ผมกับแฟนคบกันมาได้ประมาณ 4 ปีครับ ซึ่งนิสัยส่วนตัวแล้ว ผมจะไม่ชอบสปอย์อะไรให้มันเวอร์เกิน สิ่งที่ผมทำคือสิ่งที่ผมคิดว่า จะทำมันได้สม่ำเสมอตลอดที่เราคบกัน
อย่างเช่น ถ้าผมมีเวลาว่าง(อย่างน้อยต้องมีสัก 1 ครั้ง/อาทิตย์) ผมก็มักจะเอาขนมหรือผลไม้ไปแขวนไว้หน้าห้องแฟน เวลาเธอกลับมาจากที่ทำงานเหนื่อยๆ ก็จะได้มีอะไรกิน
หรือบางทีถ้าเธอช่วงไหนเธอบ่นเหนื่อย นอนน้อย ผมก็จะซื้อที่มาร์คหน้า หรือครีมมาแขวนไว้ที่หน้าห้อง เหมือนเซอไพรส์เธออะไรประมาณนี้ ซึ่งแน่นอนว่า เธอก็จะไลน์มาขอบคุณผมทุกครั้งที่กลับมาเจอของที่ผมแขวนไว้
ซึ่งจริงๆแล้วผมก็ต้องการแค่นี้จริงๆ แค่คำขอบคุณ หรือเวลารู้ว่าเธอดีใจก็โอเคแล้ว
พอผ่านไปซัก 3 ปี เวลาผมเอาของไปแขวน บางทีเธอก็เงียบเฉย จนบางครั้งผมต้องไลน์ไปถามว่าเห็นของมั้ย (เพราะผมกลัวว่าห้องอื่นจะหยิบขโมยไป) ซึ่งเธอก็ตอบมาว่า "อืมม เห็นละ"
บางคนอาจคิดว่า ถ้าเรารักจริงต้องไม่หวังผลตอบแทนสิ แต่ผมยอมรับเลยว่า ผมยังต้องการอยู่ แค่คำขอบคุณเท่านั้น
จนมาถึงช่วงนึง ที่เธอเรียนต่อโท แถมยังทำงานไปด้วย ซึ่งผมก็เข้าใจดีว่ามันเหนื่อยมาก เพราะผมเองก็เคยเรียนโทไปด้วยทำงานไปด้วยเหมือนกัน อันนี้ผมก็จะพยายามเอาขนม ผลไม้ไปแขวนบ่อยหน่อย เพราะเผื่อเอาไว้กินตอนอ่านหนังสือช่วงดึก
แต่มันมีเหตุการณ์นึง วันนั้นเธอกำลังอ่านหนังสืออยู่ ผมก็โทรหาว่าอยู่ห้องรึเปล่า
แฟนผม: "อยู่ กำลังอ่านหนังสืออยู่"
ผม : เดวเอาขนมกับผลไม้ไปให้ เอาไว้กินตอนอ่านหนังสือดึกๆนะ
แฟนผม : ไม่ต้องอ่ะ เสียสมาธิ
ผม : อ้าว แต่เค้าซื้อมาแล้วอ่ะ งั้นเอางี้ เค้าเอาไปให้แล้วกลับเลย จะได้ไม่กวนเธออ่านหนังสือ
แฟนผม : บอกว่าไม่ต้อง
ผม : ก็ซื้อมาแล้วอ่ะ งั้นเดวเอาไปแขวนไว้หน้าห้องละกัน พักเบรคเมื่อไรก็ออกมาเอาละกัน
----สุดท้าย ผมเอาแขวนไว้หน้าห้อง แล้วไลน์บอกว่า แขวนไว้แล้วนะ ซึ่งแฟนผมก็เปิดไลน์อ่าน แต่ไม่พูดอะไร ไร้ซึ่งคำขอบคุณ----
ตั้งแต่นั้นมา ผมเลยเลิกเอาของไปแขวนไว้หน้าห้องอีกเลยครับ เพราะมีความรู้สึกว่า ทำไปแล้วเหมือนผมกำลังทำร้ายตัวเอง เพราะผมทำแล้วรู้สึกแย่
หลังจากนั้นเธอก็จะคอบพูดเหน็บผมเสมอ ว่า เดวนี้หมดโปรแล้วเหรอ ไม่เห็นเอาของมาแขวนบ้างเลย ผมก็ได้แต่ยิ้มแล้วบอกไปว่า ช่วงนี้ยุ่งๆน่ะ.........
