เมื่อคนบอกให้เราช่วยเหลือ ไม่ว่าเรื่องงาน เงิน การเดินทางรับส่ง ให้คำแนะนำ ช่วยทุกเรื่อง แต่เราเดือดร้อนไม่คนช่วยแถมซ้ำเติม
ยกตัวอย่าง เรื่องงาน หัวหน้าให้เราช่วยทำเราก็ทำโดยไม่เคยเกี่ยง แต่พอวันนึง มีคนมาทวงถามเราโดยบอกว่าหัวหน้าบอกให้เราทำ เราก็บอกตามตรงหัวหน้าไม่เคยบอกเราเลย แต่เราก็ตามงานและทำให้ทั้งโครงการ 10งานภายใน1วัน วันที่2ตามแก้ให้ บอกหัวหน้าเรื่องนี้หัวหน้าบอกไม่มีเวลาทำ ถือว่าช่วยกัน แต่มีครั้งที่2
ช่วงเช้าวันหนึ่งผู้บริหารเดินมาทวงงานเรา
นาย:ทำหนังสือรึยัง
เรา:ตอบว่าหนังสือเรื่องอะไรคะ?
นาย:เรื่องรถ
เรา:ทางดิฉันยังไม่ได้ทำเรื่องนี้ค่ะ ขอถามผู้ที่รับรู้และเกี่ยวข้องให้เข้าใจว่าได้ดำเนินการใดไปบ้างแล้วก่อนนะคะ
นาย: จะรออะไร ผมเป็นคนสั่ง ผมเป็นเจ้านาย ทีเวลาที่ผมไม่ได้สั่งทำไมทำงานออกมาได้
เรา:ดิฉันรับทราบเรื่อง ณ เวลานี้  แต่ยังไม่ทราบรายละเอียดใดๆ จึงขอประสานผู้รับคำสั่งที่เกี่ยวข้องค่ะ
นาย:รถทะเบียน 0000 เปลี่ยนยาง
ภายหลังได้สอบถามแล้ว ทราบว่า ตอนที่ดิฉันไปส่งเอกสารนอกพื้นที่โดยส่งให้คน45คน ถึงที่บ้าน จนหมดเวลางาน ช่วงบ่ายผู้บริหารโทรสั่งหัวหน้าให้ทำเรื่องรถ หัวหน้าจึงมอบหมายลูกจ้างที่อยู่สำนักงานทำ แต่ลูกจ้างไม่ทำ พอตอนเช้า ผู้บริหารทวงงานหัวหน้ากลับแจ้งว่าให้เราทำ ลูกจ้างก็บอกว่าหัวหน้ามอบเค้าแต่เค้าเห็นว่าเราเคยทำ และนี่ก็เป็นครั้งที่2แล้วที่เราโดนแบบนี้
พอหัวหน้ามาทำงาน หัวหน้ากล่าวขอโทษ พร้อมไปตำหนิลูกจ้างคนที่มอบงานไว้ว่าสั่งแล้วทำไมถึงไม่ทำ
เราถูกตำหนิลับหลัง ขาดเซ้นส์ในการทำงาน ไม่ขวนขวายที่จะทำงาน ไม่ปรึกษาใคร ใช้คำพูดผิดหมดเลย กับผู้บริหารตอบได้ยังไงยังไม่ทราบ จอถามคนที่รับรู้เกี่ยวข้อง ต้องตอบว่าขอปรึกษาในการจัดทำเอกสาร คนอื่นแซงหน้าหมดแล้ว เพราะเค้าทำงานเค้าถาม แบบนี้จะเลื่อนขึ้นตำแหน่งเป็นฝ่ายบุคคลได้ยังไง ไม่เหมาะสม สมควรที่คนอื่นแย่งตำแหน่งนี้ไปได้
ทางหัวหน้าก็ตำหนิลับหลังว่าเรา ไม่เคยปรึกษา พลาดเอง ระดับหัวหน้ายังทำงานเองเลย ไม่รู้ตัวเองเลยไปให้คนอื่นช่วยงานได้