สวัสดีครับ ผมกับแฟนพึ่งตัดสินใจคบกันได้ไม่นานครับ เรียกได้ว่าเป็นข้าวใหม่ปลามันเลยละครับ แต่พอหลังจากที่คบกันได้ไปสักพัก ก็มีเรื่องให้ต้องทะเลาะกันและเคลียร์ปัญหากันครับ ได้แก่
A. เรื่องคำพูดคำจาผมที่มันไม่ดี (ปากหมา โพงพาง ตรงๆ) ผมเป็นคนพูดไม่ดีครับ ทำให้แฟนเสียความรู้สึกและโกรธผมมาก เพราะมันไปทำร้ายจิตใจเขา ซึ่งอันนี้ผมไม่ทราบจริงที่ผมพูดไป มันไปจี้จุดเขาครับ ทำให้เขามองผมเป็นคนดูแย่เลยอะ แต่ตอนผมพูดไปผมก็ไม่รู้ ไม่ตั้งใจพูดไปแบบนั้น ผมพูดด้วยความเป็นห่วง แม้ว่าผมจะย้ำคิดย้ำทำนะครับ แต่เจตนาจริงๆผมไม่มีอะไรเลย ไม่คิดจะดูถูกอะไรเลย สุดท้ายผมก็ห้ามความคิดใครไม่ได้อยู่ดีจริงๆ ผมอยากจะบอกว่า ถึงตัวผมจะเป็นคนปากไม่ดี แต่ผมก็ไม่มีอะไร มีความจริงใจให้ทั้งนั้นครับ ต่างกันคนที่เสแสร้งพูดดีแต่ลับหลังแทง ไรงี้ ซึ่งข้อนี้เพื่อนๆผมก็รู้ดีครับ แต่แฟนผมนี่สิ มองดูผมว่าแย่ไปแล้ว ผมเลยไม่รู้ทำไงมันผ่านไปแล้ว ผมได้บอกขอโทษเธอด้วยความจริงใจ ว่าผมเสียใจจริงๆ และผมก็ยอมรับน้อมรับ พร้อมที่จะปรับปรุงแก้ไข โดยที่จะให้มันน้อยลงที่สุดครับ ซึ่งแฟนผมก็ให้โอกาสนะ
B. พูดบอกว่าจะทำ แต่พอถึงจริงๆแล้วไม่ได้ทำ อันนี้เธอก็ไม่ชอบข้อนี้ผมเช่นกันครับ เธอบอกว่า ถ้าพูดแล้วถึงเวลาจริงๆ แล้วไม่ทำหรือเปลี่ยนใจ มันทำให้เสียความรู้สึกครับ ถ้าพูดแล้วไม่ทำ ก็อย่าพูด แต่มันส่งผลให้แฟนผมเสียความเชื่อมั่นอะสิ ว่าผมพูดอะไรไป เธอจะไม่เชืออะครับ ผมอยากเรียกความเชื่อมั่นกลับมาทำอย่างไร ซึ่งผมก็ยอมรับและน้อมรับ พร้อมที่จะแก้ไขครับ ซึ่งแฟนผมก็ให้โอกาสนะ
C. เรื่องการทักไลน์หากัน จริงอยู่คนเป็นแฟนกัน ก็ต้องมีทักหากันคุยกันบ้าง ซึ่งคู่ผมจริงๆมีน้อยมากครับ เพราะยังไงเราก็คุยกันทุกคืนอยู่แล้ว แต่จริงๆแล้วการไลน์หากันมันก็ทำให้เกิดความรู้สึกๆดีๆให้กันด้วย ซึ่งข้อนี้ เมื่อก่อนตอนจีบกันใหม่ๆ ผมกับเธอก็ไม่ค่อยคุยไลน์กันเยอะ ไม่ทักไม่ทายกันอยู่แล้วนะครับ บางทีผมทักไปเธอตอบคำ ผมถามเธอตอบคำสั้น แบบนี้ทุกครั้ง ไม่มีปฏิกิรยาจะถามเรากลับมาจะโต้ตอบจะสนทนากันเลย แล้วยังงี้จะให้ผมทำอย่างไรละครับ ผมก็เลยต้องเงียบเพราะไม่รู้จะคุยจะไปทักอะไร พอผมเงียบกันไป มันเป็นปัญหาเกิดขึ้น เราทั้ง 2 คนก็เลยคุยกับเรื่องการทักไลน์ครับ มันก็เคลียร์กันไปได้พักนึง แล้วมันก็ดีขึ้น พอดีขึ้นก็กลับมาเป็นอาการแบบนี้อีก พอเป็นอีก ผมก็เงียบ จนเราก็มาเปิดใจคุยันเป็นคร้ังที่ 2
