เรามีเรื่องมาเล่าให้อ่านกันค่ะ เนื่องจากว่าเรารู้สึกอึดอัด และอยากรู้จากความคิดเห็นคนอื่นๆว่า จะคิดยังไงกับเรื่องของเรากับแฟนเรา เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟน เรียนอยู่ห้องเดียวกัน เลยสนิทกันมาก จากเพื่อนก็กลายมาเป็นแฟน ทุกอย่างดีไปหมด จนวันก่อนเราไปนอนบ้านแฟน แต่มีแม่แฟนนอนห้องเดียวกันด้วยยเรากับแฟนก็พยายามทำตัวปกติกันแต่อาจจะมีบางช่วงที่เราแสดงออกกันมากเกินไป ทำให้แม่แฟนจับได้ จนวันที่เราจะกลับ แม่แฟนเขาก็ขอให้เราอยู่ต่อ เราก็ดีใจคิดว่าจะดี เราอยู่กับแฟนเรา ได้นอนด้วยกัน ทำอะไรด้วยกันตลอด ไม่เว้นตอนอาบนำ้ก็เข้าไปอาบด้วยกัน ผู้หญิงกับผู้หญิงมันก็คงไม่แปลก 2วันนั้นเรามีความสุขมาก ก่อนนอนก็ได้เห็นหน้ากัน ตื่นมาก็ได้เห็นหน้ากัน แต่ว่า พอเรากลับบ้าน แม่แฟนเราก็คุยกับแฟนเรา ว่าเราเป็นอะไรกัน จนเกิดเป็นเรื่องใหญ่ แฟนเราก็ต้องเจ้บตัวเพร่ะเรา ถูกจับแยกกัน ขนาดถึงกับว่าจะย้ายรร ไปอยู่ต่างจังหวัดเราไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำถึงขนาดนั้น แต่แฟนเร่ก็บอกว่าไม่ย้ายแล้ว ยกเว้นว่าแฟนเราจะขัดคำสั่งที่แม่สั่งว่าห้ามอยุ่ใกล้เรา เรากลัวว่าจะต้องแยกกะนแบบนั้น แฟนเราเลยบอกเราว่าย้ายไม่ได้หรอกเพราะตอนนี้ก็อยู่ม5แล้วถ้าย้ายไปมันก็ลำบาก ไม่รู้ว่าแฟนเราแค่พูดให้เราสบายใจรึปล่าว แต่เราก็อยากจะเชื่ออย่างนั้น แฟนโดนยึดโทรศัพท์ก็ยังพยายามเอาโทรศัพท์แม่มาส่งข้อความบอกเรา เราร้องไห้ ทั้งวันทั้งคืน กลัวว่าจะไม่ได้เจอกันอีก กลัวหลายอย่าง จนแฟนเรามาพูดให้เราสบายใจเราถึงดีขึ้น แฟนเรามาเล่าให้เล่าฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้างเราสงสารแฟนเรา ที่ต้องเจอเรื่องหนักหน่วงขนาดนั้นคนเดียว ทั้งโดนทำร้ายทั้งโดนด่า เราก็เจ็บที่แม่แฟนเขารังเกียจเรามาก เขารับไม่ได้ เขาว่าเราว่าเราไปหลอกลูกเขา ว่าเราเป้นพวก18มงกุฎ เราก็ไม่เข้าใจว่าเราไปทำบาปทำกรรมอะไรไว้กับเขานักหนา เขาถึงได้เกลียดเราขนาดนี้ เราทั้งเจ็บใจทั้งเสียใจ เกลียดเรายังไม่พอ ยัพูดโน้มน้าวให้แฟนเราเกลียดเราอีกคน แต่แฟนเขาไม่เชื่อ เขารุ้ดีว่าเราเป็นคนยังไง