เขาเป็นแฟนคนแรกของเราค่ะ คบกันมา2ปีกว่าๆค่ะ คบกันตั้งแต่มัธยมจนเขาเข้ามหาลัย(ตอนนี้เราอยู่ม.6ค่ะ)
ก็มีเลิกกันไปครั้งนึงแล้วก็กลับมาคบต่อได้ 3 เดือนแล้วก็เลิกกันตอนนี้เลิกมาได้ 1 เดือนแล้วค่ะ เขาบอกกับเราว่าเขาไม่รู้สึกเหมือนเดิมกับเราแล้วอยากอยู่คนเดียว เป็นพี่น้องกันได้มั้ย เราถามเขาว่ายังรักเรามั้ยเขาบอกเมื่อก่อนอ่ะรักแต่ตอนนี้ไม่แล้ว เราเจ็บมากค่ะ เราก็เลยให้เวลาเขายอมเป็นพี่น้องกับเขาประมาณ3-4วันต่อมาเขาก็ขอตัดเราไปเลย เขาไม่อยากคุยไม่อยากติดต่อกับเราอีกอยากเลิกกับเราแบบจริงจัง คือช่วงนั้นเขาเพิ่งเข้ามหาลัยและได้เป็นเดือนมหาลัยด้วยค่ะเราเลยคิดว่าเขาอยากมีเวลาส่วนตัว คิดว่าเขาไม่ทิ้งเราหรอก เราเลยรอเขาค่ะ แต่เขาก็ขอเลิกแบบจริงจังเขาบอกไม่รักไม่รู้สึกด้วยแล้วที่อยู่ด้วยเพราะสงสารเรา เราเสียใจมากเลยค่ะ คนเราหมดรักง่ายขนาดนี้เลยหรอคะ วันเวลาที่เคยใช้ร่วมกันมา พ่อแม่ของเราทั้งคู่เราก็ไปเจอมาแล้ว คบกันแบบมองถึงอนาคต เขาวาดอนาคตของเขาให้เราฟังว่าอนาคตของเขาจะมีเราอยู่กับเขา เราตั้งใจจะเรียนมหาลัยเดียวกัน อะไรๆที่ตั้งใจจะทำด้วยกัน มันพังไปหมดแล้วค่ะ เขาตัดเราง่ายมากเหมือนเราไม่รู้จักกันมาก่อน เราทุ่มเทใจไม่เคยเผื่อใจว่าจะต้องเลิกเลย แต่เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วมากเราทำอะไม่ได้เลยทำได้แค่ร้องไห้เสียใจไปวันๆ นึกถึงเขาทีไรก็น้ำตาไหล นี่ก็ผ่านมาเป็นเดือนแล้วเรายังทำใจไม่ได้เลย อยากเลิกคิดถึงคนใจร้ายอย่างเขาจังเลยค่ะ เขามีความสุขใช้ชีวิตอย่างสดใสแต่ต่างกับเราที่มัวแต่จมทุกข์ ยิ้มได้ไม่สุดเพราะใจมันจี๊ดตลอด