สวัสดีค่ะ นี่เป็นครั้งที่ 2 ที่เราไป Indonesia ครั้งแรกไปแค่บาหลี ครั้งนี้เราเหมา 3 ที่เลยตามชื่อกระทู้ข้างต้น
กระทู้นี้เราจะมาบอกว่าเราไปยังไง แผนเป็นยังไง ไกด์ไหนดี ไกด์ไหนมั่วราคา ทริคไหนโกง สิ่งที่ต้องระวังและงบค่าใช้จ่าย
รูปไม่ค่อยมีนะคะ เพราะทริปค่อนข้างพังไปกับหมอกค่ะ TT
เราไปวันที่ 13-17 ก.พ. 5 วัน 4 คืนค่ะ
วันที่ 13
ออกเดินทางจากสนามบินดอนเมือง เวลา 07.20
เปลี่ยนเครื่องที่กัวลาลัมเปอร์ มาเลเซีย เพราะตอนนี้ยังไม่มีไฟล์ทบินตรงนะคะ ถึงสุราบายา (Surabaya) 14.45 ไกด์มารับเราด้วยชื่อเราตัวโตม้าก ๕๕ ๕
จะมีที่แลกเงินตรงนั้นนะคะ เราถามไกด์ว่าให้พาไปแลกที่เรทดีที่สุด นางก็ให้แลกกับเพื่อนนาง คือ นางได้ค่าแลกจากเพื่อนนางอีกทอดนั่นแหละค่ะ ให้เงินกันจะๆตรงนั้นเลย หยวนๆไปค่ะ ทำอะไรไม่ได้ เราได้เรทที่ 13,600 Rph ต่อ 1 Dollar เรทปกติที่เค้าได้กันข้างนอกจะอยู่ที่ 13,800 -13,950 ค่ะ
ซิม เราแนะนำซิมไทยค่ายต่างๆที่ราคาจะอยู่ที่ 299-399 นะคะ เราใช้ Sim2fly ค่ะ สัญญาณชัดตลอดการเดินทาง
เว้นช่วงพักที่โรงแรมคืนที่ 2 ที่สัญญาณน้อยนิดมาก เล่นไม่ได้ แต่เข้าใจค่ะเพราะทางค่อนข้างป่าเขาลำเนาไพร ฮ่ะๆ
ต่อกันที่นั่งรถ 4 ชั่วโมงจากสนามบินไปที่พักที่ Bromo ค่ะ
ใครที่เมารถ เตรียมตัวด้วยนะคะ ทาง Highway ระยะหนึ่ง ที่เหลือคือขึ้นเขา โค้งมาตลอดค่ะ
ส่วนคืนนี้เราพักที่ Cemara indah เราแนะนำเลยนะว่าพักที่นี่ให้ได้ เพราะวิวข้างหน้าคือโบรโม่ค่ะ วิวกว้างๆไปเล้ยยย ย ห้องพักสะอาด มีน้ำอุ่นอาบค่ะ อากาศที่นี่น่าจะหนาวทั้งปีนะคะ ลองศึกษาก่อนมานะ ก่อนเรามาก็ไม่คิดว่าจะหนาวขนาดนี้ บรื้อออ อ
และนี่คือวิวหน้าโรงแรมค่ะ
วันที่ 14
ตื่นประมาณ 02.00 a.m. นัด 02.30 a.m.