ข้อนี้ ไม่รู้มันเป็นความเคยชินตั้งแต่ตอนแรกที่จีบๆกันหรือเปล่านะ พอมาเป็นแฟน มันก็ไม่ค่อยจะคุยไรกัน แต่เจอกันทุกอย่างมันก็ปกติ ซึ่งข้อนี้ ต่างฝ่ายต่างยอมรับและพร้อมที่จะแก้ไขกันไปนะครับ ผมกับแฟนก็ให้โอกาสซึ่งกันและกันในข้อนี้
จากข้อ A.,B,C ที่เล่ามา ผมก็พร้อมจะปรับปรุงแก้ไขทุกข้อนะครับ ผมขอโอกาสจากแฟน แฟนก็ให้นะ เพราะสิ่งดีๆผมก็มีเยอะ แฟนก็ให้ก็บอกลองดู แต่ความรุ้สึกแฟนนี่สิ ผมกลัวจังเลย กลัวมันจะไม่เหมือนเดิม เพราะเธอก็รู้สึกแย่กับผมอะ ผมไม่รู้จะทำอย่างไรเลย พึ่งจะเป็นแฟนกันแท้ๆ เจอปัญหาพวกนี้แล้ว ถ้าถามผมผมบอกตรงๆนะ ผมยินดีพร้อมจะปรับปรุงแก้ไขในจุดนี้ แม้ว่ามันจะไม่หาย 100% แต่มันจะให้น้อยลง ใจผมก็อยากให้แฟนรู้สึกกับผมเหมือนเดิม ตอนนี้ผมกลัวเวลาไปเจอแฟนจะทำตัวไม่ถูกเลย เพราะผมก็ผิดมากๆด้วย ผมจะแก้กันอย่างไรดีครับ อยากให้แฟนกลับมารู้สึกดีกับผมเหมือนเดิม
เป็นแฟนกันได้ไม่นานก็มีเรื่องทะเลาะกันแล้ว จะแก้ปัญหากันอย่างไร
A. เรื่องคำพูดคำจาผมที่มันไม่ดี (ปากหมา โพงพาง ตรงๆ) ผมเป็นคนพูดไม่ดีครับ ทำให้แฟนเสียความรู้สึกและโกรธผมมาก เพราะมันไปทำร้ายจิตใจเขา ซึ่งอันนี้ผมไม่ทราบจริงที่ผมพูดไป มันไปจี้จุดเขาครับ ทำให้เขามองผมเป็นคนดูแย่เลยอะ แต่ตอนผมพูดไปผมก็ไม่รู้ ไม่ตั้งใจพูดไปแบบนั้น ผมพูดด้วยความเป็นห่วง แม้ว่าผมจะย้ำคิดย้ำทำนะครับ แต่เจตนาจริงๆผมไม่มีอะไรเลย ไม่คิดจะดูถูกอะไรเลย สุดท้ายผมก็ห้ามความคิดใครไม่ได้อยู่ดีจริงๆ ผมอยากจะบอกว่า ถึงตัวผมจะเป็นคนปากไม่ดี แต่ผมก็ไม่มีอะไร มีความจริงใจให้ทั้งนั้นครับ ต่างกันคนที่เสแสร้งพูดดีแต่ลับหลังแทง ไรงี้ ซึ่งข้อนี้เพื่อนๆผมก็รู้ดีครับ แต่แฟนผมนี่สิ มองดูผมว่าแย่ไปแล้ว ผมเลยไม่รู้ทำไงมันผ่านไปแล้ว ผมได้บอกขอโทษเธอด้วยความจริงใจ ว่าผมเสียใจจริงๆ และผมก็ยอมรับน้อมรับ พร้อมที่จะปรับปรุงแก้ไข โดยที่จะให้มันน้อยลงที่สุดครับ ซึ่งแฟนผมก็ให้โอกาสนะ
