รอและยังคาดหวัง รู้ทั้งรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ 
เรายังคงชอบ และรักเค้า มาหลายปี
ถ้าเค้าบอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับเราตั้งแต่แรก เราจะตัดใจทันที 
แต่เค้ายังคงทำทุกอย่างให้ความหวังเรา ทุกคำพูด ทุกการกระทำ มันทำให้เราไปไหนไม่ได้  แต่สิ่งที่เค้าให้เราไม่ได้ คือความชัดเจน จนผ่านมาหลายปี  เริ่มได้สติ ว่า แบบนี้มันไม่ใช่แล้ว อายุก็เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จะอยู่กับอะไรที่ไร้ความสัมพันธ์ แบบนี้ต่อไปคงไม่ใช่ 

ตอนนี้เลิกคุยตัดขาด แต่สุดท้าย มันทรมาน เหลือเกินค่ะ เราคิดเรื่องเค้าทุกวันตลอดเวลา สมาธิหายไปหมด ทำงานไม่รู้เรื่องเลย คิดจนเก็บไปฝัน กินข้าวไม่ลง น้ำหนักลดๆเอาๆ  เห็นตัวเองแล้ว สมเพชมากค่ะ  ต้องอยู่กับเพื่อนตลอดเวลา เหมือนเด็กขาดความอบอุ่นเลยค่ะ  ไม่งั้นจะร้องไห้ งอแง ไร้สติ  กลับบ้านไปหาพ่อแม่ก็ไม่ได้ ไม่อยากให้ท่านไม่สบายใจ