----------------------------------------------
หรือแม้แต่เรื่องไลน์ ปกติเวลาผมไปไหนมาไหน ผมก็จะบอกตลอด ซึ่งเธอก็จะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน
โดยเฉพาะก่อนนอน ผมก็จะไลน์บอกทุกครั้งว่า "ฝันดี นอนแล้วนะ"
แต่พักหลังบางทีผมส่งไป เธออ่านแล้วก็เงียบ เหมือนมีแต่ผมที่คอยบอกอยู่ฝ่ายเดียว จนมาเจอเคสที่พีคสุดก็คือ เธอไปต่างจังหวัดกับครอบครัว ซึ่งผมเข้าใจนะว่าอาจจะได้คุยน้อยลง เพราะอยู่กับที่บ้าน แต่นี่เธอทักผมมาตอน "5 โมงเย็น" แล้วก็เงียบหายไปเลย
ไลน์ไปไม่ตอบ โทรไปก็ปิดเครื่อง จนกระทั่งเที่ยงคืน ผมตัดสินใจโทรไปหาน้องสาวแฟนผม เพราะเป็นห่วงว่าเกิดอะไรขึ้นกับแฟนผมรึเปล่า ซึ่งคำตอบที่ได้รับจากน้องสาวแฟนก็คือ ก็นั่งอยู่ในห้องพักดูทีวีเนี่ยแหละ
ผมนี่แบบ...เฮ้ย สรุปนี่คือไม่ว่างหรือไม่ใส่ใจกันแน่!!!!!
สุดท้าย แฟนผมทักมาตอนเช้า คุยปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น.....
คือผมอยากรู้นะครับ ว่าผมเยอะเกินไปมั้ย หรือผมควรต้องปรับความคิด พยายามเข้าใจแฟนผมให้มากกว่านี้??
แต่ตั้งแต่วันนั้นมา ผมเองก็รู้สึกแย่ลงเรื่อยๆ จนบางทีตอนนี้ผมเองไม่ได้อยากไลน์หา จะไปทำอะไรที่ไหน ก็ไม่ค่อยได้รายงานตัวเหมือนแต่ก่อน
ซึ่งแฟนผมก็บ่นว่าผมเปลี่ยนไปแบบโน้นแบบนี้ แต่คือ ผมเลยอยากจะบอกนะครับว่า ผมเองก็ไม่ได้เปลี่ยนไปหรอกครับ แต่บางทีมันก็รู้สึกแย่เหมือนกัน
ฝากถึง"บางคน" ที่ชอบบ่นว่าแฟนหมดโปรฯ
อย่างเช่น ถ้าผมมีเวลาว่าง(อย่างน้อยต้องมีสัก 1 ครั้ง/อาทิตย์) ผมก็มักจะเอาขนมหรือผลไม้ไปแขวนไว้หน้าห้องแฟน เวลาเธอกลับมาจากที่ทำงานเหนื่อยๆ ก็จะได้มีอะไรกิน
หรือบางทีถ้าเธอช่วงไหนเธอบ่นเหนื่อย นอนน้อย ผมก็จะซื้อที่มาร์คหน้า หรือครีมมาแขวนไว้ที่หน้าห้อง เหมือนเซอไพรส์เธออะไรประมาณนี้ ซึ่งแน่นอนว่า เธอก็จะไลน์มาขอบคุณผมทุกครั้งที่กลับมาเจอของที่ผมแขวนไว้
ซึ่งจริงๆแล้วผมก็ต้องการแค่นี้จริงๆ แค่คำขอบคุณ หรือเวลารู้ว่าเธอดีใจก็โอเคแล้ว
พอผ่านไปซัก 3 ปี เวลาผมเอาของไปแขวน บางทีเธอก็เงียบเฉย จนบางครั้งผมต้องไลน์ไปถามว่าเห็นของมั้ย (เพราะผมกลัวว่าห้องอื่นจะหยิบขโมยไป) ซึ่งเธอก็ตอบมาว่า "อืมม เห็นละ"
บางคนอาจคิดว่า ถ้าเรารักจริงต้องไม่หวังผลตอบแทนสิ แต่ผมยอมรับเลยว่า ผมยังต้องการอยู่ แค่คำขอบคุณเท่านั้น
จนมาถึงช่วงนึง ที่เธอเรียนต่อโท แถมยังทำงานไปด้วย ซึ่งผมก็เข้าใจดีว่ามันเหนื่อยมาก เพราะผมเองก็เคยเรียนโทไปด้วยทำงานไปด้วยเหมือนกัน อันนี้ผมก็จะพยายามเอาขนม ผลไม้ไปแขวนบ่อยหน่อย เพราะเผื่อเอาไว้กินตอนอ่านหนังสือช่วงดึก