B. พูดบอกว่าจะทำ แต่พอถึงจริงๆแล้วไม่ได้ทำ อันนี้เธอก็ไม่ชอบข้อนี้ผมเช่นกันครับ เธอบอกว่า ถ้าพูดแล้วถึงเวลาจริงๆ แล้วไม่ทำหรือเปลี่ยนใจ มันทำให้เสียความรู้สึกครับ ถ้าพูดแล้วไม่ทำ ก็อย่าพูด แต่มันส่งผลให้แฟนผมเสียความเชื่อมั่นอะสิ ว่าผมพูดอะไรไป เธอจะไม่เชืออะครับ ผมอยากเรียกความเชื่อมั่นกลับมาทำอย่างไร ซึ่งผมก็ยอมรับและน้อมรับ พร้อมที่จะแก้ไขครับ ซึ่งแฟนผมก็ให้โอกาสนะ
C. เรื่องการทักไลน์หากัน จริงอยู่คนเป็นแฟนกัน ก็ต้องมีทักหากันคุยกันบ้าง ซึ่งคู่ผมจริงๆมีน้อยมากครับ เพราะยังไงเราก็คุยกันทุกคืนอยู่แล้ว แต่จริงๆแล้วการไลน์หากันมันก็ทำให้เกิดความรู้สึกๆดีๆให้กันด้วย ซึ่งข้อนี้ เมื่อก่อนตอนจีบกันใหม่ๆ ผมกับเธอก็ไม่ค่อยคุยไลน์กันเยอะ ไม่ทักไม่ทายกันอยู่แล้วนะครับ บางทีผมทักไปเธอตอบคำ ผมถามเธอตอบคำสั้น แบบนี้ทุกครั้ง ไม่มีปฏิกิรยาจะถามเรากลับมาจะโต้ตอบจะสนทนากันเลย แล้วยังงี้จะให้ผมทำอย่างไรละครับ ผมก็เลยต้องเงียบเพราะไม่รู้จะคุยจะไปทักอะไร พอผมเงียบกันไป มันเป็นปัญหาเกิดขึ้น เราทั้ง 2 คนก็เลยคุยกับเรื่องการทักไลน์ครับ มันก็เคลียร์กันไปได้พักนึง แล้วมันก็ดีขึ้น พอดีขึ้นก็กลับมาเป็นอาการแบบนี้อีก พอเป็นอีก ผมก็เงียบ จนเราก็มาเปิดใจคุยันเป็นคร้ังที่ 2
ข้อนี้ ไม่รู้มันเป็นความเคยชินตั้งแต่ตอนแรกที่จีบๆกันหรือเปล่านะ พอมาเป็นแฟน มันก็ไม่ค่อยจะคุยไรกัน แต่เจอกันทุกอย่างมันก็ปกติ ซึ่งข้อนี้ ต่างฝ่ายต่างยอมรับและพร้อมที่จะแก้ไขกันไปนะครับ ผมกับแฟนก็ให้โอกาสซึ่งกันและกันในข้อนี้
จากข้อ A.,B,C ที่เล่ามา ผมก็พร้อมจะปรับปรุงแก้ไขทุกข้อนะครับ ผมขอโอกาสจากแฟน แฟนก็ให้นะ เพราะสิ่งดีๆผมก็มีเยอะ แฟนก็ให้ก็บอกลองดู แต่ความรุ้สึกแฟนนี่สิ ผมกลัวจังเลย กลัวมันจะไม่เหมือนเดิม เพราะเธอก็รู้สึกแย่กับผมอะ ผมไม่รู้จะทำอย่างไรเลย พึ่งจะเป็นแฟนกันแท้ๆ เจอปัญหาพวกนี้แล้ว ถ้าถามผมผมบอกตรงๆนะ ผมยินดีพร้อมจะปรับปรุงแก้ไขในจุดนี้ แม้ว่ามันจะไม่หาย 100% แต่มันจะให้น้อยลง ใจผมก็อยากให้แฟนรู้สึกกับผมเหมือนเดิม ตอนนี้ผมกลัวเวลาไปเจอแฟนจะทำตัวไม่ถูกเลย เพราะผมก็ผิดมากๆด้วย ผมจะแก้กันอย่างไรดีครับ อยากให้แฟนกลับมารู้สึกดีกับผมเหมือนเดิม