ข้าพเจ้ามีความคิดอยากจะจบชีวิตตัวเองหลายครั้ง แต่ทุกๆครั้งข้าพเจ้ารับมือกับความรู้สึกนั้นได้เพราะข้าพเจ้ารู้ว่าข้าพเจ้าจะอยู่บนโลกนี้ต่อไปทำไม ข้าพเจ้ามีความฝันมมากมาย ข้าพเจ้าอยากเป็นอาจารย์มหาลัย อยากเป็นบาริสต้า  อยากเป็นผู้กำกับหนัง อยากเป็นนักบิน ข้าพเจ้าอยากทำหลายๆอย่างและข้าพเจ้าตั้งตารอที่จะทำความฝันเหล่านั้นให้เป็นจริง ความฝันทั้งหมดจึงช่วยพยุงชีวิตของข้าพเจ้ามาจนถึงวันนี้

              แต่บางครั้งครอบครัวก็ทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกน้อยใจจนอยากจะปล่อยมือออกจากความฝันเหล่านั้น มีหลายเหตุการณ์ที่ทำให้ข้าพเจ้าไม่อยากอยู่ต่อ เพื่อเป็นภาระของผู้ปกครองของข้าพเจ้า เหตุการณ์ที่ข้าพเจ้าจำได้ดีก็คือ ข้าพเจ้าเข้ามาเรียนมหาลัยตอนปีหนึ่ง เป็นธรรมดาที่จะมีความรู้สึกไม่ชินสถานที่และนั่งรถกลับบ้านทุกสัปดาห์ เพราะข้าพเจ้ารู้สึกว่าไม่มีที่ไหนเป็นพื้นที่ปลอดภัยสำหรับตัวข้าพเจ้าเองเท่ากับบ้านที่มีพ่อแม่ของข้าพเจ้าอยู่ แต่สิ่งที่แม่ของข้าพเจ้าพูดกับข้าพเจ้าตอนกลับถึงบ้านคือ กลับมาทำไมบ่อยๆเปลืองเงิน กลับมาแต่ละครั้งก็ต้องทำกับข้าวให้กินเปลืองเงิน แม่อยู่บ้านกับน้องไม่เคยต้องเสียเงินซื้อกับข้าวเยอะแยะ กินแค่ไข่เจียวไม่เรื่องมาก ตั้งแต่ครั้งนั้นข้าพเจ้าก็พยายามจะไม่กลับบ้านเพราะข้าพเจ้ากลัวจะเป็นภาระของแม่ของข้าพเจ้า  อีกทั้งเรื่องเงินเดือนของข้าพเจ้าที่ต้องเสียทั้งค่าหอและค่ากิน ถ้าตัดรายจ่ายส่วนนี้ไปอาจจะทำให้แม่และน้องของข้าพเจ้ามีความสุข และไม่ต้องคอยทุกข์ใจเรื่องข้าพเจ้าอีก

 

              ความคิดเหล่านี้วนเข้ามาในหัวข้าพเจ้าทุกครั้งที่ข้าพเจ้าทะเลาะกับแม่ และข้าพเจ้าเสียใจทุกครั้งที่ทำให้แม่ของข้าพเจ้าเสียใจ ถ้าเป็นไปได้ถ้าการมีอยู่ของข้าพเจ้าทำให้แม่ของข้าพเจ้าทุกข์ใจ ข้าพเจ้าจะทำให้แม่และน้องของข้าพเจ้ามีความสุขเอง