เรารู้ว่าทุกครอบครัวมันมีปัญหา
เราพยามเเล้วพยายามอีก เเต่มันกลับมีอุปสรรคทุกครั้ง ปัญหาหลายๆอย่างที่ถูกกรอกหูอยู่ทุกวันว่าให้เเก้ทั้งที่ไม่ใช่ปัญหาเรา เเต่เราก็ช่วย เรารู้สึกเหมือนเราเป็นลูกโป่ง ที่มีปัญหาเหมือนเป็นน้ำ เข้ามาที่ตัวเราเรื่อยๆ หนักมาก ทั้งที่ตอนที่เป็นอยู่ ก็อยากใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นบ้าง อยากมีความสุขเหมือนคนอื่นบ้างเล็กน้อยก็ยังดี ทุกวันนี้โลกโซเซียลก็ไม่ค่อยได้เล่นเพราะกลัวจะอิจฉาคนอื่น ได้เเต่คิดว่าต้นทุนชีวิตน้อยทำยังไงมันก็ไม่เพิ่ม อายุยังไม่ถึง20 ด้วยซ้ำ เเต่ก็นะ.....เเต่เรายังยืนยันที่จะเดินหน้าต่อนะ สุดท้ายนี้ขอคำเเนะนำหรือประสบการณ์ด้วยนะครับ