นี่เป็นกระทู้แรกค่ะ พิมผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย...
เริ่มจากเรากับแฟนคบกันมา 1 ปี 3 เดือน ฐานะทางบ้านเราค่อนข้างจน ส่วนแฟนฐานะดีระดับปลานกลาง เราอายุ 18 แฟนเราอายุ 17
ขอพูดเกี่ยวกับตัวแฟนคร่าวๆนะคะ
แฟนเป็นคนเรียนเก่งค่ะ นิสัยเป็นผู้ใหญ่ ดูแลเราได้ดีมาก (บางทีเผลอคิดว่าเค้าอายุมากกว่า)
เค้ารู้ว่า เราไม่มีเงินเค้าไม่เคยเกลี่ยงที่จะเลี้ยง ทุกอย่าง พาไปเที่ยว ต่างจังหวัด ไปไหนมาไหน เค้าควักตลอด
เราก็เสียใจที่เราไม่มีช่วยเค้าออกบ้าง(แต่เวลาเรามีเราก็ช่วยออกค่ะแต่ส่วนน้อยเพาะเรามีภาระทีบ้านด้วย) แต่เค้าไม่เคยว่าเราเลยเรื่องเงิน เวลามีก็ให้ไม่มีก็บอกเราตรงๆ
คือดูแลไม่เคยห่าง...
เข้าเรื่องค่ะ
ตอนคบกันแรกๆเคยคุยวางแผนอนาคตไว้ อยากคบกันยาวๆไปเรื่อยๆ ไม่ยากให้มีอะไรมาทำให้เสี่ยงต้องเลิกกัน คุยกันไว้ว่า จะเรียนมหาลัยเดียวกัน ทำงานที่เดียวกัน....เราเลือกที่จะ เข้ามหาลัยใกล้ๆบ้าน ใช้งบน้อยในการเดินทางกู้กยศ และจะทำงานเสริมไปด้วย(ชีวิตเหนื่อยมากT^T) เพาะเราคิดว่าทุกมหาลัยก็เหมือนๆกันอยู่ที่เราตั้งใจจริงๆสนใจเรียนจริงๆ เข้าได้เเล้วเรียบร้อย ทำเรื่องทุกอย่างเสร๊จสับ ก็กลับมาคุยกับแฟน แต่เค้าบอกเราว่า
เรา: เรียบร้อยหมดห่วงรอเปดเทอม จะตั้งใจเรียนนะ ^0^
แฟน: ดีแล้วในห้องอ่ะใครชวนไร้สาระมากก็ไม่ต้องคบนะ ตั้งใจเรียนเก็บความรู้ให้ได้มากที่สุด
เรา: เคๆๆ รับทราบ แล้วตัวเองโอเคใช่ไม๊ จะเข้ามหาลัยเดียวกันเหมือนที่คุยไว้ใช่ปะ?
แฟน: ไม่อ่ะ เค้าว่าเค้ามีโอกาศได้เรียนที่ดีๆเกรดเค้าถึงเค้าคิดว่าเค้าทำได้...
เรา: อ่าว ทำไมอ่า ที่ไหนๆ
แฟน: คิดดูนะ อนาคต มันการแข่งขันสูง เค้าอยากจบแบบมีคุณภาพ อยากได้งานดีๆ เค้าไม่อยากให้ตัวเองกับครอบครัวและครอบครัวเค้าลำบาก....
เรา: เรียนที่ไหนก็เหมือนกันปะวะแค่ตั้งใจ ละเคยคุยกันสัญญากันไว้แล้วนิ
แฟน: ถ้าได้ที่ไกลๆ ไม่แน่อาจต้องนอนหอ ก็จะกลับมาหาทุกอาทิตอยู่ดี ทนหน่อยนะ
เรา: เดี๋ยวๆ ตอบก่อน ที่เคยสัญญากันอ่ะ แล้วเค้าจะรู้ได้ไงว่าตัวเองจะมั่นคง
แฟน: ขอแค่เชื่อใจอ่ะทำได้ไม๊ เพื่ออนาคตเรานะเหลือเวลาอีกปีนึงกว่าเค้าจะเข้าจนถึงตอนนั้นตัวเองคงคิดได้.....
เรา: (หน้าซีดใจสั่นกลัวไปหมด) .....แล้วแต่ๆ
จบการสนทนานั้นเค้าก็ทำตัวปกติ เหมือนเดิม ยังรักยังตามใจเราเหมือนเดิม เราไม่ได้ไม่ไว้ใจเค้า เราไม่ไว้ใจเวลาความห่างไกล 4 ปี กับป.ตรี นานนะ มหาลัยที่สังคมยกระดับ มีแต่สาวๆสวยๆรวยๆเก๋ๆ ...... เค้าจะลืมเราไม๊ เป็นคุณจะคิดยังไง...?
