สวัสดีครับ วันนี้ผมแค่อยากมาระบายความรู้สึก

ผมรู้สึกท้อแท้ เหนื่อย คิดถึงบ้าน คนรัก เพื่อน ความสุขที่อยู่ที่เมืองไทย
ก่อนอื่นเลยผมทำงานอยู่ที่ พม่า มาหลายเดือนละจากกระทู้ก่อนหน้านี้ผมโพสเกี่ยวกับการมาทำงานในพม่าลำบากแค่ไหน??
ผมมาทำงานที่นี้ผมเริ่มรู้สึกท้อแท้มากเลย ด้วยปัจจัยหลายอย่าง ทำให้ผมคิดถึงเมืองไทย คิดถึงบ้านมากครับ แต่ด้วยเหตุผลที่ผมต้องทำงานที่นี้เพื่อ อนคตผมทำที่นี้ให้ได้ 3 ปี แล้วผมจะต้องไปอยู่ที่อื่นที่ประเทศอื่นที่ดีกว่านี้ แต่มันต้องผ่านที่นี้ให้ได้ก่อนผมเลยลาออกไม่ได้ ??

ช่วงสงกรานต์ ผมมีโอกาสได้กลับบ้านอยู่ 4-5 วัน ผมมีความสุขมากอยู่กับครอบครัว คนรัก และเพื่อนๆ ทำให้ผมมีความสุข แล้วเวลาความสุขก็ผ่านไปเร็วมาก

วันนี้ผมแอบไปร้องไห้ในห้องน้ำอยู่หลายนาที ผมรู้สึกเหนื่อย ท้อจนผมรู้สึกอยากเป็นคนไม่มีอนคต ไม่อยากวางแผนในอนคต ?? ผมรู้สึกตัวผมอ่อนแอ ไม่สมกับผู้ชาย ไม่มีความอดท้น ผมเลยท้อคิดมาก 
ผมอยากรู้ว่ามีใครเป็นแบบผมบ้าง แล้วจัดการแก้อารมณ์หรือการคิด ยังไง? ผมพยายามอ่านบทความดีๆ ตั้งสติก็ช่วยในระนึง แต่ก็ยังคงคิดถึงอยู่ดี 

ขอบคุณที่มาอ่านนะครับผมแค่อยากระบายความรู้สึก เท่านั้นเอง