเป็นของตัวเองพอเราขอคืนที่บ้านก็บอกว่าให้น้องไปเหอะเราโตเเล้วซื้อใหม่เองได้เราก็เลยเฉยๆ
เงินในกระปุกเราเเม่เลี้ยงก็มีเอาไปบ้างเราบอกขอคืนแม่เลี้ยงก็บอกยื้มก่อนเดี๋ยวคืนให้
(ตอนนั้นเรายังอยู่ม.1เราไม่กล้าบอกคนในบ้านกลัวมีปัญหากันเลยปล่อยผ่าน)
ละเเม่เลี้ยงเราก็เริ่มเอาของใช้ส่วนตัวเราไปใช้เองเลื่อยๆอย่างเช่น เสื้อใน เสื้อผ้าบ้างรองเท้า
เอาไปละไม่เคยคืนเลย
เราอยู่ม.2ใกล้จะขึ้นม.3เเม่เลี้ยงกับพ่อเราเลิกกันเราเลยต้องเลี้ยงน้องอย่างเลี่ยงไม่ได้
เมื่อวานเราพยายามจะสอนน้องให้เริ่มท่อง กขค บ้างเเล้วเพราะปีหน้าจะเข้ารร.เเล้ว
เเต่น้องเราไม่ยอมอะไรเลยเป็นคนเอาเเต่ใจมากเราเลยลองฝืนน้องดูน้องก็เลยไม่ยอมเราก็ปล่อย
เเต่ย่าเราเห็นน้องร้องก็เอาท่อน้ำมาฟาดเรา(ท่อน้ำพลาสติกสีฟ้า)หลายทีเราทำอะไรไม่ได้ไม่งั้นยิ่งโดนหนักบางที่เป็นรอยช้ำบ้างมีเลือดไหลออกมาบ้างเราว่าทำเกอนไปนะเรา
เราเลยเดินเข้าห้องที่เป็นห้องของตัวเองปิดประตูล็อกห้องย่าก็เอากุญแจมาเปิดห้องละกระชากหัวเราออกไป
บอกว่าเราไม่ดูเเลห้องให้ดีแล้วมาฝืนใจน้องมห้ทำนู่นทำนี่
ที่เราฝืนใจก็คือพูดให้น้องอ่านหนังสือเเค่นี้ละเเปปเดียวด้วย
ย่าก็เอาไปเล่าให้คนนู้นคนนี้ฟัง
ที่บ้านก็มารุมด่าเรา