เมื่อแฟนเลือกเรียนมหาลัยคนละที่และไกลกันมาก จะคบกันได้ยืดไม๊ค่ะ?
เริ่มจากเรากับแฟนคบกันมา 1 ปี 3 เดือน ฐานะทางบ้านเราค่อนข้างจน ส่วนแฟนฐานะดีระดับปลานกลาง เราอายุ 18 แฟนเราอายุ 17
ขอพูดเกี่ยวกับตัวแฟนคร่าวๆนะคะ
แฟนเป็นคนเรียนเก่งค่ะ นิสัยเป็นผู้ใหญ่ ดูแลเราได้ดีมาก (บางทีเผลอคิดว่าเค้าอายุมากกว่า)
เค้ารู้ว่า เราไม่มีเงินเค้าไม่เคยเกลี่ยงที่จะเลี้ยง ทุกอย่าง พาไปเที่ยว ต่างจังหวัด ไปไหนมาไหน เค้าควักตลอด
เราก็เสียใจที่เราไม่มีช่วยเค้าออกบ้าง(แต่เวลาเรามีเราก็ช่วยออกค่ะแต่ส่วนน้อยเพาะเรามีภาระทีบ้านด้วย) แต่เค้าไม่เคยว่าเราเลยเรื่องเงิน เวลามีก็ให้ไม่มีก็บอกเราตรงๆ
คือดูแลไม่เคยห่าง...
เข้าเรื่องค่ะ
ตอนคบกันแรกๆเคยคุยวางแผนอนาคตไว้ อยากคบกันยาวๆไปเรื่อยๆ ไม่ยากให้มีอะไรมาทำให้เสี่ยงต้องเลิกกัน คุยกันไว้ว่า จะเรียนมหาลัยเดียวกัน ทำงานที่เดียวกัน....เราเลือกที่จะ เข้ามหาลัยใกล้ๆบ้าน ใช้งบน้อยในการเดินทางกู้กยศ และจะทำงานเสริมไปด้วย(ชีวิตเหนื่อยมากT^T) เพาะเราคิดว่าทุกมหาลัยก็เหมือนๆกันอยู่ที่เราตั้งใจจริงๆสนใจเรียนจริงๆ เข้าได้เเล้วเรียบร้อย ทำเรื่องทุกอย่างเสร๊จสับ ก็กลับมาคุยกับแฟน แต่เค้าบอกเราว่า
เรา: เรียบร้อยหมดห่วงรอเปดเทอม จะตั้งใจเรียนนะ ^0^
แฟน: ดีแล้วในห้องอ่ะใครชวนไร้สาระมากก็ไม่ต้องคบนะ ตั้งใจเรียนเก็บความรู้ให้ได้มากที่สุด
เรา: เคๆๆ รับทราบ แล้วตัวเองโอเคใช่ไม๊ จะเข้ามหาลัยเดียวกันเหมือนที่คุยไว้ใช่ปะ?
แฟน: ไม่อ่ะ เค้าว่าเค้ามีโอกาศได้เรียนที่ดีๆเกรดเค้าถึงเค้าคิดว่าเค้าทำได้...
เรา: อ่าว ทำไมอ่า ที่ไหนๆ
แฟน: คิดดูนะ อนาคต มันการแข่งขันสูง เค้าอยากจบแบบมีคุณภาพ อยากได้งานดีๆ เค้าไม่อยากให้ตัวเองกับครอบครัวและครอบครัวเค้าลำบาก....
เรา: เรียนที่ไหนก็เหมือนกันปะวะแค่ตั้งใจ ละเคยคุยกันสัญญากันไว้แล้วนิ
แฟน: ถ้าได้ที่ไกลๆ ไม่แน่อาจต้องนอนหอ ก็จะกลับมาหาทุกอาทิตอยู่ดี ทนหน่อยนะ
เรา: เดี๋ยวๆ ตอบก่อน ที่เคยสัญญากันอ่ะ แล้วเค้าจะรู้ได้ไงว่าตัวเองจะมั่นคง
แฟน: ขอแค่เชื่อใจอ่ะทำได้ไม๊ เพื่ออนาคตเรานะเหลือเวลาอีกปีนึงกว่าเค้าจะเข้าจนถึงตอนนั้นตัวเองคงคิดได้.....
เรา: (หน้าซีดใจสั่นกลัวไปหมด) .....แล้วแต่ๆ
จบการสนทนานั้นเค้าก็ทำตัวปกติ เหมือนเดิม ยังรักยังตามใจเราเหมือนเดิม เราไม่ได้ไม่ไว้ใจเค้า เราไม่ไว้ใจเวลาความห่างไกล 4 ปี กับป.ตรี นานนะ มหาลัยที่สังคมยกระดับ มีแต่สาวๆสวยๆรวยๆเก๋ๆ ...... เค้าจะลืมเราไม๊ เป็นคุณจะคิดยังไง...?