ผมกับภรรยามีลูกสาวอยู่ 1 คนครับ ปัจจุบันอายุ 2 ขวบ

ช่วง 9 เดือนแรกที่ลูกสาวเกิดมาคุณแม่ผมมาช่วยเลี้ยงในเวลากลางวัน โดยหลังจาก 1 ขวบเศษๆ คุณแม่ผมกลับไปอยู่กับน้องชายเหมือนเดิม
และเป็นผม ภรรยา และลูกสาว อยู่กัน 3 คนพ่อแม่ลูก เช้ามาออกไปทำงานพร้อมกัน ภรรยาจะพาไปส่งที่เนิส พอตกเย็นก็รับกลับมาบ้าน
ถึงบ้านแล้วก็เล่นอยู่ในบ้าน ทานข้าว เข้านอน วันหยุดก็ออกไปห้าง ไปสวนสัตว์ 2-3 อาทิตย์ก็จะไปพาไปเยี่ยมแม่และน้องชายผม

อาการของลูกสาวเรื่องกลัวผู้ชายเริ่มชัดขึ้นช่วงขวบกว่าๆที่เค้าจะ กลัวผู้ชายตัวใหญ่กว่าที่เข้าใกล้ เช่น
- อาของเค้าเอง (น้องชายผม) ที่แม้จะไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน แต่ตอนเด็กๆก็แวะมาเยี่ยมอยู่บ่อยครั้ง ปัจจุบันเข้าใกล้ไม่ได้เลย ร้องตลอด
- คุณลุงในหมู่บ้านที่ช่วงเด็กๆ เวลาพาออกไปเดินเล่นลูกสาวทักทายคุณลุงบ่อยๆ แต่ตอนนี้กลัวเหมือนคนไม่รู้จักกัน
- ลูกชายของเพื่อนสนิทผม ที่อายุน้อยกว่าลูกสาวผม 5 เดือน แต่ตัวโตกว่า ทั้งๆที่สองคนเคยไปเที่ยวทั้งในประเทศและต่างประเทศด้วยกันมาหลายทริปแล้ว

เรียกว่าตอนนี้ผู้ชายที่ลูกสาวผมไม่กลัว มีแค่ผม เด็กผู้ชายที่อยู่ที่เนิสด้วยกัน และคนทั่วๆไปที่เจอในที่สาธารณะ แต่ไม่ได้เข้าหาเค้า
นอกนั้นถ้าใครเข้าใกล้ เค้าจะร้องไห้หมดเลย และกอดผมหรือภรรยาแน่นเลย ไม่ว่าจะเคยเจอบ่อยแค่ไหนก็ตาม ถ้าผู้ชายคนนั้นตัวใหญ่กว่า
อย่างเคสลูกเพื่อนสนิทผม ลูกสาวผมจำชื่อได้ จำหน้าได้ ผมเปิดรูปให้ดูเค้าจำได้เลยและพูดเลยว่าชื่ออะไร แต่พออยู่ต่อหน้ากลับกลัว
เช่นเดียวกับน้องชายผม ถ้าผมเปิดรูปน้องชายให้ดู ลูกผมจำชื่อได้เรียกชื่อถูก เรียกชื่อแฟนของน้องชายก็ถูก แต่เจอตัวเป็นๆก็กลัว

ผมกับภรรยาเชื่อว่าสาเหตุก็คงเพราะเราไม่ค่อยพาลูกออกไปข้างนอกไปเจอใคร และคงจะพาไปพบแพทย์ถ้าอีกซักพักไม่ดีขึ้น
แต่ก่อนจะไปถึงขั้นนั้น อยากทราบประสบการณ์ของคุณพ่อคุณแม่ท่านอื่นที่เคยเจอแบบนี้ครับ เผื่อจะลองทำตามไปพลางๆ ก่อนจะไปพบแพทย์ครับ

ขอบคุณครับ

เพิ่มเติม
- พัฒนาการปรกติทุกอย่าง มีทานข้าวยากนิดหน่อย แต่นอกนั้นปรกติครับ และไม่น่าจะเป็นเด็กพิเศษครับ สบตาคน ตอบโต้บอกความต้องการได้ รับคำสั่งได้ มีสมาธิกับสิ่งทีทำ
- ในบ้านผมเอง ไม่มีเคสความรุนแรงภายในครอบครัว ผมกับภรรยาทะเลาะกันน้อยมากๆ เวลาทะเลาะกันจะออกแนวงอนไม่คุยกันมากกว่า แต่ไม่เคยลงมือ ไม่ขึ้นเสียงดัง