เพื่อนั่งรถจี๊ปขึ้นเขาไปดู Bromo ตอนพระอาทิตย์ขึ้น
ไกด์พาเราไปเร็วเกิ๊น คือรอพระอาทิตย์ขึ้นสองสามชั่วโมง ระหว่างรอนั้น มีหมอกพิษมาค่ะ ไม่รู้ว่ามาจากตัวภูเขาไฟไหม ไม่ใช่ควันเผา ไม่เหม็น แต่แสบตา แสบคอ สำลักไอเลย เราเลยรีบเดินย้อนกลับมาตามพวกร้านที่เขากินกาแฟกัน สักพักเริ่มเห็นมีนักท่องเที่ยวเดินไปเยอะ เลยเดินไปค่ะ เพราะกลัวไม่มีที่ แหะๆ ที่ๆเราดูไม่ใช่จุดสูงสุดนะคะ ถ้าอยากขึ้นถึงยอด เราไม่กล้าขึ้นค่ะ ตอนนั้นมืดมาก ทางมันไม่ชัดเจน เหมือนต้องปีนหน่อยๆ ไม่เห็นป้าย เราเลยยังไม่เสี่ยงค่ะ
พอพระอาทิตย์กำลังขึ้นได้สักพักยังไม่เห็นพระอาทิตย์เลย แม้แต่โบรโม่เราก็ไม่เห็น! เพราะหมอกหนาจัดมากๆๆๆ แล้วไกด์เราเคาะนาฬิกาเรียกแล้วค่ะ เฮ้อ ไม่รู้เฮียแกรีบไปไหน เราเซ็งมากๆ แต่คิดว่าหมอกจัด ไม่น่าจะโผล่อะไรมาเร็วๆนี้ สุดท้ายพอออกมาได้ 10-15 นาที มองวิวจากหน้าต่างรถ หมอกเคลียร์ พระอาทิตย์ขึ้นมากลมโตเลยค่ะ เรานี่แบบบ เอ้ออ จ้าา า เรื่องลมฟ้าอากาศเป็นอะไรคาดเดาไม่ได้มากๆ ก่อนมากรมอุตุบอกจะฝนตกรวด 5 วันที่เรามา สุดท้ายไม่ตกสักวัน แอบโชคดีค่ะ
เสร็จแล้ว เราก็ไปขึ้นโบรโม่กันเล้ย
จากจุดที่รถจี๊ปจอด เราแนะนำว่าให้ขี่ม้านะคะ เพราะทางไกลม้ากกกกกก ก ขี่ม้าไปกลับจะอยู่ที่ 125,000 Rph ค่ะ ไกด์เราฟันเราที่ราคา 150,000 ตั้งแต่คืนอยู่โรงแรมบอกว่าราคานี้ถูกกว่าไปขึ้นเองที่นั่นแน่นอน เซ็งค่ะ บอกราคาตั้งแต่แรกที่นางจะคิดโดยไม่โกหกเราจะไม่ว่าเลย เหมือนโดนหลอกอะ เสียความรู้สึก
เราได้ม้าสูงมาก สีขาวสง่าเลย มีช่วงนึงม้าเราหยุดแล้วเดินหันหลังกลับ ไม่ยอมเดินไปต่อ อกอีแป้นจะแตก กลัวม้าดีดกะโหลกสุดละค่ะ ฮืออ อ ส่วนขากลับได้ม้าแคระ เอ้า ทำไมทำกับอีชั้นเยี่ยงนี้ คือสงสารม้าที่ต้องมารับน้ำหนักคนอ้วน 2019 5555555 5
เมื่อม้าจอด เราต้องเดินขึ้นบันไดต่อไปค่ะ ชีวิตต้องสู้ค่ะ มีเดินละแอบพักบ้าง 55
พอขึ้นไปถึงยอด เสียงก็กระหึ่มเลย สมกับเป็นภูเขาไฟจริงๆ สมกับเป็นลมหายใจของโลก เช่นเดิมค่ะ ทริปนี้หากฟ้าเคลียร์ หมอกดี ควันดีคงจะไม่ถือว่ามากับเราค่ะ หมอกจัดวนไปเลยค่าา รูปเริบไม่ต้องหวังละเรา
เมื่อเสร็จแล้วก็ขี่ม้ากลับไปที่รถ รถจี๊ปจะพาไปจอดตามจุดต่างๆให้เราถ่ายรูปค่ะ สรุปเวลาเราเหลือเฟือค่ะ กลับมาทานอาหารเช้า นอนงีบ นัด 10.00 AM ค่ะ เพื่อเดินทางไปน้ำตกที่ตะไคร่ตลอดทาง เราสไลด์ตลอดทางค่ะ นึกว่ามาเล่นสกี ต้องจับคุณพ่อตลอด ล้มคะมำไปหนึ่งครั้ง สวยๆค่ะ ไม่ใช่เรานะคะ ขานี่ล่ะค่ะ ช้ำสวยมาก สีสันเขียวม่วงสดใสเชียว ให้ทิปไกด์ที่พาเข้าออกน้ำตกไปค่ะ 100,000 สองร้อยกว่าบาท แล้วนางก็ไปแบ่งให้คนขับรถเรา เอ้า งง ฉันให้เธอนะ