แต่แม่แฟนเขาไม่รู้เลยว่าเราเป็นคนยังไง ทั้งที่แฟนเราก็พูดถึงเราให้แม่เขฟังดีตลอดแต่เหมือนเขาไม่เคยได้ฟังอะไรเลยเขาบอกให้แฟนเราเลิกยุ่งกับเรา ห่างๆกับเรา ทำงานกลุ่มแยกกันห้ามนั่งใกล้กัน พยายามแยกกันทุกทาง เขาคงเกลียดเรามาก เขาพูดเหมือนเราไปทำอะไรผิดหนักหนาสาหัสทั้งๆที่เราก็ดีกับแฟนเรา แต่กับคนที่เคยทำร้ายแฟนเรา แม่เขาก็เคยบอกเราว่าเขายังเอ็นดูคนนั้นอยู่ แต่กับเราเขาไม่แม้แต่สงสารเลยสักนิด เขาเกลียดเรามาก เราไม่เข้าใจเลย ว่าแค่คนเรารักกัน ทำไมต้องทำกับเราขนาดนี้ แฟนเราเองก็ร้องไห้ทุกคืน พ่อแม่เขาก็พูดกรอกหูเขาทุกวันว่าเขาจิตปกติ โดนเราหลอก บอกว่ายังไม่รู้จักความรักจริงๆ เรากลัวว่าอนาคตที่เราวาดฝันเอาไว้ว่าจะได้อยู่กับแฟนเราจะเป็นไปไม่ได้ เรากลัวมาก แฟนเราบอกว่าแฟนเราจะพยายาม เพื่อให้มีวันนั้น เราก็เชื่อเขา เราจะพยายามไปกับเขา เพื่ออนาคตที่จะได้อยู่ด้วยกัน แต่กว่าจะถึง ต่อจากนี้ก็คงต้องลำบากมาก อนาคตก็ไม่รู้ว่าพ่อแม่เขาจะยอมยอมรับมั้ย คนที่ลำบากมากกว่าเราก็คงเป็นแฟนเรา ไหนจะคำขู่ที่แม่เขาขู่ว่าจะให้ย้ายรรบ้างหล่ะจะไม่ให้ไปที่ต่างประเทศที่รรจะให้ทุนไปเรียนบ้างหล่ะ เรากลัวแฟนจะเจ็บตัวเพราะเราอีก เราอยากจะเลิกให้เรื่องมันจบ แต่เราก็ไม่อยากให้เขาเสียใจ เราจะให้เขาพยายามเพื่อเรา เราจะดูเห็นแก่ตัวเกินไปรึป่าว เราไม่คิดเลยว่าเรื่องมันจะหนักหนาถึงขนาดนี้ เดิมแฟนเราก็อึดอัด เครียด กดดันจะตายอยู่แล้ว พอมีเรื่องนี้ก็ยิ่งไปกันใหญ่ เราคิดอยากจะทำอะไรให้แม่เขารับเราได้ แต่ถึงเราจะทำดีแค่ไหน เขาก็คงไม่ยอมรับเรา เราคิดตอนเสียใจมากๆว่าอยากจะไปกรีดข้อมือที่หน้าบ้านเขา เพื่อให้เขาเชื่อว่า เราไม่ได้ไปหลอกลูกเขา มันไม่ใช่รักไร้สาระ แต่เรากลัวพ่อแม่จะเสียใจ เพื่อนเราเราก็ตัดออกหมดทุกคน เพราะตั้งแต่เรามีแฟนคนนี้เขาก็ช่วยเราให้ออกมาจากวังวนโดนข่ม แต่ตอนนี้ เราโดนแยกกับแฟนเรา เราไม่รู้จะหันหน้าไปหาใครเลย จะกลับไปอยู่กับเพื่อนเก่า แฟนเราก็ไม่ยอม เขาไม่อยากให้เรากลับไปโดนแบบเดิม แต่เราก็ไม่อยากให้เขามีปัญหากับแม่เขาอีก เราหนักใจ ไม่รู้จะทำยังไงดี ใครมาอ่านก็ขอความคิดเห็นหน่อยยนะคะ^_^
ปัญหาความรัก(เลสเบี้ยน)