จะเล่าแบบสั้นๆได้ใจความนะคะ 
คนที่เรารัก เรารู้จักกันได้ปีกว่าละ เขาอายุห่างจากเรา2-3ปีและเขายังไม่มีเเฟน หน้าตาน่ารักหุ่นหมีมีหนวด เป็นพวกบ้างาน เเต่เมื่อมีเวลาว่างเราก็จะไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ไม่ว่าจะเที่ยว กินข้าว ดูหนัง บ้าบอไปด้วยกัน เวลาที่เขาจะไปไหนเขาก็จะบอกเราแถมยังถ่ายรูปมาให้ดูด้วยนะ ปล.ไม่มีติดรูปเขาหรอก ขี้อาย^^  จะมีของฝากเล็กๆน้อยๆติดมือมาให้เราเสมอ อีกอย่างคือเวลาที่ท้อหรือเวลาที่เราเสียใจเขาก็จะพูดให้กำลังใจเราอยู่เสมอว่าอย่าท้อนะ ทำเท่าที่ทำได้ เหนื่อยก็พัก เรามักแชร์ทุกเรื่องให้กันฟังเสมอ เคยมีครั้งหนึ่งฝนตกลมก็แรงแถมฟ้าเเลบอีก เราเป็นคนนึงที่กลัวฟ้าแลบนางก็เข้ามากอดบอกว่า "ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องกลัวเค้าก็อยู่ข้างๆตัวนี่ไง" (ว่าเเล้วก็เขิน มาๆต่อๆ)  เวลาเราไม่สบายเขาก็ซื้อยามาให้เรา อยากกินอะไรก็พากันไปกิน เทคเเคร์ทุกอย่าง ติดตรงที่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่เขาทำให้ใจเราพองโตและคิดถึงเขาตลอด เขาชอบเรียกเราว่ายายบ๊องยายเด็กดื้อ ☺️ 

คนที่เขารักเรา เรารู้จักกันทางเฟส เขาเป็นคนจังหวัดเดียวกันกับเราเพียงเเต่เขาไปทำงานที่ กทม.หลายปีละ เขาตามจีบเรามาเกือบปีเหมือนกันแต่เราไม่ได้สนใจเท่าไหร่ ทักมาก็คุยๆหายๆ แต่เขาก็ตามเรามาตลอดจนถึงตอนนี้ เรื่องนิสัยใจคอเขานี่เรายังไม่คุ้นเคย จะว่าแทบไม่รู้จักกันก็ได้ หน้าตาก็ธรรมดา (เราไม่โฟกัสหน้าตาเท่าไหร่) เขาเป็นคนขี้หึง ขี้หวง จนเราอึดอัด ตามเม้นทุกโพส และเกือบเสียเพื่อนรักอีก แต่เขาบอกเราว่าเขารักเรา อยากดูแล อยากจะคบไปจนแต่งงานด้วยกัน เขาเรียกเราแทนชื่อว่าหนู แต่เราไม่มีเวลาเจอกันหรอก เพราะอยู่ไกล คุยๆกันก็พากันหัวร้อน เคยถามเขานะว่าทำไมถึงเลือกเรา เขาตอบว่า เพราะเขารักเรา เขาเลือกที่จะหยุดที่เรา 

เราไม่รู้ว่าเราจะเลือกใครดี เรายังลังเลอยู่เลยหรือว่าเราต้องดูไปเรื่อยๆก่อนดีคะ แต่มีเพื่อนบอกมาว่าให้ทำตามหัวใจตัวเอง ขอความคิดเห็นหน่อยคะ😁