เนื่องจากเราเห็นกระทู้ที่รีวิวการเดินโบรโม่ค่อนข้างเยอะ แต่ยังไม่เห็นรีวิวการเดินทางด้วยขนส่งสาธารณะ เลยตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เผื่อจะเป็นประโยชน์กับคนที่สนใจ ไปเที่ยวแบบลุยๆสไตล์แบคแพ็คกัน 

ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า โบรโม่ ไปง่ายกว่าที่คิด ไม่ว่าจะเป็นการซื้อทัวร์ เหมารถ ซึ่งเป็นวิธีที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เดินทางกัน เพราะสะดวก และประหยัดเวลา แต่เนื่องจาก จขกท. เป็นสายแบคแพ็ค เลยลองลุยเดินทางไปโบรโม่ด้วยขนส่งสาธารณะ แล้วทำรีวิวนี้ขึ้นมา

ระยะเวลาการเดินทางและไปเที่ยว จริงๆแล้วเที่ยวในอุทยานโบรโม่แค่ครึ่งวันก็ครบแล้ว เพราะฉะนั้น เราสามารถเที่ยวโบรโม่ ได้ในระยะเวลาอันสั้น คือ 2 วัน 1 คืน หรือ 3 วัน 2 คืน แต่จากประสบการณ์แล้ว แนะนำ  3 วัน 2 คืนมากกว่า เพราะเราจะได้พักผ่อนในวันสุดท้าย และไม่ต้องเร่งเวลาให้ทันไฟลต์กลับด้วย 

2 วัน 1 คืน ขามาจองไฟลต์เช้าที่มาถึงสนามบินสุราบายา ไม่เกิน 10:00 น. นอนโบรโม่ 1 คืน ส่วนขากลับก็จอง Fligth 20:00 เป็นต้นไป
3 วัน 2 คืน ขามา จองไฟลต์เช้า มาถึงไม่เกิน 10:00 น. นอนโบรโม่คืนแรก คืนที่ 2 นอนโรงแรมที่สนามบิน แล้ววันที่ 3 เราจะเลือกกลับตอนไหนก็ได้
การเดินทางคร่าวๆ
1. จากสนามบิน นั่งตู้ shuttle มาลงเทอร์มินอล 1 สำหรับคนที่บินไปลงเทอร์มินอล 2
2. นั่งรถ shuttle bus จากสนามบินเทอร์มินอล 1  มาลงที่ Bungurasih  
3. นั่งรถ bus จาก Bungurasih (บุงกูราสิ)  มาลง Probolinggo (โพรโบลิงโง)
4. จาก Probolinggo นั่งรถมินิบัส ไปลงโรงแรมในโบรโม่

เริ่ม!!!!!
สนามบินสุราบายา มี 2 เทอร์มินอล ถ้าลงเทอร์มินอล 2 ให้นั่งรถตู้ Shuttle มาที่ เทอร์มินอล 1 ฟรีไม่เสียเงิน 

พอลงที่เทอร์มินอล 1 ไปที่ประตู 1B จะมีรถ shuttle bus ของ Damri จอดอยู่ บอกเค้าว่าไป Bungurasih ออกเสียงว่า บุงกุราสิ มันจะไปสุดสายที่ สถานีขนส่งบุงกุราสิเลย 
ค่ารถคนละ 25,000 R ประมาณ 60 บาท ขึ้นรถได้เลย จะมีเจ้าหน้าที่มาเดินเก็บเงินบนรถ เราก็จ่ายเงินซื้อตั๋วบนรถได้เลย ใช้เวลาเดินทางประมาณ 30 นาที ตารางเวลารถออกไม่มี กะว่าคนเยอะก็ออกเลย แต่ปกติก็รอไม่เกินครึ่งชม. 