ต่อไปเราก็เดินทางกันต่อ 7 ชั่วโมง ค่ะ อ่านไม่ผิด! ไปที่ภูเขาไฟลูกต่อไปคือ Kawah Ijen เลยจ้า ไกด์เราซิ่งนิดหนึ่ง แซงได้แซงค่ะ เลยถึงที่หมายก่อนเวลาไปชั่วโมงกว่าเลยทีเดียว
พอถึงปุ๊บ คุณพ่อเราพุ่งไปอาเจียนเลยค่ะ นางเมาง่าย คนแพ้ทางโค้ง เตรียมตัวมาหน่อยก็ดีนะคะ
วันที่ิ 15
โรงแรม Catimor มาเพื่อนอน 3-4 ชั่วโมงและจากไปจริงๆค่ะ ห้องน้ำสกปรกมาก คราบที่พื้นนี่ตะลึงกันไปข้างนึงเลยค่ะ น้ำอุ่นไม่มีนะ เสียงดังคนเดินผ่านหน้าห้องทั้งคืนเลยค่ะ
นัด 00.30 AM อ่านไม่ผิดแน่นอน เที่ยงคืนครึ่ง เรานอนไปได้เพียง 3 ชั่วโมงเท่านั้น ลุยมากค่ะทริปนี้
ตอนนี้ เราจะเดินทางไปที่ตีนเขา Kawah Ijen กันค่ะ เขานี้พีคมากสำหรับเราที่ไม่ค่อยได้ทำอะไรแบบนี้
ไปถึง เราจะได้หน้ากากกัน Sulfur gas เพราะเป็นควันพิษค่ะ พร้อมไฟฉาย ไกด์ที่จะพาเราขึ้นชื่อว่า รอซิท ค่ะ Popular สำหรับคนไทยมาก นางเล่าว่าคนไทยมาชอบรีเควสขอชื่อนาง ซึ่งเราไม่แปลกใจเลย เพราะพูดไทยที่ใช้บ่อยได้ แถมเป็นไกด์ที่ดีน่ารักค่ะ อย่าลืมทิปนะ น้องเค้าสมควรได้ค่ะ ทางมันเหนื่อยจริงไม่ติงนัง
****
คำเตือน การเดินเขา Kawah Ijen สำหรับคนที่ไม่ออกกำลังกายเลย ขอบอกเลยว่างานนี้หนักค่ะ ทางชันขึ้นตลอดทาง แถมทางลงไปดู Blue fire ก็เป็นทางที่เป็นหินค่ะ ลื่นคือจบเห่ค่ะ เราจับแขนไกด์ตลอดช่วงลง ขานี่เกร็งเลยพอถึงข้างล่างช่วงดูไฟสีฟ้า ขากลับไม่ต้องพูดถึงค่ะ ตอนขึ้นมากลับขึ้นเขา ขาล้ามากกกกกก ใจเกินล้าน แต่ขาก้าวไม่ออกแล้วค่ะ คือไม่มีแรงก้าวจริงๆนะ ไม่ได้พูดเล่น คือต้องเดินละพักๆ เขานี้พิสูจน์ใจเรามากๆค่ะ ว่าเดินไปทีละนิดเดี๋ยวก็ถึงเอง ไม่ต้องรีบหรือตามเพซการเดินใคร เราคือตัวเรา เรารู้ลิมิตตัวเองค่ะ ส่วนสำหรับคนออกกำลังกายประจำ คงชิลกว่านี้เยอะค่ะ แล้วแต่ความแข็งแรงของแต่ละคนเลยงานนี้ ****
ช่วงขาขึ้นเขาตอนเริ่มเลย จะมีรถเข็นคอยหลอกล่อขนาบข้างเราระยะหนึ่ง ช่างยั่วยวย
นมากค่ะ แต่แพงค่ะ เลยก้มหน้าเดินต่อไป 555 5
ขาลงก็มีบริการค่ะ แต่แนะนำว่าให้ทำให้สำเร็จค่ะ แล้วจะได้ความภูมิใจในตัวเองมากๆ
อีกเช่นเคยค่ะ ไม่มีภาพทะเลสาปที่เขานี้เพราะ.... หมอกจัดมองอะไรไม่เห็นอะไรเลย ทริปเราน่าจะชื่อ หมอกเอ๋ยหมอกมา ไปไหนก็ไม่ได้ถ่ายรูป เก๋ดีค่ะ จดจำด้วยความทรงจำแทนแล้วกัน ฮ่ะๆ แต่อย่างน้อยก็ดีกว่าฝนตก ไม่งั้นคงหมดสนุกกว่านี้ : )
