ตนคือจิต มีดวงเดียวเท่านั้น
ไม่มีรูปร่าง
และจิตมีอัตภาพ
อยู่ในรูปร่างมนุษย์,
ช้าง,ม้า
ก่อนเป็นอันดับแรกเท่านั้น 
เพราะว่า
จิตไม่เกิดไม่ดับ
ตายแล้วก็ไปอาศัยอยู่ตามภพภูมิ
มีแต่เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณที่ดับ
จิตไม่ดับ เพราะจิตติดอยู่ที่กรรม
กรรมเป็นตัวรักษาจิตไว้ให้ไปรับผลกรรม วิบากกรรม
พอไปเกิดใหม่เวทนาในร่างเก่าก็ไม่มี
ก็จำอะไรไม่ได้ 
ตายเพราะอะไรก็จำภพเก่าไม่ได้
ความคิดเรื่องเก่าๆก็ไม่มี 
ความรู้เก่าๆๆที่เคยศึกษาเล่าเรียนมาก็ไม่มี
มีแต่จิตตัวเดิม
ที่เป็นตนเป็นเรา
ที่ต้องผูกติดกับกรรมที่เราทำเอาไว้
คือทำชั่วจิต กรรมก็พาจิตตนลงนรก
ทำดีกรรมก็พาจิตตนขี้นสรรค์
ต้องเริ่มต้นใหม่จากศูนย์
คือให้กรรมพาจิตไปแดนเกิด
จิตมีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์
จิตมีกรรมเป็นทางเดิน