-ึง....อ่านเรื่องนี้ให้ลุงฟังที ไอ้จุก...สะหม้อออกปากไอ้จุก ให้อ่านเรื่องราวในหนังสือที่เพิ่งจะได้รับมาจากไอ้บ่าว...
......................

ในหนังสือคำคอน คนคอน ซึ่งเป็นหนังสือที่รวบรวมภาษาท้องถิ่นถิ่นนคร ในหน้าที่ 40  กล่าวคำถึงคำว่า "โคลง"ไว้น่าสนใจ

ดังนี้

โคลง...

ในสำนวนภาษาท้องถิ่นนคร หมายถึง

-ปลิ้นปล้อน  เช่น คนเราคบกันไม่นานก้ารู้แล้วว่าคนไหนจริงใจคนไหนโคลง

-กลับกลอก เช่น เวียนหัวจริงกับคนโคลง วันนี้ เอาพันนี้  ต่อเช้าเอาพันนู้

-สอพลอ  เช่น เดินหวังใครดีตะลูกน้องที่ชอบโคลงเจ้าโคลงนาย เดี่ยวเติ้ลอีพลอยเสียคนกับหมันแหละ

-ปะเหลาะ เช่น คนแก่ ๆ บางคนลลูกหลานตนไหนโคลแข่งแล้วตามใจอี้เอาไหร แกให้เพแหละ

-การทรงตัวไม่ดี เช่น เรือโคลงไม่โคลงเขาว่าหมันขึ้นอยู่กับช่างต่อเรือทำดีไม่ดีขนาดไหน 
..............

หยิบยกเอา คำคอน  คนคอน มาตั้งปุจฉา ด้วย "โคลง" คำเดี่ยว บ้านเมืองจึงวุ่นวายไม่รู้จบ

....................................

สะหม้อ..............สันดานนักการเมือง"โคลง" ไปวัน ๆ

ไอ้หลัม.............หมาเท่าแต่นักการเมืองหม้ายที่โคลงไปวัน ๆ โหม่ร่างกฎหมาย กะโคลง

                        แต่โหม่นี้โคลงเป็น เขียนกฎหมายยางขี้หนอน

แจ๊กจ้อง..........กฎหมาย ดี้นได้..
........................