เมื่อเรากลับลงเขามาถึงที่รถแล้ว ก็เดินทางกันต่อเลย ไปที่ท่าเรือเพื่อข้ามไปบาหลี (Bali) ค่าเรือ ทัวร์เราออกให้ค่ะ ไม่คิดว่าจะออกให้เหมือนกัน ให้ทิปคนขับรถไปประมาณหนึ่งค่ะ ทิปแหลกเลย ได้เงินมาตั้ง 6 ล้านแปด เลยขอแจกหน่อย 555
จากท่าเรือฝั่งสุราบายาถึงท่าเรือ Gilimanuk, Bali ใช้เวลาเพียง 45 นาที เป็นเรือเฟอร์รี่ค่ะ ไม่โคลงเคลง นั่งไปชิลๆ ถึงท่าเรือ น้ำใสมาก มองลงไปเห็นปลาเป็นฝูงเลย น่ารัก
เมื่อไปถึงท่าเรือฝั่งบาหลีแล้ว ต้องนั่งรถบัสต่อไปที่เมือง Denpasar ของบาหลีค่ะ เมืองนี้คือเมืองสนามบิน และเป็นแหล่งยอดนิยมหนึ่งของบาหลีเลยค่ะ หาด Kuta ที่ชอบมาเรียนเซิร์ฟกัน จะอยู่ที่นี่นะคะ
เดี๋ยวต่อที่คอมเมนต์นะคะ...
โบรโม่ คาวาอีเจี้ยน บาหลี 5 วัน 4 คืน สนุก เหนื่อย โดนโกง ครบรส! ( Bromo, Kawah Ijen and Bali 5 Days 4 Nights )
กระทู้นี้เราจะมาบอกว่าเราไปยังไง แผนเป็นยังไง ไกด์ไหนดี ไกด์ไหนมั่วราคา ทริคไหนโกง สิ่งที่ต้องระวังและงบค่าใช้จ่าย
รูปไม่ค่อยมีนะคะ เพราะทริปค่อนข้างพังไปกับหมอกค่ะ TT
เราไปวันที่ 13-17 ก.พ. 5 วัน 4 คืนค่ะ
วันที่ 13
ออกเดินทางจากสนามบินดอนเมือง เวลา 07.20
เปลี่ยนเครื่องที่กัวลาลัมเปอร์ มาเลเซีย เพราะตอนนี้ยังไม่มีไฟล์ทบินตรงนะคะ ถึงสุราบายา (Surabaya) 14.45 ไกด์มารับเราด้วยชื่อเราตัวโตม้าก ๕๕ ๕
จะมีที่แลกเงินตรงนั้นนะคะ เราถามไกด์ว่าให้พาไปแลกที่เรทดีที่สุด นางก็ให้แลกกับเพื่อนนาง คือ นางได้ค่าแลกจากเพื่อนนางอีกทอดนั่นแหละค่ะ ให้เงินกันจะๆตรงนั้นเลย หยวนๆไปค่ะ ทำอะไรไม่ได้ เราได้เรทที่ 13,600 Rph ต่อ 1 Dollar เรทปกติที่เค้าได้กันข้างนอกจะอยู่ที่ 13,800 -13,950 ค่ะ
ซิม เราแนะนำซิมไทยค่ายต่างๆที่ราคาจะอยู่ที่ 299-399 นะคะ เราใช้ Sim2fly ค่ะ สัญญาณชัดตลอดการเดินทาง
เว้นช่วงพักที่โรงแรมคืนที่ 2 ที่สัญญาณน้อยนิดมาก เล่นไม่ได้ แต่เข้าใจค่ะเพราะทางค่อนข้างป่าเขาลำเนาไพร ฮ่ะๆ
ต่อกันที่นั่งรถ 4 ชั่วโมงจากสนามบินไปที่พักที่ Bromo ค่ะ
ใครที่เมารถ เตรียมตัวด้วยนะคะ ทาง Highway ระยะหนึ่ง ที่เหลือคือขึ้นเขา โค้งมาตลอดค่ะ
ส่วนคืนนี้เราพักที่ Cemara indah เราแนะนำเลยนะว่าพักที่นี่ให้ได้ เพราะวิวข้างหน้าคือโบรโม่ค่ะ วิวกว้างๆไปเล้ยยย ย ห้องพักสะอาด มีน้ำอุ่นอาบค่ะ อากาศที่นี่น่าจะหนาวทั้งปีนะคะ ลองศึกษาก่อนมานะ ก่อนเรามาก็ไม่คิดว่าจะหนาวขนาดนี้ บรื้อออ อ
วันที่ 14
ตื่นประมาณ 02.00 a.m. นัด 02.30 a.m.