ป้ายทางเข้าสถานีขนส่ง นี่คงจะเป็นชื่อขนส่งที่แท้จริง แต่เค้าจะรู้จักกันในนามบุงกุราสิ 

พอลงจากรถ ก็หาทางไปที่เทอร์มินอลกัน โดยสังเกตุอีตู้ร้างนี้ แล้วเลี้ยวซ้ายเดินตามทางไปเลย ระหว่างทางจะมีร้านอาหาร แนะนำให้แวะทานข้าวก่อน เพราะการเดินทางอีกยาวไกลเลย ระหว่างทางจะมีคนเข้ามาคุยกับเรา อย่าไปคุยกับคนแปลกหน้า อย่าไปรับความช่วยเหลือ จำไว้ว่า ถ้าจะถามทาง ให้ถามคนที่ใส่ชุดเจ้าหน้าที่เท่านั้น ลักษณะจะคล้ายชุดรปภ. บ้านเรา 

พอถึงเทอร์มินอลแล้วให้ขึ้นไปชั้น 2

เป้าหมายของเราคือ Probolinggo (โพรโบลิงโง) อยู่ Gate 5
เดินตามป้ายไปเลยจ้ะ
ขึ้นไปจ่ายตังค์บนรถเหมือนเดิม รถบัสจะมี 2 แบบ คือแบบขึ้นทางด่วนใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชม. ก็ถึง กับแบบจอดแวะรายทาง (จอดตลอดทาง) ซึ่งใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมง แล้วแต่ดวงว่าจะเจอคันไหน เราโชคดีที่ได้ขึ้นแบบทางด่วน ราคารถทั้งสองแบบเท่ากันคือคนละ 35,000 R ประมาณ 80 บาท

บนรถ ระหว่างรอรถออก จะมีคนเดินขายของ เล่นดนตรี เป็นปกติของรถโดยสารที่นี่ เล่นดนตรี เราอยากให้ก็ให้ ไม่ให้ก็ไม่ได้ผิดแปลกหรือใจร้ายแต่อย่างใด ส่วนคนมาขายของ อันนี้พีค มีขายกันตั้งแต่ขนม หมวก ผ้าโพกหัว ลูกประคำ คือถ้าแค่เดินผ่านก็จะไม่มีใครซื้อไง เค้าก็เลยจะเอามาวางไว้ที่ตักเรา ให้เราพิจารณาสินค้าอย่างใกล้ชิด แฟนจขกท. นั่งติดทางเดิน จขกท. ก็ไม่ได้สนใจ หันมาอีกที ของวางเต็มตักเลย ฮามาก แฟนจขกท. ก็อารมณ์แบบ อยากวางก็วางไป นั่งเล่นมือถือ ไม่สนใจ พอถึงเวลาเค้าก็มาเก็บไป ไม่มีการกดดันมากกว่านี้ สนุกดี เสียดาย ไม่ได้ถ่ายรูปไว้

พอมาถึงโพรโบลิงโง ให้เดินออกมาด้านนอกสถานีขนส่ง แล้วเลี้ยวซ้าย

ก็จะเจอรถตู้ หรือที่เค้าเรียกว่ามินิบัส จอดอยู่ เค้าก็จะเรียกเองว่าไปโบรโม่ใช่มั๊ย แล้วก็จะหาที่ให้รอ เพราะรถ 1 คันจะออกได้ก็ต่อเมื่อมีผู้โดยสาร 10 หรือ 15 คน โดยราคาจะแตกต่างกันไปตามจำนวนผู้โดยสาน ถ้า 15 คน ราคาคนละ 35,000 R ประมาณ 80 บาท ถ้า 10 คน ราคาคนละ 50,000 R ประมาณ 115 บาท 

เรามาถึงเป็น 2 คนแรก......เอิ่ม.........รอไปอีก 13 คน วันนี้ไม่ใช่วันเสาร์ อาทิตย์ด้วย คนจะน้อยกว่า ระหว่างรอก็จะมีคนมาเสนอทัวร์โบรโม่ด้วยรถจี๊บแบบแชร์ 6 คน ใน 1 คัน ราคา 200,000R/คน (455 บาท) สำหรับชมพระอาทิตย์ขึ้น และแบบ 300,000R/คน (680 บาท)สำหรับพาเที่ยวตามจุดต่างๆด้วย เราก็ปรึกษากันและตัดสินใจว่าจะให้โรงแรมหารถจี๊บให้และเช่าแบบส่วนตัวไปเลย เพราะจากประสบการณ์ที่บาหลี พบว่า การให้โรงแรมหาสิ่งที่เราต้องการนั้น ได้ราคาดีที่สุด แฟร์ และไม่ต้องต่อราคาด้วย

