ตอนนี้ตามหัวข้อกระทู้เลย เราเหนื่อย เราเครียด กับปัญหาครอบครัว เรามีแม่ที่ชอบด่า ด่าแต่ละอย่างจนเรารับไม่ได้ ด่าดูถูกเหยียดหยาม แต่ละคำ ถึงเราจะโดนด่าบ่อยแค่ไหน แต่เราไม่เคยชินเลย เพราะมันแรงขึ้นทุกวัน ขอยกตัวอย่างนะคะ ขอโทษที่ใช้คำรุนแรง... อย่างเช่น ทอง อี อี อีตัวล้างพลาญ อีช้างกระดวล และเวลาเราออกจากไปบ้านหาเพื่อนบ้าง นานๆที เวลาเรากลับมาเขาก็จะด่าเราว่า "เหรอทอง หายยังอีช้าง ร้อย" ซึ่งเราแค่ไปหาเพื่อน เราอายุ24 แล้ว เราทนมาตลอด คิดอย่างเดียวว่าเขาคือแม่ แต่เขารักน้องคนเล็กมาก ไม่เคยด่า ไม่เคยใช้ให้ทำอะไร ใช้แต่เรา งานในบ้านทุกอย่าง เราคนเดียว คนเดียวจริงๆ น้องคนเล็กอายุ20แล้ว แต่วันๆนอนทั้งวัน ไม่หยิบจับไรเลยสักอย่าง เราลูกก็ต้องเลี้ยงตั้ง2คน เรามีลูกแฝด 1ขวบ7เดือน ยิ่งซนเลยตอนนี้ เราเหนื่อยมากๆ เวลาแม่กลับมาบ้าน เขาก็จะทำเหมือนเราเป็นตัวอะไรซักอย่าง มองเหยียด บางครั้งเราพูดด้วยเขาจะไม่พูดกับเรา ทำเหมือนเราไม่ใช่ลูก เราต้องทนอีกนานแค่ไหน เราอยากออกไปอยู่ที่อื่น แต่เราไม่มีเงิน ไม่มีทุน ที่จะทำไรเลย ได้แต่รอลูกเข้า รร.อย่างเดียว ถึงจะออกหางานทำ แล้วเก็บเงิน ไปเช่าบ้านอยู่กับลูก เราเหมือนคนโชคร้าย พ่อของลูกก็มาทิ้งไปตั้งแต่ท้อง ไม่รับผิดชอบอะไรใดๆทั้งสิ้น เราเหนื่อยมากตอนนี้ ไม่รู้จะหาทางอะไรยังไงเพื่อไปต่อ ต้องทนโดนคนในบ้านทำแบบนี้ บางทีเคยคิดอยากจะฆ่าตัวตาย แต่ก็นึกถึงลูกตลอดเวลา บางทีก็อยากทิ้งทุกอย่างแล้วหนีไปคนเดียว ไปตายเอาดาบหน้า แต่พอเห็นหน้าลูกทั้ง2คน เราก็ทำไม่ได้ ตอนนี้เราไม่มีใครเลยที่พึ่งได้ มีกันแค่3คนแม่ลูก 😢