เพื่อนั่งรถจี๊ปขึ้นเขาไปดู Bromo ตอนพระอาทิตย์ขึ้น
ไกด์พาเราไปเร็วเกิ๊น คือรอพระอาทิตย์ขึ้นสองสามชั่วโมง ระหว่างรอนั้น มีหมอกพิษมาค่ะ ไม่รู้ว่ามาจากตัวภูเขาไฟไหม ไม่ใช่ควันเผา ไม่เหม็น แต่แสบตา แสบคอ สำลักไอเลย เราเลยรีบเดินย้อนกลับมาตามพวกร้านที่เขากินกาแฟกัน สักพักเริ่มเห็นมีนักท่องเที่ยวเดินไปเยอะ เลยเดินไปค่ะ เพราะกลัวไม่มีที่ แหะๆ ที่ๆเราดูไม่ใช่จุดสูงสุดนะคะ ถ้าอยากขึ้นถึงยอด เราไม่กล้าขึ้นค่ะ ตอนนั้นมืดมาก ทางมันไม่ชัดเจน เหมือนต้องปีนหน่อยๆ ไม่เห็นป้าย เราเลยยังไม่เสี่ยงค่ะ
พอพระอาทิตย์กำลังขึ้นได้สักพักยังไม่เห็นพระอาทิตย์เลย แม้แต่โบรโม่เราก็ไม่เห็น! เพราะหมอกหนาจัดมากๆๆๆ แล้วไกด์เราเคาะนาฬิกาเรียกแล้วค่ะ เฮ้อ ไม่รู้เฮียแกรีบไปไหน เราเซ็งมากๆ แต่คิดว่าหมอกจัด ไม่น่าจะโผล่อะไรมาเร็วๆนี้ สุดท้ายพอออกมาได้ 10-15 นาที มองวิวจากหน้าต่างรถ หมอกเคลียร์ พระอาทิตย์ขึ้นมากลมโตเลยค่ะ เรานี่แบบบ เอ้ออ จ้าา า เรื่องลมฟ้าอากาศเป็นอะไรคาดเดาไม่ได้มากๆ ก่อนมากรมอุตุบอกจะฝนตกรวด 5 วันที่เรามา สุดท้ายไม่ตกสักวัน แอบโชคดีค่ะ
เสร็จแล้ว เราก็ไปขึ้นโบรโม่กันเล้ย
จากจุดที่รถจี๊ปจอด เราแนะนำว่าให้ขี่ม้านะคะ เพราะทางไกลม้ากกกกกก ก ขี่ม้าไปกลับจะอยู่ที่ 125,000 Rph ค่ะ ไกด์เราฟันเราที่ราคา 150,000 ตั้งแต่คืนอยู่โรงแรมบอกว่าราคานี้ถูกกว่าไปขึ้นเองที่นั่นแน่นอน เซ็งค่ะ บอกราคาตั้งแต่แรกที่นางจะคิดโดยไม่โกหกเราจะไม่ว่าเลย เหมือนโดนหลอกอะ เสียความรู้สึก
เราได้ม้าสูงมาก สีขาวสง่าเลย มีช่วงนึงม้าเราหยุดแล้วเดินหันหลังกลับ ไม่ยอมเดินไปต่อ อกอีแป้นจะแตก กลัวม้าดีดกะโหลกสุดละค่ะ ฮืออ อ ส่วนขากลับได้ม้าแคระ เอ้า ทำไมทำกับอีชั้นเยี่ยงนี้ คือสงสารม้าที่ต้องมารับน้ำหนักคนอ้วน 2019 5555555 5
เมื่อม้าจอด เราต้องเดินขึ้นบันไดต่อไปค่ะ ชีวิตต้องสู้ค่ะ มีเดินละแอบพักบ้าง 55
