เรื่องทักษิณ ถือเป็นอดีตให้ศึกษาแล้วกันนะครับ
เพราะเขาก็ไม่ได้อยู่ในประเทศเป็นสิบปีแล้ว
คนรุ่นใหม่ๆก็แทบจะไม่รู้จักแล้ว (เหมือน จขกท.)

แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นบรรทัดฐานให้ศึกษาได้คือ
1. การที่จะเอาผิดใคร โดยไปทำรัฐประหารเขา ไม่มีใครในโลกเขายอมรับ ควรพยามเอาผิดให้ได้ตามระบบปกติ(อย่าใช้ทางลัด เพราะสุดท้ายก็ล้มเขาไม่ได้)
2. คนไทยใช้ความรู้สึกมากกว่าเหตุผล คนที่เกลียด ก็จงเกลียดจงชัง คนที่ชอบก็รักซะปานจะกลืนกิน ส่วนความเป็นจริงอย่างไรไม่รู้ เพราะยังพิสูจน์ไม่ได้ เพราะเกิดกระบวนการใช้ทางลัดมาเอาผิด ซึ่งทำให้เห็นว่ามีการลำเอียง
3. ปั่นเรื่องกันง่าย ทักษิณ เป็นคำที่แกนนำ ทั้งฝ่ายไม่ชอบ และ ชอบ เอามาใช้หากินได้เสมอ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ต้องเข้าใจคือ การเอามาพูดปั่น มันจะเกินจริงเสมอ ไม่ว่าฝั่งที่เกลียด หรือ ฝั่งที่รัก
4. เวลาย่อมผ่านไป คนรุ่นที่ รัก หรือ เกลียด ทักษิณ วันๆมันก็จะร่วงโรย คนรุ่นใหม่ๆ ก็จะขึ้นมาแทน และไม่ได้ใส่ใจอะไรกับคำว่า ทักษิณ

ส่วนผมเอง ไม่ได้เกลียดทักษิณ แต่ก็ไม่ได้รัก แค่รู้สึกว่าสมัยตอนที่ทักษิณเป็นนายกฯ มันมองเห็นพัฒนาการได้ด้านต่างๆที่ดีขึ้น (แต่ไม่ใช่ว่าจะดีไปทุกอย่าง) แต่พอเกิดรัฐประหารทักษิณ ผมไม่รู้หรอกว่าเขาจะผิดจริง หรือไม่จริง เพราะกระบวนหลังรัฐประหาร(คตส.)ส่วนตัวผมว่ามันไม่เป็นที่ยอมรับ แต่ที่แน่ๆ ผมไม่เห็นด้วยกับการทำรัฐประหาร(เป็นการใช้ทางลัด ในการเอาพวกตัวเองขึ้นมาเป็นใหญ่) จริงๆกลไกต่างๆยังมีให้เดินได้อีกตั้งมากมายถ้าทักษิณมีความผิดจริง แต่ไม่เลือกที่จะใช้กัน


สรุป ถึงเวลาก้าวข้าม บทเรียนจากเรื่องทักษิณมีเยอะ คนรุ่นใหม่ก็ดูไว้ และเอามาเป็นบทเรียน โดยคนรุ่นใหม่ควรมี หลักการ และ เหตุผลให้มากขึ้น ลดการใช้อารมณ์ความรู้สึก รวมถึงอย่าเชื่อ(แกนนำ)ง่ายเกินไป

ส่วนในบอร์ดนี้ ยังมีคนไม่ก้าวข้ามทักษิณ ยังขุดออกมากันมากมาย จะให้ดีก็อย่าไปใส่ใจเลย ไม่ได้ประโยชน์หรอกครับ