สวัสดีครับ ผมอายุ 16 อีกไม่นานจะ17แล้ว มีเรื่องที่ผมรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องหรือมันเป็นปกติครับ พ่อของผมไม่เคยพูดคำหยาบเวลาดุว่าผมเลย แต่แม่ชอบด่าด้วยคำแรงๆ คือผมรู้ว่าผมผิดที่ทำตัวไม่ถูก อย่างเช่นตื่นนอนสายอ่าครับ แต่ผมทำอะไรเล็กๆน้อยๆแม่จะด่าแรงเสมอ ยกตัวอย่าง คำอีเหี้* อีสั*ว์ ควาย พวกคุณคิดว่ามันเกินไปไหมครับ ที่แม่พูดกับลูกแบบนี้ ผมว่าถ้าจะดุจะด่าบอกผมดีๆก็ได้ว่าพยายามอย่านอนตื่นสาย อะไรแบบนี้อะครับที่พ่อแม่ปกติเขาทำกัน แต่แม่ผมจะพูดว่า ทำไมมึ*สันดานแบบนี้ มึ*จะนอนทำเหี้*ไรนัก แล้วแม่ชอบพูดตะหวาดตะคอกใส่ทุกครั้งเลย ผมรู้ว่าแม่เป็นคนเสียงดังแต่ด่าคำหยาบแล้วตะคอกไม่เกินไปหรอครับ บางทีที่ตลาดคนเยอะแยะแม่ด่าคำหยาบผมเสียงดัง แล้วก็พูดว่ากูไม่อายคนหรอก บางทีผมเล่นทรศ. แทนที่แม่จะพูดดีๆแบบพ่อว่าจะเล่นอะไรนักหนา พักสายตาบ้าง ออกไปชมนกชมไม้ดูวิวบ้าง ผมก็วางทรศ.แล้วออกไปเดินเล่น แต่ถ้าแม่จะพูดว่า กูกลียดฉิบหา* มึ*จะเล่นเหี้*ไรนักวะแม่* ทั้งๆที่บางทีเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย เช่นแม่หาว่าผมทำของหาย แต่แม่หาไม่เจอเอง ผมโตพอแล้วที่จะคิดว่าแม่พูดเกินไปไหมครับ จนครั้งนี้แม่ด่าผมแรงกว่าทุกครั้งผมเลยพูดกลับไปว่าทำไมไม่บอกไม่พูดดีๆ ทำไมต้องตะคอกพูดคำหยาบ แม่ผมด่ากลับเลยว่าแล้วมึ*จะทำไม กูเป็นแม่มึ*ไม่ใช่ลูกมึ* กูจะพูดจะด่ายังไงก็ได้ ถ้ามึ*อยากพูดแบบกูมึ*ก็ไปตายเลยแล้วชาติหน้าก็มาเกิดเป็นแม่กู ชอบพูดแบบนี้ทุกครั้งที่ผมขอให้แม่ว่า พูดดีๆได้ไหม ผมไม่รู้จะจัดการปัญหานี้ยังไง บางครั้งผมก็ใช้เงินผมซื้อข้าวกินเอง บางทีก็ซื้อขนมบ้างผมเป็นคนกินเยอะอยู่แล้ว แม่ก็มาด่าว่า มึ*จะ แด* เหี้*อะไรเยอะแยะ เข้าใจว่าต้องเข้มแข็งนะครับ แต่แม่เราด่าเราขนาดนี้ก็ต้องมีเสียใจ ท่านเป็นแม่เราเป็นคนในครอบครัวไม่ใช่คนอื่นคนไกล ยิ่งมาพูดด่าแรงๆแบบนี้ผมเสียใจมาก คนอื่นด่าผมยังไม่เจ็บเท่าแม่ของเราด่าเลย ผมไม่รู้จะทำยังไงต่อไปแล้วครับ รู้สึกจิตหม่นหมองไปหมดที่ต้องมาเจอแม่พูดแบบนี้ทุกวัน ผมเข้าใจว่าคำหยาบเป็นปกติเพราะใครๆก็พูด แต่เราไม่ควรพูดกับคนในครอบครัวหรือเปล่าครับ ในมุมมองของผู้ใหญ่คิดว่ามันสมควรหรือไม่ครับ อีกอย่างผมไม่ได้ขอเงินท่านกินท่านใช้นะครับ ผมทำงานของผมเองแล้วผมก็เรียนกศน.ไปด้วยบางทีมันก็เหนื่อยอะครับทั้งเรียนทั้งทำงานผมตื่นสายนิดหน่อยแค่10นาที20นาที ผมอธิบายว่าผมเหนื่อยที่ต้องเรียนด้วยทำงานด้วย แม่ก็จะบอกว่าไม่เกี่ยว มึ*มันสันดานเองนอนไม่รู้จักเวลา ทุกวันนี้บางครั้งผมนอนไม่ถึงวันละ5ชม.  เรียนตอนเช้าทำงานตอนกลางคืน กว่าจะได้นอนก็6โมงแล้ว เรียนบางทีก็เลิกเที่ยงบ้างบ่าย3บ้าง ยิ่งกพช.บางวันนี้จัดมาเลิก4โมงเลยครับ ทำงานก็โมงครึ่ง4 แล้วกพช.ผมต้องเก็บบ่อยมากซึ่งไปตอนเช้าตอนกลางคืนก็ไปทำงานไม่ไหว ผมเข้าใจว่าแม่หวังดีอยากให้ผมมีระเบียบแต่เลือกใช้คำพูดแบบนี้มันเกินไปไหมครับ เสียใจพูดตามตรง