แต่มันมีเหตุการณ์นึง วันนั้นเธอกำลังอ่านหนังสืออยู่ ผมก็โทรหาว่าอยู่ห้องรึเปล่า
แฟนผม: "อยู่ กำลังอ่านหนังสืออยู่"
ผม : เดวเอาขนมกับผลไม้ไปให้ เอาไว้กินตอนอ่านหนังสือดึกๆนะ
แฟนผม : ไม่ต้องอ่ะ เสียสมาธิ
ผม : อ้าว แต่เค้าซื้อมาแล้วอ่ะ งั้นเอางี้ เค้าเอาไปให้แล้วกลับเลย จะได้ไม่กวนเธออ่านหนังสือ
แฟนผม : บอกว่าไม่ต้อง
ผม : ก็ซื้อมาแล้วอ่ะ งั้นเดวเอาไปแขวนไว้หน้าห้องละกัน พักเบรคเมื่อไรก็ออกมาเอาละกัน
----สุดท้าย ผมเอาแขวนไว้หน้าห้อง แล้วไลน์บอกว่า แขวนไว้แล้วนะ ซึ่งแฟนผมก็เปิดไลน์อ่าน แต่ไม่พูดอะไร ไร้ซึ่งคำขอบคุณ----
ตั้งแต่นั้นมา ผมเลยเลิกเอาของไปแขวนไว้หน้าห้องอีกเลยครับ เพราะมีความรู้สึกว่า ทำไปแล้วเหมือนผมกำลังทำร้ายตัวเอง เพราะผมทำแล้วรู้สึกแย่
หลังจากนั้นเธอก็จะคอบพูดเหน็บผมเสมอ ว่า เดวนี้หมดโปรแล้วเหรอ ไม่เห็นเอาของมาแขวนบ้างเลย ผมก็ได้แต่ยิ้มแล้วบอกไปว่า ช่วงนี้ยุ่งๆน่ะ.........
----------------------------------------------
หรือแม้แต่เรื่องไลน์ ปกติเวลาผมไปไหนมาไหน ผมก็จะบอกตลอด ซึ่งเธอก็จะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน
โดยเฉพาะก่อนนอน ผมก็จะไลน์บอกทุกครั้งว่า "ฝันดี นอนแล้วนะ"
แต่พักหลังบางทีผมส่งไป เธออ่านแล้วก็เงียบ เหมือนมีแต่ผมที่คอยบอกอยู่ฝ่ายเดียว จนมาเจอเคสที่พีคสุดก็คือ เธอไปต่างจังหวัดกับครอบครัว ซึ่งผมเข้าใจนะว่าอาจจะได้คุยน้อยลง เพราะอยู่กับที่บ้าน แต่นี่เธอทักผมมาตอน "5 โมงเย็น" แล้วก็เงียบหายไปเลย
ไลน์ไปไม่ตอบ โทรไปก็ปิดเครื่อง จนกระทั่งเที่ยงคืน ผมตัดสินใจโทรไปหาน้องสาวแฟนผม เพราะเป็นห่วงว่าเกิดอะไรขึ้นกับแฟนผมรึเปล่า ซึ่งคำตอบที่ได้รับจากน้องสาวแฟนก็คือ ก็นั่งอยู่ในห้องพักดูทีวีเนี่ยแหละ
ผมนี่แบบ...เฮ้ย สรุปนี่คือไม่ว่างหรือไม่ใส่ใจกันแน่!!!!!
สุดท้าย แฟนผมทักมาตอนเช้า คุยปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น.....
คือผมอยากรู้นะครับ ว่าผมเยอะเกินไปมั้ย หรือผมควรต้องปรับความคิด พยายามเข้าใจแฟนผมให้มากกว่านี้??
แต่ตั้งแต่วันนั้นมา ผมเองก็รู้สึกแย่ลงเรื่อยๆ จนบางทีตอนนี้ผมเองไม่ได้อยากไลน์หา จะไปทำอะไรที่ไหน ก็ไม่ค่อยได้รายงานตัวเหมือนแต่ก่อน
ซึ่งแฟนผมก็บ่นว่าผมเปลี่ยนไปแบบโน้นแบบนี้ แต่คือ ผมเลยอยากจะบอกนะครับว่า ผมเองก็ไม่ได้เปลี่ยนไปหรอกครับ แต่บางทีมันก็รู้สึกแย่เหมือนกัน