พอขึ้นไปถึงยอด เสียงก็กระหึ่มเลย สมกับเป็นภูเขาไฟจริงๆ สมกับเป็นลมหายใจของโลก เช่นเดิมค่ะ ทริปนี้หากฟ้าเคลียร์ หมอกดี ควันดีคงจะไม่ถือว่ามากับเราค่ะ หมอกจัดวนไปเลยค่าา รูปเริบไม่ต้องหวังละเรา
เมื่อเสร็จแล้วก็ขี่ม้ากลับไปที่รถ รถจี๊ปจะพาไปจอดตามจุดต่างๆให้เราถ่ายรูปค่ะ สรุปเวลาเราเหลือเฟือค่ะ กลับมาทานอาหารเช้า นอนงีบ นัด 10.00 AM ค่ะ เพื่อเดินทางไปน้ำตกที่ตะไคร่ตลอดทาง เราสไลด์ตลอดทางค่ะ นึกว่ามาเล่นสกี ต้องจับคุณพ่อตลอด ล้มคะมำไปหนึ่งครั้ง สวยๆค่ะ ไม่ใช่เรานะคะ ขานี่ล่ะค่ะ ช้ำสวยมาก สีสันเขียวม่วงสดใสเชียว ให้ทิปไกด์ที่พาเข้าออกน้ำตกไปค่ะ 100,000 สองร้อยกว่าบาท แล้วนางก็ไปแบ่งให้คนขับรถเรา เอ้า งง ฉันให้เธอนะ
ต่อไปเราก็เดินทางกันต่อ 7 ชั่วโมง ค่ะ อ่านไม่ผิด! ไปที่ภูเขาไฟลูกต่อไปคือ Kawah Ijen เลยจ้า ไกด์เราซิ่งนิดหนึ่ง แซงได้แซงค่ะ เลยถึงที่หมายก่อนเวลาไปชั่วโมงกว่าเลยทีเดียว
พอถึงปุ๊บ คุณพ่อเราพุ่งไปอาเจียนเลยค่ะ นางเมาง่าย คนแพ้ทางโค้ง เตรียมตัวมาหน่อยก็ดีนะคะ
วันที่ิ 15
โรงแรม Catimor มาเพื่อนอน 3-4 ชั่วโมงและจากไปจริงๆค่ะ ห้องน้ำสกปรกมาก คราบที่พื้นนี่ตะลึงกันไปข้างนึงเลยค่ะ น้ำอุ่นไม่มีนะ เสียงดังคนเดินผ่านหน้าห้องทั้งคืนเลยค่ะ
นัด 00.30 AM อ่านไม่ผิดแน่นอน เที่ยงคืนครึ่ง เรานอนไปได้เพียง 3 ชั่วโมงเท่านั้น ลุยมากค่ะทริปนี้
ตอนนี้ เราจะเดินทางไปที่ตีนเขา Kawah Ijen กันค่ะ เขานี้พีคมากสำหรับเราที่ไม่ค่อยได้ทำอะไรแบบนี้
ไปถึง เราจะได้หน้ากากกัน Sulfur gas เพราะเป็นควันพิษค่ะ พร้อมไฟฉาย ไกด์ที่จะพาเราขึ้นชื่อว่า รอซิท ค่ะ Popular สำหรับคนไทยมาก นางเล่าว่าคนไทยมาชอบรีเควสขอชื่อนาง ซึ่งเราไม่แปลกใจเลย เพราะพูดไทยที่ใช้บ่อยได้ แถมเป็นไกด์ที่ดีน่ารักค่ะ อย่าลืมทิปนะ น้องเค้าสมควรได้ค่ะ ทางมันเหนื่อยจริงไม่ติงนัง
