คือไปทะเลาะกับคนๆนึง แล้วผมรู้สึกแย่มากเวลาผมผิดผมก็ขอโทษแต่เวลาเขาผิดเขากลับบอกว่าถ้าอยากจะคุยกันอีกก็หายโกรธแล้วเป็นฝ่ายเริ่มคุยก่อน  ผมรู้สึกแย่มากกับคำพูดซึ่งเขาบอกผ่านคนอื่น ผมเลยคิดว่าเขาเห็นแก่ตัวมากๆเลย ที่คำว่าขอโทษยังไม่เคยพูดออกมา แถมเวลาแกล้งผมเหมือนไม่คุยกับผทวันหนึ่งแล้วทำเป็นโกรธโดยไม่มีเหตุผล จนผมร้องไห้ บางคนบอกว่าผมนะอ่อนแอ ร้องง่ายแต่ผมไม่ได้อ่อนแอ แต่เขาสำคัญต่อผมมากการที่วันนั้นผมโดนเขาแกล้งมันเหมือนว่าผมทำอะไรผิด แล้วเขาก็บอกกับผมว่าเขาแกล้งแล้วมาหังเราะใส่ผม ผมยิ่งรู้สึกแย่ เขาสำคัญกับผมมากแค่ไหน ผมไม่มีวันที่จะทิ้งเขาได้เลย แต่กับเขาทุกการกระทำมันชี้ชัดว่าวันหนึ่งเขาไม่มีผมนะก็อยู่ได้ จากความรักที่มีให้มากๆผมก็โกรธผมรอคำขอโทษจากเขาก็ไม่เคยเลยที่จะพูด จากโกรธก็กลายเป็นเกลียด เกลียดชนิดที่ว่าถ้าพวกเพื่อนผมมันรู้มันคงจะช็อกแบบ จะเกลียดมันได้นะเหรอ ผมเกลียดจนแค่เห็นโพสต์หรือคนแท็ก หรือได้ยินชื่อ หรืออะไรก็ตามที่เห็นแล้วนึกถึงอีเวรนั้น ผมก็จะเกรี้ยวกราด อยากเห็นมันเจ็บมันร้องไห้ อยากเห็นชีวิตมันตกต่ำ อยากเห็นอีนั้นมันเจ็บปวด โดยที่ผมก็ไม่คิดจะไปเตะต่อยมัน พยายามทุกอย่างเพื่อตะเอาชนะ ผมเรียนแย่มาก ส่วนมันเรียนดี ผมก็จะทำท็อปซึ่งคงจะด้วยความเกลียดที่ทำให้ผมลุกมาอ่านหนังสือ สอบได้ท็อปห้อง แต่มันอึดอัดมากเลย ลองคิดดูสิครับ คุณเกลียดใครสักคนขนาดแค่เห็นอะไรที่ทำให้นึกถึงมันก็จะโกรธโดยไม่มีเหตุผล บางคนบอกให้ผมอยู่นิ่งแล้วมันจะหายไป ร่างกายผมอยู่นิ่งมันจับมันหักคอก็จริง แต่จิตมันไปมันอึดอัด หยุดความคิดหยุดจิตสิ ทำไม่ได้เลยสักนิด ทุกวันนี้ผมก็อดทนอีกแค่1ปีเท่านั้นก็จะเรียนจบไม่ต้องเจอหน้ามันอีก ผมบอกเลยนะครับอย่าไปคิดเกลียดให้ให้มันมากๆแบบผม โครตอึดอัด แต่โครตสะใจตอนเห็นมันร้องไห้ นั่งยิ้มอยู่คนเดียวในขนาดที่คนอื่นอ้อมล้อมมัน มีใครเป็นแบบผมมั้ยครับ เกลียดใครจนแทบบ้า เปลี่ยนตัวเองเพื่อจะเหยียบย่ำมัน และผมอยากจะบอกคนที่ไม่คิดจะขอโทษใครทั้งๆที่คุณผิดนะ ผมแต่ก่อนยอมอิดอกนี้มากอ่อนฟวานกับมันดีกับมัน แต่พอมันเปลี่ยนผมผมก็เกลียดมันต่อให้มันตายผมก็ไม่คิดจะเผาผีมัน เพราะฉะนั้นถ้าผิดก็ขอโทษเถอะครับ คุณคงไม่อยากทำร้ายใครเหมือนที่ผมโดนอีเวรตะไลนั้นทำร้าย  มันเป็นวงการที่เข้าแล้วออกไม่ได้ บางทีก็ร้องไห้เพราะความเกรี้ยดกราดของผมเอง 5555+ แต่โดยรวมแล้วมันก็แค่ความรู้สึก บางคนบอกให้ผมเลิกเจ้าคิดเจ้าแค้นเขา โทษทีนะครับ ผมอาจจะอึดอัดกลับความรู้สึกนี่ แต่มันไม่เคยมำให้ผมย่ำแย่ เพราะฉะนั้นขอเกลียดมันแบบนี้แหละ สักวันมันจะไม่เหลือใครที่รักมัน เพราะคนนิสัยแบบนี้มันคงเคยทำกับใครหลายคน ซึ่งก็จริง ตอนนั้นที่ผมตัดขาดมันก็มีคนมาบอกผมว่าเขาก็เคยโดนแบบผมกับคนๆเดียวกัน มันต้องมีบ้างแหละที่สะกิดใจตัวเอง เพราะถ้ามันยังไม่สะทกสะท้านมันก็อมนุษย์ดีๆนี่เอง เฮ้อ~ระบายแล้วสบายใจ