ผ่านไป ครึ่งชม. มีฝรั่งมาเพิ่ม 1 คน  ผ่านไป 1 ชม. มีฝรั่งมาเพิ่มอีก 3 คน รวมทั้งหมดเป็น 6 คน ผ่านไปอีก ครึ่งชม. ทุกคนเริ่มรอไม่ไหว เจรจากับคนขับให้ออกเลย เค้าคิดเงินอยู่ที่ 85,000 R ทุกคนไม่อยากรออีกต่อไป เลยตกลงกันในราคานี้ คิดเป็นเงินไทยก็ประมาณ 195 บาท มาลองคำนวณเล่นๆดูเลยรู้ว่า อ๋ออออ เค้าจะออกรถได้นี่ต้องได้เงินค่าโดยสารรวมกันไม่ต่ำกว่า 500,000 R หรือประมาณ 1,135 บาท เพราะงั๊น ถ้าจะเหมาจากนี่ไปก็จ่ายไปเลย 500,000 R ซึ่งตอนแรกคิดว่าแพง แต่!!!!! ด้วยการเดินทางด้วยเส้นทางที่ขึ้นเขาตลอดทางเกือบ 40 กิโลเมตร ใช้เวลาโดยประมาณ 1 ชม. นี่ไม่แพงเลย เพราะทางที่ไปคือต้องอาศัยความชำนาญมาก แล้วเค้าก็ไปส่งเราจนถึงโรงแรมเลย

มินิบัสไม่เปิดแอร์ เปิดกระจกรับลมธรรมชาติ ไม่ต้องกลัวร้อนนะ ขับไปได้ 10 ที พอขึ้นเขาก็จะเริมหนาวขึ้นเรื่อยๆ จนต้องหาเสื้อกันหนาวมาใส่เลย

ก่อนจะเข้าหมู่บ้าน รถมินิบัสจะจอดให้เราจ่ายค่าผ่านทาง ราคาคนละ 20,000 บาท ประมาณ 50 บาท จากนั้นรถมินิบัสก็ขับไปส่งเราที่โรงแรม ไปถึงประมาณ 17:00 น.

โรงแรมที่พักคืนนี้คือ Bromo Otix จองผ่าน Booking.com คืนละ 205,000 R (465 บาท) จ่าย ณ ที่พัก โรงแรมมีเครื่องทำน้ำอุ่น ไม่มีแอร์ ถึงมีก็คงไม่ใช้เพราะหนาวมาก ประมาณ 13 องศาได้อ่ะ ห้องพักสะอาด กว้าง สะดวกสบาย มีผ้าเช็ดตัว กับสบู่ให้ ที่เหลือเตรียมไปเอง ข้อเสียคือ ไม่ค่อยเก็บเสียง คือเสียงจากข้างนอกเข้ามาในห้องได้ชนิดที่แบบ เหมือนอยู่นอกห้องเลย แต่ตอนกลางคืนก็เงียบละ นอนหลับสนิทได้

เราเช็คอินและแจ้งโรงแรมว่าต้องการเหมารถจี๊บแบบส่วนตัว พร้อมสถานที่ท่องเที่ยว 4 ที่ ขอราคาถูกนะ เพราะถ้าแพง พรุ่งนี้จะเดินเที่ยวเอาเอง (เอาจริงไม่เดินหรอก ให้ราคาเท่าไรก็เอาทั้งนั้นแหละ 555) คือเราจองรถจี๊บกับโรงแรม ยังไงโรงแรมก็ได้ตังค์อยู่แล้ว ถ้าเค้าอยากได้ตังค์ เค้าก็จะให้ราคาที่ดีที่สุดกับเรา และเราก็ได้ราคาที่พอใจอย่างยิ่งคือ 500,000 R (1,135 บาท) เหมารถจี๊บ สำหรับ 2 คน พร้อม 4 ที่เที่ยว คือ
1. ชมพระอาทิตย์ขึ้นที่ภูเขาโบรโมจากจุดชมวิวเปนันจากัน (Mount Penanjakan)
2. ทะเลแห่งทราย Pasir Berbisik
3. ภูเขาไฟโบรโม่
4. ทริปออฟโรตและทัวร์รอบเนินเขา Bukit Teletubbies

