เราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะเป็นมาเกือบ4ปีแต่ไม่มีใครรู้ค่ะ พยายามฆ่าตัวตายตลอดล่าสุดเราเจอปัญหาเยอะมากๆเลยค่ะทั้งครอบครัว เรื่องแฟน เรื่องเพื่อน เรื่องเรียน เรื่องอนาคต ละเราคิดว่าเราทนมาพอแล้ว อย่างแรกเลยกินยาพาราค่ะ. กินไปหมดกระปุกที่เหลือแต่ไม่ตายนะคะ แต่ทรมานมากค่ะหลังกิน ละต่อมาเลยกินยาแก้แพ้แทนค่ะ. กินหมดกระปุกเหมือนกันเม็ดเล็กๆสีเหลือง ละก็นอนแบบนอนไม่ได้ ทรมานจะอาเจียน พอวันต่อๆมาก็มึนๆแบบเบลอๆ ละก็กรีดข้อมือค่ะ ไม่ได้กรีดตามขวางแต่กรีดแนวตรงๆตามเส้นเลือดละก็ว่ากรีดลึกละนะและสักพักเลือดก็หยุดไหล เลยกรีดซ้ำแต่โคตรเจ็บกว่าตอนแรกอีกละเลือดก็หยุดอีก งั้นเหลือวิธีสุดท้ายละคือผูกคอตาย ตอนนั้นอยู่บ้านกับน้องค่ะ ให้น้องเล่นทรศ.ในห้องละบอกว่าอย่ามาที่ครัว เราก็จัดการผูดเชือกกับเหล็กที่แข็งแรงที่หลังคา ละขันไปบนเก้าอี้ค่ะ แต่ยังไม่ได้ถีบเก้าอี้นะคะ ละก็ห้อยคอละคะ ความรู้สึกตอนนั้นทุกอย่างเบลอ ตาลาย เจ็บคอ ละรู้สึกหูอื้อ
สมองชาๆ แต่ด้วยความมนุษย์เวลามันจะตายมันก็เอาตัวรอดค่ะ เราเลยถีบเก้าอี้เลยค่ะ ตายๆอยากตายแล้วสุดท้ายเชือกหลุดค่ะ แบบตอนตกลงมาคือน้ำตาไหลเลยค่ะ เจ็บบริเวณคอมากๆ ทำไมตายยากตายเย็นจังวะถ้าอยากให้อยู่ก็จะอยู่กับชีวิตบัดซบนี้ต่อไป ละเราก็เลยเลิกคิดฆ่าตัวตายค่ะ ฟังดูบ้าๆนะคะ แต่ก็คงบ้าจริงๆ55555