สวัสดี เราสับสนกับตัวเองมากๆว่าตัวเราเองเป็นอะไรกันแน่ เราเหนื่อยง่าย อ่อนเพลีย ไม่มีแรง ไม่เคยมีความสุขกับสิ่งที่ทำ เศร้าๆ ร้องไห้บ่อยมาก เคยทำแบบทดสอบโรคซึมเศร้า แล้วผลมันออกมาว่าเรามีว่าภาวะเป็นโรคซึมเศร้า เราไม่กล้าและไม่อยากบอกกับที่บ้านให้รู้เรื่องนี้เลย เพราะกลัวว่าเค้าจะหาว่าเราเรียกร้องความสนใจ เราไม่อยากไปหาหมอ เรายังไม่ปักใจเชื่อว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า หรือเราอาจจะแค่เหนื่อยๆเครียดๆ แต่เราเป็นแบบนี้มาก็นานแล้ว ด้วยความที่เราถูกรังแกทางคำพูดและการกระทำ มันทำให้เราฝังใจมาตลอด การโดนพ่อแม่ต่อว่าด้วยคำพูดแรงๆ โดนกดดัน การตั้งความหวังไว้กับเรามากๆ การโดนเพื่อนบูลลี่ ทุกวันนี้เราแทบจะไม่มีเพื่อนคบเลยสักคน เรามีเพื่อนอยู่ไม่กี่คน ไปโรงเรียนก็ทำตัวร่าเริงมีความสุข พอขึ้นกลับบ้านมาก็ร้องไห้ เหนื่อย ไม่มีความสุขเลย เราไม่เคยได้กำลังใจจากคนรอบข้าง มีแต่ซ้ำเติม ถ้ายิ่งโตไปกว่านี้ เราจะต้องเจอเรื่องอะไรอีกมากมาย มันอาจจะหนักกว่าที่เราเป็นอยู่ก็ได้ เหนื่อยจนไม่อยากจะอยู่แล้ว เหนื่อยและท้อมากๆ คนเรามันจะมีพรุ่งนี้ได้สักกี่วัน