ตราแผ่นดินหยกของจริงที่สลักในสมัยฉิน มีหลักฐานระบุว่าสลักอักษรเนี่ยวฉงจ้วน (鳥蟲篆) คือสลักเป็นลวดลายหยักโค้งเหมือนรูปร่างนกและหนอน เป็นอักษรแปดตัว 受命於天 既壽永昌  ในสมัยปลายฮั่นตะวันตกถูกขว้างจนบิ่นไปหนึ่งมุม หวังหม่างจึงเอาทองคำเลี่ยมไว้


แต่ตลอดช่วงความวุ่นวายในอดีตที่มีการผลัดเปลี่ยนราชวงศ์หลายครั้งโดยเฉพาะในช่วงสิบหกอาณาจักร ตราหยกของจริงอาจจะสูญหายไปแล้ว และอาจจะมีการสร้างตราหยกใหม่แทนเพื่อสร้างความชอบธรรม ในเอกสารประวัติศาสตร์บางครั้งก็ระบุแค่ว่าราชวงศ์ต่างๆ พบตราหยกสลักอักษรแปดตัวตามที่กล่าว แต่ก็ไม่มีอะไรยืนยันได้ว่าเป็นของจริง

ในสมัยซีจิ้นถูกฮั่นจ้าวตีแตก จิ้นไหฺวตี้ถูกจับเป็นเชลย มีบันทึกว่าตราหยกถูกฮั่นจ้าวนำไป ต่อมาตกเป็นของหรานเว่ยแล้วกลับเป็นของจิ้นตะวันออก สืบทอดต่อมาในราชวงศ์ใต้

อีกแห่งหนึ่งก็ระบุว่า ตราหยกตกเป็นของฝูเจียน (苻堅) แห่งเฉียนฉินซึ่งถูกเหยาฉาง (姚萇) ฆ่าตาย ก่อนตายฝูเจียนเอาตราหยกฝังดินไว้ จนในสมัยเป่ยเว่ย พระเจ้าเว่ยไท่อู่ตี้ (魏太武帝) จึงพบตราหยกที่มีอักษรแปดตัวในโคลน


ตราแผ่นดินหยกสูญหายไปตั้งแต่ช่วงห้าราชวงศ์สิบอาณาจักร มีผู้ตั้งทฤษฎีไว้หลายประการ

ทฤษฎีหนึ่งเชื่อว่าหายไปตั้งแต่ตอนสิ้นราชวงศ์ถัง  

ทฤษฎีหนึ่งเชื่อว่ายังสืบทอดมาถึงโฮ่วจิ้น แล้วตกทอดไปถึงราชวงศ์เหลียวของชาวคีตัน ปรากฏในพงศาวดารราชวงศ์เหลียว (遼史) อ้างว่าเมื่อจักรพรรดิเหลียวไท่จงโค่นล้มโฮ่วจิ้นจึงได้ครอบครองตราแผ่นดินหยก ในหัวข้อการสอบเค่อจวี่สมัยเหลียวเมื่อ ค.ศ. 1038 ยังมีหัวข้อว่า "ความชอบธรรมเป็นของราชวงศ์ที่ครองตราแผ่นดิน" จึงเห็นได้ว่าราชวงศ์เหลียวอ้างสิทธิธรรมว่าตนเองเป็นผู้ครองแผ่นดินจีนที่ถูกต้อง ถึงกระนั้นก็ไม่มีอะไรยืนยันได้ว่าตราหยกนี้เป็นของจริง  ต่อมาก็มีบันทึกว่าในรัชศกเป่าเต๋อปีที่สอง (ค.ศ. 1122) ตราแผ่นดินหยกจมหายไปในแม่น้ำซานกานเหอ (桑乾河)

ทฤษฎีหนึ่งเชื่อว่าตกทอดมาในสมัยเป่ยซ่ง มีบันทึกว่าในรัชศกเซ่าเซิ่งปีที่สาม (ค.ศ. 1096) รัชกาลซ่งเจ๋อจง (宋哲宗) ชาวนาชื่อต้วนอี้ (段義) ค้นพบตราแผ่นดินหยกจึงให้ส่งเข้ามายังพระราชวัง จนถึงรัชศกจิ้งคัง ต้าจินตีเป่ยซ่งแตกตราหยกจึงสูญหายไปครับ

ทฤษฎีหนึ่งเชื่อว่าตกทอดมาถึงสมัยหยวน จนถึงสมัยหยวนซุ่นตี้ (元順帝) ฮ่องเต้หยวนองค์สุดท้ายพ่ายแพ้ทัพราชวงศ์หมิงต้องหนีขึ้นเหนือ ตราแผ่นดินหยกได้สูญหายไป  พงศาวดารราชวงศ์ชิง (清史) ก็บันทึกไว้ แต่เนื้อหาขัดแย้งกับพงศาวดารราชวงศ์เหลียว  



เมื่อคราวที่ราชวงศ์หมิงตีราชธานีต้าตูของหยวนแตก มีบันทึกว่ายึดตราหยกได้สองดวง ตราหยกของหยวนเฉิงจงหนึ่งดวง ตราหยกฮ่องเต้ดวงอื่นๆ อีกสิบเอ็ดดวง  และมีตราหยกอื่นๆ ที่หยวนซุ่นตี้เอาติดตัวหนีไปด้วย แต่ก็ไม่พบตราหยกแผ่นดิน ภายหลังจักรพรรดิเฉียนหลงแห่งราชวงศ์ชิงก็ไม่ทรงเชื่อว่าตราหยกที่มองโกลครอบครองอยู่จะเป็นตราแผ่นดินหยกของจริง

ในสมัยหมิงและชิงจึงไม่มีตราหยกแผ่นดินอีก สร้างดวงตราอื่นๆ ขึ้นใช้งานแทนหลายดวง

เมื่อสถาปนาราชวงศ์หมิง มีบันทึกว่าจักรพรรดิหมิงไท่จู่ทรงมีความเสียพระทัยสามประการ ประการแรกสุดคือ "ไม่มีตราหยกแผ่นดิน" ครับ


ในปัจจุบันนี้ก็มีการค้นพบตราหยกหลายดวงที่มีอักษรแปดตัวสลักไว้ แต่ก็ไม่สามารถยืนยันได้ว่าเป็นของจริงครับ