**** คำเตือน การเดินเขา Kawah Ijen สำหรับคนที่ไม่ออกกำลังกายเลย ขอบอกเลยว่างานนี้หนักค่ะ ทางชันขึ้นตลอดทาง แถมทางลงไปดู Blue fire ก็เป็นทางที่เป็นหินค่ะ ลื่นคือจบเห่ค่ะ เราจับแขนไกด์ตลอดช่วงลง ขานี่เกร็งเลยพอถึงข้างล่างช่วงดูไฟสีฟ้า ขากลับไม่ต้องพูดถึงค่ะ ตอนขึ้นมากลับขึ้นเขา ขาล้ามากกกกกก ใจเกินล้าน แต่ขาก้าวไม่ออกแล้วค่ะ คือไม่มีแรงก้าวจริงๆนะ ไม่ได้พูดเล่น คือต้องเดินละพักๆ เขานี้พิสูจน์ใจเรามากๆค่ะ ว่าเดินไปทีละนิดเดี๋ยวก็ถึงเอง ไม่ต้องรีบหรือตามเพซการเดินใคร เราคือตัวเรา เรารู้ลิมิตตัวเองค่ะ ส่วนสำหรับคนออกกำลังกายประจำ คงชิลกว่านี้เยอะค่ะ แล้วแต่ความแข็งแรงของแต่ละคนเลยงานนี้ ****
ช่วงขาขึ้นเขาตอนเริ่มเลย จะมีรถเข็นคอยหลอกล่อขนาบข้างเราระยะหนึ่ง ช่างยั่วยวย
นมากค่ะ แต่แพงค่ะ เลยก้มหน้าเดินต่อไป 555 5
ขาลงก็มีบริการค่ะ แต่แนะนำว่าให้ทำให้สำเร็จค่ะ แล้วจะได้ความภูมิใจในตัวเองมากๆ
อีกเช่นเคยค่ะ ไม่มีภาพทะเลสาปที่เขานี้เพราะ.... หมอกจัดมองอะไรไม่เห็นอะไรเลย ทริปเราน่าจะชื่อ หมอกเอ๋ยหมอกมา ไปไหนก็ไม่ได้ถ่ายรูป เก๋ดีค่ะ จดจำด้วยความทรงจำแทนแล้วกัน ฮ่ะๆ แต่อย่างน้อยก็ดีกว่าฝนตก ไม่งั้นคงหมดสนุกกว่านี้ : )
เมื่อเรากลับลงเขามาถึงที่รถแล้ว ก็เดินทางกันต่อเลย ไปที่ท่าเรือเพื่อข้ามไปบาหลี (Bali) ค่าเรือ ทัวร์เราออกให้ค่ะ ไม่คิดว่าจะออกให้เหมือนกัน ให้ทิปคนขับรถไปประมาณหนึ่งค่ะ ทิปแหลกเลย ได้เงินมาตั้ง 6 ล้านแปด เลยขอแจกหน่อย 555
จากท่าเรือฝั่งสุราบายาถึงท่าเรือ Gilimanuk, Bali ใช้เวลาเพียง 45 นาที เป็นเรือเฟอร์รี่ค่ะ ไม่โคลงเคลง นั่งไปชิลๆ ถึงท่าเรือ น้ำใสมาก มองลงไปเห็นปลาเป็นฝูงเลย น่ารัก
เมื่อไปถึงท่าเรือฝั่งบาหลีแล้ว ต้องนั่งรถบัสต่อไปที่เมือง Denpasar ของบาหลีค่ะ เมืองนี้คือเมืองสนามบิน และเป็นแหล่งยอดนิยมหนึ่งของบาหลีเลยค่ะ หาด Kuta ที่ชอบมาเรียนเซิร์ฟกัน จะอยู่ที่นี่นะคะ
เดี๋ยวต่อที่คอมเมนต์นะคะ...