พอจองรถเสร็จ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ท้องก็เริ่มหิว หน้าโรงแรมมีก๋วยเตี๋ยวพ่วงมอไซค์มาขาย เลยลองซะหน่อย ใช้ได้เลยนะ ลูกชิ้นเนื้อ เกี๊ยว เต้าหู้ เส้นเล็กผสมเส้นมาม่า เค้าพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ เราก็รู้แต่ว่าก๋วยเตี๋ยวบ้านเค้าเรียก หมี่ (Mie) ก็สั่ง Mie Soup เออรู้เรื่อง รอดตายละเย็นนี้ ราคาถ้วยละ 13,000 R(30 บาท) ซัดไปคนละ 2 ถ้วย จากนั้นก็เดินไปหาซื้อน้ำดื่ม ขนม เสบียง ที่มินิมาร์ทใกล้ๆ

พอถึงเวลานัดหมาย ตี3 ก็ออกเดินทางไปยังจุดชมประอาทิตย์ขึ้นที่จุดชมวิวเปนันจากัน (Mount Penanjakan) ก่อนเข้าอุทยาน เราต้องจ่ายค่าเข้าอีก คนละ 220,000R/คน (500 บาท) 

ไปถึงประมาณ ตี4 กว่าๆ รถจี๊บจะจอดและรอเราอยู่ข้างล่าง เราเดินขึ้นไปต่อประมาณ 500 เมตร ระหว่างทางจะมีร้านกาแฟ แวะทานก่อนก็ได้ เพราะกว่าพระอาทิตย์จะขึ้นก็ตี 5 ครึ่ง เราก็แวะกิน กาแฟ ชานมร้อน กินบะหมี่ กันไป ซักเกือบตี 5 ก็ขึ้นไปจับจองพื้นที่ ขึ้นไปเร็วหน่อยก็ดีนะ เพราะคนเยอะมาก อยากได้ทำเลดีๆ ก็ต้องยอมไปยืนรอไวหน่อย เตรียมเสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่มให้พร้อมเพราะมันหนาวมาก ประมาณ10 องศา 

และแล้วการรอคอยก็สิ้นสุดลง

ที่นี่นับเป็นจุดที่ 1 ที่รวมอยู่ในทัวร์
วิวที่เห็นในรูปกันบ่อยครั้ง ไม่น่าเชื่อว่า เทียบไม่ได้เลยกับของจริงที่ตาเรามองเห็น

นัดกับคนขับรถไว้ 06:00 น. พอชื่นชมโบรโม่เสร็จ ออกเดินทางกันต่อ

Love Hill จุดชมวิวอีกจุดหนึ่งที่คนขับรถจี๊บจอดแวะให้เราถ่ายรูป ก่อนเดินทางไปจุดที่ 2 
วิวจาก Love Hill โบรโม่แอบโดนบัง ด้วยภูเขาที่โดดเด่นลูกนี้ ที่ไม่รู้ว่าชื่ออะไร

ถึงจุดที่ 2 กันแล้ว ยังเช้าอยู่มาก หมอกก็เลยหนาจนมองไม่ค่อยจะเห็นทางเท่าไร แต่ก็ได้บรรยากาศไปอีกแบบ สำหรับทะเลทรายสีดำนี้ แสงแดดยังไม่หนาพอที่จะทำให้หมอกจางหายไป แต่อากาศตอนเช้าท่ามกลางหมอกเย็นก็ทำให้เราสดชื่นและตื่นเต็มตา
ถ่ายรูปออกมาก็ได้วิวที่แปลกตาไปอีกแบบ 

สิ่งที่ต้องทำก็คือ ถ่ายรูปคู่กับรถจี๊บ ซึ่งรถจี๊บบางคันสามารถขึ้นไปยืนถ่ายบนหลังคาได้ด้วย หรือจะนั่งบนหลังคาระหว่างเดินทางก็ได้ แต่ของเราทำไม่ได้

มาถึงจุดที่ 3 คือทางไปภูเขาไฟโบรโม่ ที่เรามองเห็นควันพวยพุ่งออกมานั่นเอง
พอเดินมาเรื่อยๆ หมอกก็เริ่มหายไปจากแสงแดดที่เริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ แต่อากาศก็ยังคงเย็นอยู่ เราตัดสินใจว่าจะไม่ไปปากปล่องภูเขาไฟ เพราะดูจะไกลเกินไป เราจึงไปถึงแค่วัดฮินดู
หันหลังกลับมาจะได้วิวแบบนี้