ท่วงท่าเธอเดิน เหินดั่งนางฟ้า
ยามสนทนา คราแผ่วแว่วหวาน
เสแสร้งต่อไป คงมิได้การ
หลงรักนงคราญ หวานใจเพื่อนเรา
เกศาโสภี สีผิวผ่องผุด
หนึ่งน้องวรนุช ควรหยุดไหมเจ้า
ด้วยตัวทรามวัย ไม่ใช่ของเรา
ยากเกินบรรเทา เร่าร้อนเฤดี
อยากบอกออกไป ให้เธอได้รู้
อ้อมกอดรออยู่ อดสูเหลือที่
หากเจ้ามิชอบ ไม่ตอบใยดี
กลับบอกเพื่อนซี้ ชีวีพี่มลาย
มิคลายมนตรา อุราคงรัก
เก็บความช้ำหนัก คนรักสหาย
ยอมช้ำจำใจ ไม่ยอมแพร่งพราย
แม้จนชีพวาย ไม่คลายรักเธอ
*** The Girl of my best friend ***